Comic Spider-man vs Movie Spider-man 2002 vs Movie Amazing Spider-man 2012

Δεν είναι ακριβώς διαμάχη γιατί συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, αλλά μια σύγκριση του δημοφιλέστερου ήρωα της Marvel από το ξεκίνημά του τον Αύγουστο του 1962, από τον Stan Lee και τον Steve Ditko, μέχρι σήμερα. Θα θεωρήσουμε σαν δεδομένο ότι έχουμε διαβάσει αρκετά κόμικ Spiderman και έχουμε δει και τις σύγχρονες μεταφορές του στον κινηματογράφο από το 2002 και μετά. Οπότε spoilers ahead!

Σαν σημείο αναφοράς παίρνω πάντα το κόμικ γιατί θέλουμε να δούμε ποία είναι η καλύτερη μεταφορά στην μεγάλη οθόνη.

Θα ξεπεράσουμε την σειρά του CBS “The Amazing Spider-Man” (1978-1979) γιατί είναι μια από τις σειρές που θέλουμε να ξεχάσουμε από τα 80’ς. Τα εφέ ήταν φτωχά έως μηδαμινά και οι ερμηνείες και το σενάριο πολύ μέτρια.

Το 2002 βγαίνει η πολύ αναμενόμενη ταινία Spider-Μan από τον Sam Raimi, σκηνοθέτη που τον είχαμε γνωρίσει από την cult τριλογία θρίλερ Evil Dead. Ακολουθεί η συνέχεια Spider-Man 2 το 2004 και το Spider-Man 3 το 2007. Επιτυχημένα sequel με τον 2 να είναι σαφώς ανώτερο του 3. Τον Ιούλιο του 2012 ανακοινώνει η Sony ένα καινούργιο reboot με άλλο σκηνοθέτη, τον Mark Webb. Κατά την γνώμη μου ήταν πολύ νωρίς για ένα origin του Spider-Man. Όσο διαφορετική ιστορία να διηγηθείς, είναι μια από τα ίδια και το ξέρεις πριν ακόμα πας στο σινεμά.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

Peter Parker/Spiderman

Ο συνηθισμένος μαθητής στο σχολείο που κανείς δεν του δίνει σημασία και οι νταήδες τον χρησιμοποιούν για να κάνουν τις μαγκιές τους, οι κοπέλες τον αγνοούν εντελώς, είναι βέβαια πρώτος στα μαθήματα, κλασικός σπασίκλας που μετά στο σχολείο, αν δεν πάει κατευθείαν σπίτι του θα τον βρεις πιθανότατα στην βιβλιοθήκη για μελέτη. Αυτός είναι ο ήρωας μας. Έτσι τον γνωρίσαμε στα κόμικ και η επιτυχία του, σύμφωνα με τον Stan Lee, ήταν ότι όλοι εμείς οι νέοι, είχαμε αν όχι πολλά, τουλάχιστον ένα κοινό στοιχείο με αυτόν. Ήταν το αγόρι που θα μπορούσε να είναι γείτονας σου ή το παιδί που θα έπαιζες μαζί στο δρόμο. Δεν ήταν ούτε ένας απόμακρος επιστήμονας, ούτε ένας εξωγήινος, ούτε κάποιος ήρωας πολέμου. Τα παιδιά ταυτίστηκαν γιατί τους ήταν γνώριμος. Έτσι η συμπεριφορά και η εμφάνιση του στην ταινία έπρεπε να είναι πολύ κοντά σε αυτή που διαβάσαμε στο χαρτί. Ο Tobey Maguire στο Spider-Man του 2002 ήταν αρκετά κοντά στην nerdy συμπεριφορά του Parker και πιο κοντά στα κόμικ. Ο Andrew Garfield από την άλλη στο Amazing Spider-Man του 2012, δεν ήταν τόσο «φλώρος» ακόμα και πριν από το δάγκωμα της ραδιενεργής αράχνης. Είχε μοντέρνο ντύσιμο, είχε skateboard, κινητό, η Gwen τον συμπαθούσε τόσο ώστε να βγει ραντεβού μαζί του και φαινόταν πιο «έξυπνος» από τον Maguire. Η μεταμόρφωση όμως φαίνεται καλύτερα στον Maguire. Οι διαφορές είναι πιο εμφανής και δεν αναφέρομαι στην εμφάνιση. Σαν Peter Parker οι 2 αυτοί ηθοποιοί μπορούσαν να δώσουν βάθος στον χαρακτήρα. Και το καταφέρανε ο καθένας με τον τρόπο του και ίσως ο Maguire καλύτερα. Ο Spiderman ξέραμε ότι θα ήταν κυρίως ψηφιακός, με εξαίρεση κάποια κοντινά πλάνα. Οι κινήσεις στο Amazing Spider-Man ήταν καλύτερες, αλλά γιατί ήταν όλες γυρισμένες βράδυ; Για να μην φαίνονται τυχόν ψηφιακά λάθη; Μάλλον.

Costume

Το κουστούμι είναι ένα από τα πράγματα που κάνουν τον ήρωα αυτό που είναι. Πρέπει να είναι τρομακτικό, να εκπέμπει δύναμη και αποφασιστικότητα, να το βλέπουν οι εγκληματίες και να φοβούνται. Ά, και να κρύβει την πραγματική ταυτότητα του ήρωα μας. Το κουστούμι του Spiderman, όπως είχε αναφέρει ο Stan Lee, τον είχε προβληματίσει πολύ. Όλοι του έλεγαν ότι ένας ήρωας βασισμένος σε ένα έντομο δεν πρόκειται να έχει επιτυχία. Παρόλα αυτά η κόκκινη-μπλε στολή με τους ιστούς έγραψε πολύ καλά στο χαρτί του Amazing Fantasy του 1962. Η στολή του Spider-Man 2002 ήταν πιστή αντιγραφή της κλασικής στολής, πράγμα σπάνιο γιατί στις περισσότερες μεταφορές κόμικ στο σινεμά η στολή συνήθως, καλώς ή κακώς ξανασχεδιάζεται. Εδώ κρατήθηκε το ίδιο στυλ με τα κόμικ σε αντίθεση με την στολή του Amazing Spider-Man του 2012. Εδώ οι σχεδιαστές έδωσαν μια πιο μοντέρνα έκδοση που ξεφεύγει από την πιο συντηρητική εκδοχή των προηγούμενων δεκαετιών και στέλνει τον Spidey στο σήμερα. Οι φαν την είδαν λίγο καχύποπτα, πριν την προβολή της ταινίας, αλλά μετά είδαμε ότι το πείραμα πέτυχε τον σκοπό του και φάνηκε πιο ευλύγιστη και να ταιριάζει περισσότερο σε έναν web-crawler. Το πρόβλημα όμως παραμένει και δεν δίνεται καμιά εξήγηση στις ταινίες: Πως ένας μαθητής λυκείου μπορεί να σχεδιάσει και να ράψει μια τόσο φουτουριστική και περιέργα φτιαγμένη στολή; Στο κόμικ το εξηγεί ότι αγοράζει μια αποκριάτικη στολή αράχνης και την τροποποιεί λίγο και την φτιάχνει όπως την ξέρουμε. Σίγουρα πιο αληθοφανές από τις ταινίες και το προτιμώ.

Web Shooters

Όλοι ξέρουμε στο κόμικ, ότι μετά το δάγκωμα και την απόκτηση σούπερ δυνάμεων, ο Peter Parker έφτιαξε με τις γνώσεις φυσικής και χημείας που είχε ένα είδος ιστού που μπορούσε να κολλάει παντού και να κρατάει μεγάλο βάρος. Το προσάρμοσε σε ειδικά βραχιόλια-εκτοξευτήρες και έτσι το χρησιμοποιούσε για να αιωρείται σε διάφορες επιφάνειες. Στο Spider-Man του Raimi χρησιμοποιήθηκε η ιδέα ότι ο ιστός «βγαίνει» από τα χέρια του Peter σαν αποτέλεσμα της μεταμόρφωσής του σε άνθρωπο-αράχνη. Κατά την γνώμη μου ήταν σωστή αυτή η εκδοχή, που ήταν πολύ διαφορετική από το κόμικ. Όντως μπορεί να υπήρχε η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο σαν παρενέργεια και να χρησιμοποιηθεί για να κάνει ο Spider-Man τα κόλπα του. Στο Amazing Spider-Man έχουμε τα κλασικά βραχιόλια web-shooters που τα έφτιαξε ο Parker από τεχνολογία που πήρε από τo εργοστάσιο της Oscorp. Και πάλι έχουμε το ερώτημα πως έφτιαξε κάτι τόσο τεχνολογικά μπροστά ένας νεαρός τόσο εύκολα; Στο κόμικ μας φαίνεται πιο λογικό ενώ στην ταινία που είναι πιο αληθοφανής μας ξενίζει λίγο.

Uncle Ben, Aunt May

Η τραγική φιγούρα στη ζωή του Peter Parker είναι αναμφίβολα ο θείος του Ben. Μαζί με την May, είναι αυτοί που μεγάλωσαν το Peter μετά το θάνατο των γονιών του. Τον στήριξαν σε όλη του την παιδική ηλικία και τον μεγάλωσαν σαν δικό τους παιδί. Ο Ben είναι όμως αυτός που έπαιξε σημαντικότερο ρόλο στη ζωή του και στην πορεία του σαν Spiderman. Είχε την ατυχία να βρεθεί στο λάθος σημείο, την λάθος στιγμή και χάσει την ζωή του από τα χέρια ενός ληστή. Νωρίτερα όμως, ο Peter, έχοντας την δύναμη, μπορούσε να είχε σταματήσει τον κακοποιό και να μην είχαν συμβεί όλα αυτά. Η δολοφονία του θείου του έβαλε σε σκέψεις τον Peter και ήταν τότε που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του για το καλό. With great power comes great responsibility, είναι η φράση που δημιούργησε τον Spiderman. Στα φιλμ του 2002 και του 2012 αποδίδεται πολύ σωστά η ιστορία του Ben και η επίδραση που έχει στον Peter. Ίσως να το παρακάνουν λίγο με τη συνεχόμενη αδιαφορία του Peter στα λόγια των θείων του. Θέλουν να δείξουν τον επαναστάτη νέο και η αδιαφορία στους γονείς είναι ένας τρόπος να το κάνουν. Στο κόμικ ο Peter αγάπαγε τους θείους του και το έδειχνε και πριν το θάνατο του Ben. Επίσης ένα λάθος που έκαναν και οι 2 ταινίες ήταν, ότι στο Amazing Spider-Man ο Peter δεν βρίσκει τον δολοφόνο του θείου του και ότι στο Spider-Man τον βρίσκει, τον τιμωρεί αλλά στο 2o sequel ανακαλύπτει ότι ήταν ο συνεργός του. Και άλλο μπέρδεμα χωρίς λόγο, απλά για να βάλουμε και άλλο δράμα στην ιστορία.

Love Interest

Οι γυναίκες πάντα έπαιζαν ρόλο στη ζωή του Peter Parker, όσο σπασίκλας και αν ήταν. Εννοείται ότι μαζί με τις υπερδυνάμεις, απέκτησε και πολύ αυτοπεποίθηση και έτσι ερωτεύτηκε, απέκτησε κορίτσι, χώρισε, ξανά έκανε σχέσεις όπως κάθε φυσιολογικός νεαρός. Στο Spider-Man το έρωτας της ζωής του είναι η Mary Jane που την υποδύεται η κρύα Kristen Dunst, που στην αρχή δεν του δίνει σημασία, μετά ερωτεύεται τον Spiderman, της αποκαλύπτει την μυστική του ταυτότητα, η σχέση τους περνάει από μύρια κύματα  και στο τέλος την παντρεύεται. Ουφ! Στο κόμικ η Mary Jane έρχεται πολύ μετά στην ζωή του Peter Parker. Η Mary Jane είναι μια πολύ μοντέρνα, ανεξάρτητη γυναίκα, επιτυχημένη επαγγελματικά σαν μοντέλο,  που του κάνει την ζωή δύσκολη μέχρι να την αποκτήσει. Στο Amazing Spider-Man ο έρωτας του είναι η Gwen Stacy υποδυόμενη από την πολύ γλυκιά Emma Stone, που κατά περίεργο τρόπο μπορεί και την «ρίχνει» με την αμηχανία του και τον εντελώς περίεργο τρόπο που της μιλάει. Στο κόμικ η Gwen Stacy είναι με τον Parker πριν την Mary Jane. Η Gwen σαν χαρακτήρας είναι ρομαντική και γλυκιά, πιο πολύ κορίτσι για σπίτι, πράγμα που αρέσει στον Peter. Δυστυχώς είχε τραγικό θάνατο από τον Green Goblin όταν την έριξε από την γέφυρα του Manhattan, με τον Spiderman να μην προλαβαίνει να την σώσει, σε μια σκηνή παρόμοια με το Spider-Man του 2002 με την Mary Jane. Μπλέξιμο! Πάντως η Emma Stone υποδύεται καλύτερα την Gwen Stacy από ότι η Kristen Dunst την Mary Jane. Όμως κάτι ανάλογο και δυνατό με το ανάποδο φιλί στο Spider-Man, δεν είχε το Amazing Spider-Man. Του έλειπε κάτι τέτοιο για να συνδέσει τους πρωταγωνιστές.

Villain

Ο Green Goblin και ο Lizard είναι περίπου ίδιοι σαν εχθροί του Spiderman. Είναι και οι δύο αποτυχημένα πειράματα επιστημόνων που τους μεταμόρφωσαν σε υπέρ δυνατούς και μετά χρησιμοποίησαν την δύναμή τους για να κάνουν κακό. Έτσι σαν άλλοι Τζέκυλ και Χαϊντ, ο Norman Osborn και ο Curt Connors, πίνοντας ένα πειραματικό υγρό, μεταμορφώνονταν σε Green Goblin και Lizard αντίστοιχα. Στο Spider-Man, o Willem Dafoe απέδωσε αρκετά την σχιζοφρένεια του Norman Osborn, ίσως και υπερβολικά κάποιες φορές. Στο Amazing Spider-Man, o Rhys Ifans είχε το επιστημονικό ύφος του καθηγητή Curt Connors και έπειθε σαν επιστήμονας που έψαχνε ένα τρόπο να ξανά αποκτήσει το κομμένο χέρι του. Τώρα η στολή του Green Goblin ήταν περισσότερο πανοπλία και λιγότερο τρομαχτική από το κόμικ που έμοιαζε με διαβολικό ξωτικό. Ο Lizard στο Amazing Spider-Man είχε ωραίες κινήσεις αλλά εκτός από την ουρά του δεν έμοιαζε με σαύρα.

Σαν επίλογος τώρα ποια ήταν η καλύτερη μεταφορά από το κόμικ; Η απάντηση είναι στην κρίση την δική σας. Άπειρα άρθρα έχουν γραφτεί και το καθένα εξυμνεί για διάφορους λόγους την επιλογή του. Αν πάρουμε μεμονωμένα στοιχεία και από τις 2 ταινίες μπορούμε να πούμε ότι και οι 2 εξυπηρετούν τον σκοπό τους. Να μας διασκεδάσουν, να περάσουμε καλά στο σινεμά και να κάνουμε ενδιαφέρον συζητήσεις μετά. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ήταν πολύ νωρίς για ένα reboot του Spiderman. Δεν είχε το πρόβλημα του Batman που χάρη στον Joel Schumacher είχε καταντήσει παρέλαση κιτς και τσίρκο παιχνιδιών. Τώρα αν ο Christopher Nolan το έσωσε είναι μια άλλη ιστορία. Η γνώμη μου για το Spider-Man είναι ότι το θεωρώ καλύτερο από το Amazing Spider-Man. Έγερνε περισσότερο στο κόμικ που εμπνεύστηκε ο Stan Lee και το διασκέδασα πιο πολύ. Ο χρόνος όμως θα δείξει πιο θα αντέξει. Η τελική απόφαση δική σας.