Αν κάποιος έψαχνε να βρει ένα συγγραφέα που να χειρίζεται εξίσου καλά το μυθιστόρημα περιπέτειας-φαντασίας, την παλιά καλή αστυνομική νουβέλα και το φρέσκο, αστείρευτο χιουμοριστικό διήγημα, το search engine θα έδειχνε ένα αποτέλεσμα: Terry Pratchett. Και δε χρειάζεται να υποθούν πολλά γι αυτόν τον άνθρωπο γιατί θα είναι αναγκαστικά λίγα. (Είναι απαράδεκτο να μην τον ξέρετε, φτου!)
Ο κόσμος που έχει δημιουργήσει, ο Δισκόκοσμος, είναι γεμάτος με μάγους, βασιλιάδες, φανταστικές φυλές, τέρατα του μύθου και φυσικά άπληστους κακοποιούς και διεστραμένους εγκέφαλους που προσπαθούν να κατακτήσουν τον κόσμο. Α, και ό,τι άλλο μπορεί να περιέχει ένα καλό RPG.
Τα βιβλία του είναι αυτοτελή, πράγμα που εξυπηρετεί τη μεταφορά σε οποιοδήποτε άλλο μέσο και του δίνει τη δυνατότητα να ανακυκλώνει τους ήρωές του ή να φτιάχνει καλούπια για εντελώς καινούργιους. Το βιβλίο που εξετάζουμε δεν έχει έναν αλλά τέσσερις ήρωες: τη Φρουρά (the Watch).
Στο επίπεδο της φαντασίας, τα ελληνικά είναι κάπως φτωχά για να περιγράψουν επακριβώς κάποιες έννοιες. Η φρουρά αυτή δεν πρόκειται για τους σκοπούς της πύλης ή για μια στρατιωτική δύναμη ή για τους προσωπικούς σωματοφύλακες του μονάρχη. Όχι. Είναι οι απλοί μπάτσοι που περιπολούν σε μια πόλη (Ankh-Morpork) όπου το έγκλημα είναι ο κανόνας κι η νομιμότητα η εξαίρεση. Είναι στημένο σαν καλό νουάρ που εμφανίζει τους υπερασπιστές του νόμου στο προτελευταίο σκαλί της αθλιότητας και όλα δείχνουν ότι δε θ' αργήσουν να φτάσουν στο τελευταίο, σε κάθετη γραμμική πορεία.Ο καθένας απ' αυτούς, μια ξεχωριστή φιγούρα από μπάτσους (coppers) που έχουμε συναντήσει πολλές φορές στο παρελθόν.
Ο ενθουσιώδης νέος/rookie που σφύζει από ευσυνειδησία, προσκολλημένος στο γράμμα του νόμου.
Ο βετεράνος captain, απογοητευμένος από τον κόσμο, αξύριστος, μέθυσος, με μόνιμα αναμένο πούρο στο στόμα.
Ο αραχτός, ίσως λουφαδόρος, λαϊκός, λοχίας που περιμένει σύνταξη κάνοντας τη δουλίτσα του μέχρι να σχολάσει.
Ο δεκανέας, πραγματικό κατακάθι της κοινωνίας που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα ήταν κακοποιός και που χρησιμοποιεί την αστυνομική του ιδιότητα για να βάζει στην τσέπη ό,τι μπορεί.
Ο Pratchett σίγουρα δε φοβάται να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα κλισέ. Ή, καλύτερα, χρησιμοποιεί όλα τα κλισέ, επειδή είναι κλισέ, στρεβλωμένα και προσαρμοσμένα στο δικό του περιβάλλον, κάνοντάς τα σα να ακούγονται για πρώτη φορά, αυθεντικά. Το παραποιημένο αναγεννησιακό περιβάλλον που αποτελεί τον κόσμο του Prachett υιοθετεί άψογα όλες τις γνωστές ατάκες και τις διαμορφώνει ώστε να εξυπηρετούν ξεκάθαρα την παρωδία.
Μερικά κλισέ είναι σερβιρισμένα στο πιάτο "Κρατάω ένα δράκο και δε θα διστάσω να τον χρησιμοποιήσω!". Άλλα είναι καλά κρυμμένα όπως το μότο της φρουράς "FABRICATI DIEM, PVNC" που μεταφράζεται (από παραποιημένα λατινικά) ως "Make my day, punk".
Όλοι οι χαρακτήρες, άσχετα από το κοινωνικό τους προφίλ, την τάξη τους, την οικονομική τους επιφάνεια ή την ευστροφία τους, διέπονται από μια μανία αντίστροφης λογικής που συχνά εξυπηρετεί τους σκοπούς της ιστορίας όσο και την παραγωγή χιούμορ. Όπως επίσης από επικίνδυνη αφέλεια, ημιμάθεια και παραδοσιακό, λαϊκό συντηριτισμό. Αυτά είναι συνήθη εργαλεία του Pratchett για να οδηγήσει σε ανατρεπτικά συμπεράσματα και διασκεδαστικές καταλήξεις. Πέρα από τη φρουρά, τον ιδιόρυθμο βιβλιοθηκάριο, τις μυστικές αδελφότητες, τους άρχοντες των συντεχνιών και τον εκάστοτε όχλο, υπάρχουν και masterminds όπως ο Πατρίκιος, ο άρχοντας της πόλης ή άλλοι φιλόδοξοι ανερχόμενοι στην εξουσία. Και φυσικά, ο Χάρος. Κανείς, μα κανείς δεν ξεφεύγει από τα πλαίσια αυτής της custom λογικής, κομμένης και ραμμένης στον κάθε αυτοσκοπό - απλά στην περίπτωση που ο χαρακτήρας διαθέτει μια άλφα ευφυία, στο σερβίρει με μπόλικη βρετανική φλεγματική ειρωνεία.
Το σχέδιο είναι του Graham Higgins και το στόρυ του Stephen Briggs, συχνού συνεργάτη του Pratchett. Το comic εκδόθηκε από την Golancz, τον οίκο που εκδίδει και τα περισσότερα βιβλία του. Η ιστορία είναι μια διασκεδαστική περιπέτεια που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα κι είναι πολύ όμορφα δοσμένη στο comic. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να σταματήσει κάποιος εκεί γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο θα δεκαπλασιάσει την εμπειρία. Και προτιμήστε το στα Αγγλικά - πολλές ατάκες δεν έχουν τον ίδιο αντίκτυπο μεταφρασμένες. (Αλλά πάλι, χέστηκα. Κάντε ότι σας καπνίσει - δε θα κάθομαι γω να χάνω το χρόνο μου να γράφω όλα αυτά και μετά να σας παρακαλάω κιόλας... Β€Τ#>@% το $!!\& ρε ?!?)
Βαθμολογία ώς χιουμοριστικό διήγημα 9/10.
Απόδοση χαρακτήρων στο comic 8/10.
Περιεκτικότητα του βιβλίου 7/10.
Επιβλητική ατμόσφαιρα του comic 8/10
Σχέδιο/Χρώμα 7/10
Total 7,8 στα 10. (Με στρογγυλοποίηση 8! $##&*%*)
Κι επαναλαμβάνω, η βαθμολογία του ως ανεξάρτητο comic θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη αλλά συγκρινόμενο απέναντι στο τόσο καλό βιβλίο... είναι σχεδόν αθέμιτος ανταγωνισμός. Να βρείτε το comic άμεσα και να το διαβάσετε.
Ο κόσμος που έχει δημιουργήσει, ο Δισκόκοσμος, είναι γεμάτος με μάγους, βασιλιάδες, φανταστικές φυλές, τέρατα του μύθου και φυσικά άπληστους κακοποιούς και διεστραμένους εγκέφαλους που προσπαθούν να κατακτήσουν τον κόσμο. Α, και ό,τι άλλο μπορεί να περιέχει ένα καλό RPG.
Τα βιβλία του είναι αυτοτελή, πράγμα που εξυπηρετεί τη μεταφορά σε οποιοδήποτε άλλο μέσο και του δίνει τη δυνατότητα να ανακυκλώνει τους ήρωές του ή να φτιάχνει καλούπια για εντελώς καινούργιους. Το βιβλίο που εξετάζουμε δεν έχει έναν αλλά τέσσερις ήρωες: τη Φρουρά (the Watch).
Στο επίπεδο της φαντασίας, τα ελληνικά είναι κάπως φτωχά για να περιγράψουν επακριβώς κάποιες έννοιες. Η φρουρά αυτή δεν πρόκειται για τους σκοπούς της πύλης ή για μια στρατιωτική δύναμη ή για τους προσωπικούς σωματοφύλακες του μονάρχη. Όχι. Είναι οι απλοί μπάτσοι που περιπολούν σε μια πόλη (Ankh-Morpork) όπου το έγκλημα είναι ο κανόνας κι η νομιμότητα η εξαίρεση. Είναι στημένο σαν καλό νουάρ που εμφανίζει τους υπερασπιστές του νόμου στο προτελευταίο σκαλί της αθλιότητας και όλα δείχνουν ότι δε θ' αργήσουν να φτάσουν στο τελευταίο, σε κάθετη γραμμική πορεία.Ο καθένας απ' αυτούς, μια ξεχωριστή φιγούρα από μπάτσους (coppers) που έχουμε συναντήσει πολλές φορές στο παρελθόν.
Ο ενθουσιώδης νέος/rookie που σφύζει από ευσυνειδησία, προσκολλημένος στο γράμμα του νόμου.
Ο βετεράνος captain, απογοητευμένος από τον κόσμο, αξύριστος, μέθυσος, με μόνιμα αναμένο πούρο στο στόμα.
Ο αραχτός, ίσως λουφαδόρος, λαϊκός, λοχίας που περιμένει σύνταξη κάνοντας τη δουλίτσα του μέχρι να σχολάσει.
Ο δεκανέας, πραγματικό κατακάθι της κοινωνίας που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα ήταν κακοποιός και που χρησιμοποιεί την αστυνομική του ιδιότητα για να βάζει στην τσέπη ό,τι μπορεί.
Ο Pratchett σίγουρα δε φοβάται να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα κλισέ. Ή, καλύτερα, χρησιμοποιεί όλα τα κλισέ, επειδή είναι κλισέ, στρεβλωμένα και προσαρμοσμένα στο δικό του περιβάλλον, κάνοντάς τα σα να ακούγονται για πρώτη φορά, αυθεντικά. Το παραποιημένο αναγεννησιακό περιβάλλον που αποτελεί τον κόσμο του Prachett υιοθετεί άψογα όλες τις γνωστές ατάκες και τις διαμορφώνει ώστε να εξυπηρετούν ξεκάθαρα την παρωδία.
Μερικά κλισέ είναι σερβιρισμένα στο πιάτο "Κρατάω ένα δράκο και δε θα διστάσω να τον χρησιμοποιήσω!". Άλλα είναι καλά κρυμμένα όπως το μότο της φρουράς "FABRICATI DIEM, PVNC" που μεταφράζεται (από παραποιημένα λατινικά) ως "Make my day, punk".
Όλοι οι χαρακτήρες, άσχετα από το κοινωνικό τους προφίλ, την τάξη τους, την οικονομική τους επιφάνεια ή την ευστροφία τους, διέπονται από μια μανία αντίστροφης λογικής που συχνά εξυπηρετεί τους σκοπούς της ιστορίας όσο και την παραγωγή χιούμορ. Όπως επίσης από επικίνδυνη αφέλεια, ημιμάθεια και παραδοσιακό, λαϊκό συντηριτισμό. Αυτά είναι συνήθη εργαλεία του Pratchett για να οδηγήσει σε ανατρεπτικά συμπεράσματα και διασκεδαστικές καταλήξεις. Πέρα από τη φρουρά, τον ιδιόρυθμο βιβλιοθηκάριο, τις μυστικές αδελφότητες, τους άρχοντες των συντεχνιών και τον εκάστοτε όχλο, υπάρχουν και masterminds όπως ο Πατρίκιος, ο άρχοντας της πόλης ή άλλοι φιλόδοξοι ανερχόμενοι στην εξουσία. Και φυσικά, ο Χάρος. Κανείς, μα κανείς δεν ξεφεύγει από τα πλαίσια αυτής της custom λογικής, κομμένης και ραμμένης στον κάθε αυτοσκοπό - απλά στην περίπτωση που ο χαρακτήρας διαθέτει μια άλφα ευφυία, στο σερβίρει με μπόλικη βρετανική φλεγματική ειρωνεία.
Το σχέδιο είναι του Graham Higgins και το στόρυ του Stephen Briggs, συχνού συνεργάτη του Pratchett. Το comic εκδόθηκε από την Golancz, τον οίκο που εκδίδει και τα περισσότερα βιβλία του. Η ιστορία είναι μια διασκεδαστική περιπέτεια που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα κι είναι πολύ όμορφα δοσμένη στο comic. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να σταματήσει κάποιος εκεί γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο θα δεκαπλασιάσει την εμπειρία. Και προτιμήστε το στα Αγγλικά - πολλές ατάκες δεν έχουν τον ίδιο αντίκτυπο μεταφρασμένες. (
 |
| Εξώφυλλο βιβλίου |
Βαθμολογία ώς χιουμοριστικό διήγημα 9/10.
Απόδοση χαρακτήρων στο comic 8/10.
Περιεκτικότητα του βιβλίου 7/10.
Επιβλητική ατμόσφαιρα του comic 8/10
Σχέδιο/Χρώμα 7/10
Total 7,8 στα 10. (
Κι επαναλαμβάνω, η βαθμολογία του ως ανεξάρτητο comic θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη αλλά συγκρινόμενο απέναντι στο τόσο καλό βιβλίο... είναι σχεδόν αθέμιτος ανταγωνισμός. Να βρείτε το comic άμεσα και να το διαβάσετε.
Μ'αρέσει ο Prachett,αν και δεν έχω διαβάσει(!!) τίποτα άπο Discworld,έχω παίξει 2 παιχνίδια(στο 1 νομίζω είχαν και voice cover απο Monty Python),και 3 ταινίες.Τρομερό χιούμορ,καταπληκτικά έξυπνος και σαρκαστικός ο Κος Prachett.Ωραιο αρθρο Tiefling.
ΑπάντησηΔιαγραφή