Αν και το είχα πρωτοσυναντήσει πριν 2 χρόνια,δεν έκανα μέχρι τώρα την κίνηση να το διαβάσω ασχέτως που "σκόνταφτα" κάθε τόσο πάνω του.Πριν από 2 βδομάδες λοιπόν εκεί που έψαχνα κάτι "καινούριο" σε manga βρέθηκε για άλλη μια φορά μπροστά μου.Αυτό σήμαινε ότι όντως ήταν σημάδι απ'τον Crom να το διαβάσω και έτσι και έκανα.
Μισό χρόνο μετά το διαστημόπλοιο αυτής της αποστολής θα βρεθεί σε τροχιά γύρω απ΄τη Γή κατεστραμμένο ,με τα περίεργα μεταλλαγμένα πτώματα του πληρώματος που έχουν προσβληθεί από κάποιον ιό ονόματι N5S να σκορπούν μολυσμένους σπόρους στην ατμόσφαιρα της Γής.Ώρες απομένουν μέχρι να μολυνθεί όλος ο πλανήτης και ο ανθρώπινος πληθυσμός να μεταμορφωθεί σε Drones, ένα είδος Zombie-like πλασμάτων.Σε αυτό το σημείο θα γνωρίσουμε τον πρωταγωνιστή μας τον Zoichi Kanoe ένα "συνθετικό άνθρωπο" όπως αναφέρεται,ειδικός πράκτορας της TOA Heavy Industries, ο οποίος καβάλα πάνω σε μια "τούμπανο" μοτοσυκλέτα τρέχει με 666 km/h(δεν λέω ψέματα,τόσο δείχνει το κοντέρ)προσπαθώντας να φτάσει εγκαίρως στην πόλη 9JO που βρίσκεται σε καραντίνα λόγο του ιού.Μαζί με την Fuyu Kanoe το ΑΙ ολόγραμμα της μοτοσυκλέτας του(όνειρο κάθε μοτοσυκλετιστή πιστεύω) θα ψάξουν για την Ion Green μια κοπέλα που έχει ανοσία στο ιό προτού αυτή πέσει στα χέρια της DRF(data recovery foundation) ή αλλιώς "οι κακοί της υπόθεσης"...
Κυριολεκτικά δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα,η δράση είναι καταιγιστική και τόσο ωραία αποδεδομένη σε κάθε στιγμή.Το σχέδιο είναι σκοτεινό και περίεργα λεπτομερές μέσα στην απλότητά του, αναδεικνύοντας το σχεδιαστικό ταλέντο του Tsutomi Nihei ο οποίος με άφησε άφωνο ουκ ολίγες φορές κατα την διάρκεια της ανάγνωσης.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι δεν έχει και ελαττώματα...Βρήκα το σενάριο του λίγο φτωχό και χωρίς να πρωτοτυπεί ιδιαίτερα.Η γρήγορη δράση του σε συνδυασμό με το μυστηριώδες βάθος που προσπαθεί να του δώσει ο Nihei καταλήγει να δημιουργεί σύγχυση και να μπερδεύει τον αναγνώστη.Ακόμα και σε συγκεκριμένη στιγμή απίστευτης ανατροπής κατάφερε να με μπερδέψει περισσότερο απ'ότι να με εντυπωσιάσει.Όπως και το σχέδιο αν και εξαιρετικό στο μεγαλύτερο κομμάτι του, υπήρχαν στιγμές που οι σελίδες ήταν κάπως "μπουκωμένες" στο μελάνι πράγμα που με κούραζε και κάποιες φορές έκανε ακατανόητη την εικόνα....Όλα τα παραπάνω δεν κάνουν το Biomega άσχημο manga διότι αποτελούν μικρά ψεγάδια αλλά έτσι καταφέρνει να χάσει πόντους που θα το ανέβαζαν πολύ ψηλά στην βαθμολογία.Πάραυτα το Biomega είναι ένα αρκετά αξιόλογο ανάγνωσμα που δεν θα σας πάρει καιρό να τελειώσετε,μια και η γρήγορη δράση του σε παρασέρνει.Αν δεν άξιζε σίγουρα δεν θα βρισκόταν ανάμεσα στα Reviews μου,θα μπορούσε όμως να ήταν πολύ καλύτερο.
To Biomega ανήκει στην κατηγορία Seinen(surprise!!) ,αποτελεί δημιούργημα του mangaka Tsutomu Nihei και εκδόθηκε το 2004 απ'την Shueisha στο Ultra Jump Magazine.Ολοκληρώθηκε το 2009 συμπληρώνοντας 42 τεύχη τα οποία εκδοθήκαν αργότερα σε 6 tankobon.
Zombies+Space Japanese style
Βρισκόμαστε στο έτος 3005 μ.Χ όπου η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να αποικήσει τον Άρη μέσα στα τελευταία 700 χρόνια. Ακολουθούμε το πλήρωμα μιας αποστολής στον κόκκινο πλανήτη σε μια κατεστραμμένη εδώ και πολλά χρόνια ανθρώπινη αποικία όπου θα έρθουν σε επαφή με μια ζωντανή γυναίκα...
Μισό χρόνο μετά το διαστημόπλοιο αυτής της αποστολής θα βρεθεί σε τροχιά γύρω απ΄τη Γή κατεστραμμένο ,με τα περίεργα μεταλλαγμένα πτώματα του πληρώματος που έχουν προσβληθεί από κάποιον ιό ονόματι N5S να σκορπούν μολυσμένους σπόρους στην ατμόσφαιρα της Γής.Ώρες απομένουν μέχρι να μολυνθεί όλος ο πλανήτης και ο ανθρώπινος πληθυσμός να μεταμορφωθεί σε Drones, ένα είδος Zombie-like πλασμάτων.Σε αυτό το σημείο θα γνωρίσουμε τον πρωταγωνιστή μας τον Zoichi Kanoe ένα "συνθετικό άνθρωπο" όπως αναφέρεται,ειδικός πράκτορας της TOA Heavy Industries, ο οποίος καβάλα πάνω σε μια "τούμπανο" μοτοσυκλέτα τρέχει με 666 km/h(δεν λέω ψέματα,τόσο δείχνει το κοντέρ)προσπαθώντας να φτάσει εγκαίρως στην πόλη 9JO που βρίσκεται σε καραντίνα λόγο του ιού.Μαζί με την Fuyu Kanoe το ΑΙ ολόγραμμα της μοτοσυκλέτας του(όνειρο κάθε μοτοσυκλετιστή πιστεύω) θα ψάξουν για την Ion Green μια κοπέλα που έχει ανοσία στο ιό προτού αυτή πέσει στα χέρια της DRF(data recovery foundation) ή αλλιώς "οι κακοί της υπόθεσης"...
Fast Action
Γρήγοροι ρυθμοί και ξέφρενη δράση είναι τα δύο πράγματα με τα οποία "ξεχειλίζει" το Biomega.Απ'την ώρα που το ξεκίνησα δεν σταμάτησα να το διαβάζω μέχρι που έφτασα στο 11 τεύχος!
Κυριολεκτικά δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα,η δράση είναι καταιγιστική και τόσο ωραία αποδεδομένη σε κάθε στιγμή.Το σχέδιο είναι σκοτεινό και περίεργα λεπτομερές μέσα στην απλότητά του, αναδεικνύοντας το σχεδιαστικό ταλέντο του Tsutomi Nihei ο οποίος με άφησε άφωνο ουκ ολίγες φορές κατα την διάρκεια της ανάγνωσης.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι δεν έχει και ελαττώματα...Βρήκα το σενάριο του λίγο φτωχό και χωρίς να πρωτοτυπεί ιδιαίτερα.Η γρήγορη δράση του σε συνδυασμό με το μυστηριώδες βάθος που προσπαθεί να του δώσει ο Nihei καταλήγει να δημιουργεί σύγχυση και να μπερδεύει τον αναγνώστη.Ακόμα και σε συγκεκριμένη στιγμή απίστευτης ανατροπής κατάφερε να με μπερδέψει περισσότερο απ'ότι να με εντυπωσιάσει.Όπως και το σχέδιο αν και εξαιρετικό στο μεγαλύτερο κομμάτι του, υπήρχαν στιγμές που οι σελίδες ήταν κάπως "μπουκωμένες" στο μελάνι πράγμα που με κούραζε και κάποιες φορές έκανε ακατανόητη την εικόνα....Όλα τα παραπάνω δεν κάνουν το Biomega άσχημο manga διότι αποτελούν μικρά ψεγάδια αλλά έτσι καταφέρνει να χάσει πόντους που θα το ανέβαζαν πολύ ψηλά στην βαθμολογία.Πάραυτα το Biomega είναι ένα αρκετά αξιόλογο ανάγνωσμα που δεν θα σας πάρει καιρό να τελειώσετε,μια και η γρήγορη δράση του σε παρασέρνει.Αν δεν άξιζε σίγουρα δεν θα βρισκόταν ανάμεσα στα Reviews μου,θα μπορούσε όμως να ήταν πολύ καλύτερο.
Αυτά απο εμένα,σας αφήνω με το μοναδικό mmv για το Biomega που κατάφερα να βρω και κάνω την έξοδό μου υπό τον ήχο των Metallica...
'Till Next Time!!
MMV
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου