Barbarella

Σήμερα θα σας μιλήσω για την Barbarella. Πιθανόν το μυαλό σας να πηγαίνει  συνειρμικά στην ντίσκο που μεσουρανούσε πριν από κάποιες δεκαετίες στην Αθηναϊκή νυχτερινή ζωή. Όχι, δεν αναφέρομαι εκεί, αλλά στην ηρωίδα κόμικ από την οποία πήρε το όνομα της εκείνη η ντίσκο.
Ήταν άνοιξη του 1962 όταν έκανε την παρθενική της εμφάνιση στο Γαλλικό περιοδικό V magazine, η ηρωίδα που άνοιξε  τον  δρόμο για τα ''ενήλικα κόμικς'' σε εγχώριο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Barbarella, γεννήθηκε από την πένα του σεναριογράφου και σχεδιαστή Jean Claude Forest και αποτέλεσε σκάνδαλο για τη ήθη της εποχής παρ' όλο που τα Tijuana bibles  προ υπήρχαν αρκετά χρόνια.

 Ήταν εντυπωσιακά όμορφη, ξανθιά με υπέροχο κορμί που ξυπνούσε ανιερές σκέψεις σε κάθε αρσενικό. Φυσιογνωμικά θύμιζε αρκετά το σύμβολο του σεξ εκείνης της εποχής - την Μπριζίτ Μπαρντό και για πολλούς αυτός ήταν και ένας από τους  λόγος της μεγάλης επιτυχίας της. Η παρουσία της έκανε την ανατροπή στα Γαλλόφωνα κόμικς και μείωσε αισθητά τα νούμερα των πωλήσεων των μέχρι τότε επικυρίαρχων της αγοράς, περιοδικών  Spirou και Tintin.

 H Barbarella μπορεί σκανδάλιζε με την γύμνια και τις ερωτικές της περιπέτειες αλλά πάνω από όλα ήταν μια ηρωίδα επιστημονικής φαντασίας. Έκανε μεγάλα ταξίδια στο ηλιακό μας σύστημα και στους γαλαξίες, πολεμούσε εξωγήινους, ρομπότ και μεταλλαγμένους. Οι περιπέτειες της στον πλανήτη Λύθιον έκαναν τους αναγνώστες να περιμένουν με ανυπομονησία το επόμενο επεισόδιο - τεύχος. Το φουτουριστικό και σύνθετο σύμπαν που δημιούργησε ο Forest για την ηρωίδα του ακολουθούσε την τάση της εποχής που έβρισκε γοητευτικό το άγνωστο μέλλον και τις τεχνολογικές εξελίξεις, ατενίζοντας  τα άστρα με ρομαντισμό και προσμονή. Είναι ένα σύμπαν όπου η Barbarella χρησιμοποιεί το ακτινοπίστολο της για να νικήσει πλάσματα από ζελατίνη, χάνεται στους λαβύρινθους της πόλης Sogo προσπαθώντας να χαλάσει τα σχέδια της κακιάς μαύρης βασίλισσας (Le reine noire) και ερωτεύεται ένα τυφλό άγγελο - ορνιθάνθρωπο που είναι ο τελευταίος επιζών του είδους του.

 Ήταν ένα επιτυχημένο μείγμα επιστημονικής φαντασίας και ερωτισμού. Η ατρόμητη αυτή ηρωίδα δεν φοβόταν να ακολουθήσει την καρδιά και τις ορέξεις της για αυτό και συχνά ερωτευόταν διαστημικά πλάσματα που δύσκολα θα τα αποκαλούσες ανθρώπινα. Κάτι που φυσικά επανέλαβε μετά από χρόνια η Druuna του Paolo Eleuteri Serpieri.
Στην Barbarella αρέσει ο έρωτας, δεν φοβάται να το δείξει και δεν χάνει την ευκαιρία να αποδείξει το ταλέντο της σε αυτό τον τομέα.. Ακόμα και σήμερα τα καρέ μέσα στα οποία κάνει ανελέητο σεξ με την Υπέρμετρη μηχανή είναι αυστηρώς ακατάλληλα για κάποιους.  Η Barbarella σύμφωνα με τον δημιουργό της συμβόλιζε την ανεξάρτητη  γυναίκα σε μια περίοδο που αναζητούσε σεξουαλική απελευθέρωση. Για αυτό το λόγο αυτή η δουλειά του σχετίζεται άμεσα με την σεξουαλική επανάσταση των κόμικς που έλαβε χώρα κυρίως στην Γαλλία εκείνη την εποχή.  Αρκετές ηρωίδες όπως η Jodelle (1966), Pravda (1967), Valentina (1965) , είχαν το ίδιο σκοπό. Οι ιστορίες  της Barbarella ζητούσαν σεξουαλική ελευθερία και για αυτό και άρχισαν τον χορό των απαγορεύσεων από την λογοκρισία.

Παρ' όλο που το κόμικ  του Forest δεν ήταν χυδαίο. Η απεικόνιση των ερωτικών πράξεων δεν  είχε ζωώδη και  σαρκική προσέγγιση.  Ο αισθησιασμός και ο ερωτισμός που ανάβλυζε,  ήταν ένα παιχνίδι των αισθήσεων και η ανάγκη του να μιλήσει για όσα όλοι μας σκεφτόμαστε και θέλουμε,  αλλά φοβόμαστε να πούμε, φοβόμαστε να τα ζητήσουμε. Στα καρέ του υπήρχε πάντα μια λεπτή και ποιητική ατμόσφαιρα. Το εμπνευσμένο σενάριο και η ιδιαίτερη εικονογράφηση έδινε στο κόμικ μια ποιότητα που ακόμα και σήμερα το κατατάσσει σε ένα από τα πιο ωραία δημιουργήματα της 9 τέχνης που ξεπήδησε από την Γαλλική σχολή.  Οι εντυπωσιακές συνθέσεις, ο τονισμός του πρώτου πλάνου και ο μινιμαλιστικός του χαρακτήρας, το εξαιρετικό παιχνίδι με τις φωτοσκιάσεις, τα υπερρεαλιστικά του στοιχεία και οι άρτια δομημένοι χαρακτήρες δεν άφηναν περιθώριο ακόμα και στους πιο πουριτανούς να μην αναγνωρίσουν την ποιότητα του.

Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στα τέλη της δεκαετίας του 60, από το περιοδικό Εικόνες και έγινε ιδιαίτερα αγαπητό. Τυπωνόταν με διαφορετική μονοχρωμία σε κάθε επεισόδιο, μοτίβο που χρησιμοποιούσαν πολλοί Έλληνες εκδότες εκείνα τα χρόνια.

Μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο με μέτριο κατά την γνώμη μου αποτέλεσμα από τον Ροζέ Βαντίμ.  Πρωταγωνίστρια δεν ήταν η Μπριζίτ Μπαρντό όπως θα περίμενε κανείς, αλλά η Τζέιν Φόντα.  Μέσα από αυτή την cult πλέον ταινία επιστημονικής φαντασίας πήρε το όνομα της και η μπάντα Duran Duran. H αποστολή της ηρωίδας σε αυτή την ταινία είναι να βρεί ένα επιστήμονα που έχει αυτό το όνομα. Λογικό είναι  μετά να έχουν δώσει  και σε ένα κομμάτι τους  τον τίτλο electric Barbarella. Επίσης η μπάντα Jamiroquai στο τραγούδι τους cosmic girl έχουν εντάξει τον στίχο baby Barbarella.

 Στην εποχή μας είναι λίγοι  αυτοί που την θυμούνται και ακόμα λιγότεροι αυτοί που τη γνωρίζουν παρ' όλο που η συνεισφορά της στην 9 τέχνη ήταν μεγάλη. Δυστυχώς όπως και πολλοί άλλοι τίτλοι κόμικ δεν κατάφερε να συμβαδίσει με τις εποχές. Είχε όμως την εξυπνάδα να αποσυρθεί από το προσκήνιο πριν αλλοιώσει όλα όσα πρέσβευβε. Έπεσε πολεμώντας που λένε....
Αν και είναι κόμικ μιας άλλης περασμένης εποχής - κάποια από τα φουτουριστικά του στοιχεία είναι εμφανώς ξεπερασμένα,  αξίζει να διαβάσετε τις περιπέτειες της... Ο παλιός είναι αλλιώς δεν λένε ;