Με αυτή την ανάρτηση νομίζω πως πλέον είναι εμφανές πως πέρασε ένα κομμάτι των φετινών διακοπών μου σε όλους εσάς τους αναγνώστες του C is for Comics. Ίσως o υπαίτιος να ήταν ο επετειακός χαρακτήρας των 75 χρόνων από την δημιουργία του Superman ή το ότι το 2013 ήταν μια χρόνια σταθμός για την φιγούρα του, που ξυπνησε μεσα μου η διάθεση να προσπαθήσω να παρακολουθήσω κάθε τηλεοπτική μεταφορά του μέχρι και σήμερα. Ομολογώ πως την ασπρόμαυρη σειρά του 52-54 των Jerry Siegel και Joe Shuster δεν κατάφερα να την βρω, αλλά νομίζω πως 14 τηλεοπτικές σεζόν με βασικό θέμα τις περιπέτειες του ήταν αρκετές. Λίγο ακόμα και θα έβγαινα στον δρόμο φορώντας μπέρτα. Μετά το Smallville λοιπόν σειρά είχε το Lois & Clark : The New Adventures of Superman.
H σειρά κράτησε 4 χρόνια ενώ δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες της συνολικά 87 επεισόδια, διάρκειας 45 λεπτά το καθένα. Βγήκε στο αέρα του καναλιού ABC στις 12 Σεπτεμβρίου του 1993 και σταμάτησε στις 14 Ιουνίου του 1997. Σεναριογράφος και παραγωγός της σειράς ήταν η Deborah Joy Levine. Λόγο αυτής της δουλειάς της απέκτησε και τον τίτλο ΄΄ The Woman who revived Superman'' καθώς η σειρά εκτόξευσε την δημοτικότητα του ήρωα αλλά και τις πωλήσεις των κόμικ αφού στις αρχές του 90 δεν πήγαιναν και τόσο καλά.
H σειρά ακολουθεί την φιλοσοφία που ανέπτυξε ο κορυφαίος John Byrne όταν ανέλαβε το relaunch του franchise του Superman για την DC comics το 1986. Ο Clark Kent είναι ο πρωταγωνιστής αφού είναι μια υπαρκτή προσωπικότητα - ένας αληθινός χαρακτήρας και ο Superman είναι η δεύτερη του ταυτότητα. Η μεταμφίεση με την οποία γίνεται υπέρ- ήρωας. Όπως καταλαβαίνεται λοιπόν και από τον τίτλο, η σειρά εστιάζει στην προσωπική σχέση - ειδύλλιο της Lois και του Clark και την πλαισιώνει με τις περιπέτειες με Superman, το alter -ego του Clark .
Σκέφτομαι πως δεν υπάρχει fan εκεί έξω που να μην ήθελε τον Superman ''πρώτο βιολί'',
αλλά όταν μπαίνεις στα παπούτσια των δημιουργών της σειράς εύκολα καταλαβαίνεις πως
μια σειρά με πολύ Clark και λίγο Superman είναι ένας πολύ πιο εύκολος και εφικτός στόχος.
Την σειρά σκηνοθετικά την χαρακτηρίζει η μετριότητα. Πατάει σε μια σκηνοθετική γλώσσα που χρησιμοποιούσαν σχεδόν όλες οι Αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές της εποχής. Κανένας λόγος για inovation τεχνικές γυρίσματος αλλά ούτε και για μια εσωτερικη, μια πιο προσωπική σκηνοθετική ματιά.Η απλοϊκότητα της είναι ευδιάκριτη ακόμα και στον πιο ανεκπαίδευτο κινηματογραφικά θεατή. Η είσοδος του Superman στο πλάνο με ένα μικρό πηδηματάκι για να δείξει την υποτιθέμενη προσγείωση του, παραπέμπει σε τεχνικές που χρησιμοποιούσαν action σειρές πολλά χρόνια πίσω. Είναι δύσκολο να μην γελάσεις κάποιες φορές.
Για μένα αυτή η ουσιαστική έλλειψη της σειράς ήταν και ένας λόγος που κόπηκε στον τέταρτο κύκλο. Έδινε έναν μονότονο και ανάλατο χαρακτήρα που εύκολα σε παρότρυνε να σταματήσεις να την παρακολουθείς.
Σεναριακά το 80% της υπόθεσης αφορούσε το ρομάντζο των δυο πρωταγωνιστών. Αν και ξεδίπλωσε πτυχές αυτής της ερωτικής σχέσης που δεν είχαμε δει ποτέ στα κόμικ ή σε κάποια άλλη μεταφορά, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την λογική ταινιών Αμερικανικού love story.
Η επιδερμική προσέγγιση των συναισθημάτων των χαρακτήρων, έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει μέσα από διαφημιστικά τηλεοπτικά spots.Μην ξεχνάτε όμως πως τότε άκμαζαν σειρές όπως το Beverly Hills. Too good to be true. Και εμείς οι μαλάκες τα βλέπαμε....
Αυτή ήταν η επιταγή της τάσης της εποχής αλλά και ο λόγος επιτυχίας της σειράς. Αυτό το ιδεατό love story έκανε τους θεατές να την αγαπήσουν και να της δώσουν υψηλά νούμερα θεαματικότητας. Η απογευματινή ώρα που παιζόταν αποδεικνύει και την μερίδα του κοινού που στόχευε η σειρά.
Σήμερα σκηνές όπου αρχίζει να βρέχει όταν ο πρωταγωνιστής θέλει να κάνει πρόταση γάμου στην καλή του ή θα τις θεωρήσεις cult ή θα καταφέρεις με δυσκολία να συγκρατήσεις έναν μικρό εμετούλι που θα ξυπνήσουν μέσα σου. Πλέον, μόνο ο παπακαλιάτης νομίζω πως έχει άλλη άποψη.
Σε ότι αφορά την μυθοπλασία του Superman , υπάρχουν θετικά και αρνητικά σημεία. Η ζυγαριά γέρνει όμως προς τα αρνητικά. Η οπτική του πολιτισμού του πλανήτη Krypton παραπέμπει σε αποτυχημένα sci -fi cosplay party της δεκαετίας του 80. H προσέγγιση των δυνάμεων του αρχετυπικού υπέρ ήρωα που μπορεί να κάνει τα πάντα, έμειναν μέχρι το σημείο του να μπορεί να πετά, να λυγίζει ατσάλινες μπάρες με τα χέρια του και να έχει heat vision.. ...Sorry αγαπητοί δημιουργοί της σειράς αλλά αυτό δεν μας φτάνει..
Για να μην γίνομαι όμως μηδενιστής, θα έλεγα πως από την άλλη μεριά είναι η πιο πιστή ιδεολογική προσέγγιση του Superman που έχω δει. Είναι ο καλός πρόσκοπος. Δεν σκοτώνει ποτέ, δεν λέει ψέμματα και δεν ξεφεύγει ποτέ από τα ιδανικά πλαίσια ενός Super Hero. He fights for Justice and The American Way... # ξανά μικρός εμετούλις...
Τέτοιες στιγμές ευχαριστώ την DC που αποφάσισε να επανεφευρει την φιγούρα του. Και το ότι επιτέλους σταμάτησε να φοράει το βρακί πάνω από το παντελόνι... Στο Lois & Clark αυτό το στυλ φοριέται πάντως πολύ...
Στα θετικά θα προσθέσω και την εκτεταμένη παρουσία του Clark Kent. Πρώτη φορά κατάλαβα γιατί κατάφερε να γίνει ένας από τους καλύτερους ρεπόρτερ της Daily Planet. Πάντα νόμιζα πως μόνο λόγω των δυνάμεων του ως Superman πετύχαινε τέτοιες αποκλειστικότητες.
To Cast σύμφωνα με τις ανάγκες της σειράς, είναι πολύ καλά επιλεγμένο. Ο ΓαλλοΚαναδοΙρλανδοΟυαλοΙαπωνικής καταγωγής Dean Cain αποδίδει με επιτυχία τον ρομαντικό και ευαίσθητο Clark/Kent όπως και τον Superman που δρα ως σύμβολο ελπίδας και δικαιοσύνης για τον απλό Αμερικανό πολίτη και καμιά φορά και για τον υπόλοιπο κόσμο...
Σαν Clark, αν εξαιρέσεις τις τρομερά άσχημες γραβάτες που φορούσε, η persona του ταίριαζε γάντι με τον ρόλο που του είχαν αναθέσει. Δεν είναι ο χαζός και άτσαλος Clark Kent, αλλά ο μαζεμένος, μετρημένος και ντροπαλός Clark που ερωτεύεται την Lois Lane. Σαν Superman μου φαίνεται κάπως βαρετός. Είναι ο άρτιος και αποστειρωμένος υπερασπιστής των νόμων... Δεν φταίει αυτός όμως για αυτή την προσέγγιση του. Μου είναι αρκετά συμπαθής αλλά ανάμεσα σε όλους του ηθοποιούς που έχουν φορέσει το μεγάλο S δεν νομίζω πως καταφέρνει να διακριθεί.
Πολύ δυνατό του χαρτί είναι και η πολύπλευρη χημεία του με την Teri Hatcer.
Η πρώην επαγγελματίας μαζορέτα, Teri Hatcher καταφέρνει να αποτυπώσει με επιτυχία την Lois Lane όπως όλοι την ξέρουμε, μέσα από τα κόμικ. Δαιμόνια Ρεπόρτερ, δραστήρια και αεικίνητη. Νευρική , δυναμική και κυκλοθυμική. Η Persona της εμφανισιακά σε παραπέμπει στα χάρτινα καρέ, ειδικά όταν φοράει το κόκκινο κλασικό ταγέρ της. Φοράει την στολή της Lane και την τιμάει. Μέσα στην σοβαρότητα της ως διάσημη δημοσιογράφος, δεν ξεχνάει πως είναι γυναίκα γεμάτη εγωισμό, τσαχπινιά και νάζι. Δύσκολα δεν θα την συμπαθήσεις. Νομίζω πως ήταν η ιδανική επιλογή για την σειρά. Αυτός ο ρόλος την πρόσθεσε στην λίστα με τις πιο Sexy Αμερικανίδες της δεκαετίας του 90 και στην συνείδηση των comic fans - forums ως μια από τις καλύτερες Loin Lane που έχουμε δει.
Αξίζει να αναφέρω και πως το Lois & Clark : The New Adventures of Superman, έχει και την πολύ καλή ερμηνεία του Lane Smith ως Perry White . Προσωπικά νομίζω πως είναι και ο καλύτερος Perry White που έχουμε δει ποτέ. Αν και συμπληρωματικός χαρακτήρας κερδίζει τις εντυπώσεις. Δυστυχώς πέθανε το 2005.
Την μουσική έγραψε ο Jay Gruska. Φιλότιμη η προσπάθεια του αλλά σίγουρα όχι κάτι αξιοσημείωτο. Το Theme των ταινιών Superman με τον Reeves παραμένει μέχρι και σήμερα η καλύτερη μουσική υπόκρουση για τον Κρυπτονιανό υπέρ ήρωα.
Η σειρά υπήρξε η αφορμή για την δημιουργία πολλών Short tie- in books και ενός μυθιστορήματος - Lois & Clark : A Superman Novel, τα οποία πούλησαν αρκετά.
Κλείνοντας θα σε ενημερώσω αγαπητέ κομιξάκια αναγνώστη πως για να δεις αυτή την σειρά θα πρέπει να έχεις την διάθεση να δεις κάτι πολύ πολύ απλό ή το ενδιαφέρον σου να είναι καθαρά εγκυκλοπαιδικό. Αν ισχύει ένας από τους παραπάνω παράγοντες κάν' το χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν όχι καλύτερα δες κάτι άλλο ή καλύτερα διάβασε κανένα κόμικ..
H σειρά ακολουθεί την φιλοσοφία που ανέπτυξε ο κορυφαίος John Byrne όταν ανέλαβε το relaunch του franchise του Superman για την DC comics το 1986. Ο Clark Kent είναι ο πρωταγωνιστής αφού είναι μια υπαρκτή προσωπικότητα - ένας αληθινός χαρακτήρας και ο Superman είναι η δεύτερη του ταυτότητα. Η μεταμφίεση με την οποία γίνεται υπέρ- ήρωας. Όπως καταλαβαίνεται λοιπόν και από τον τίτλο, η σειρά εστιάζει στην προσωπική σχέση - ειδύλλιο της Lois και του Clark και την πλαισιώνει με τις περιπέτειες με Superman, το alter -ego του Clark .
Σκέφτομαι πως δεν υπάρχει fan εκεί έξω που να μην ήθελε τον Superman ''πρώτο βιολί'',
αλλά όταν μπαίνεις στα παπούτσια των δημιουργών της σειράς εύκολα καταλαβαίνεις πως
μια σειρά με πολύ Clark και λίγο Superman είναι ένας πολύ πιο εύκολος και εφικτός στόχος.
Για μένα αυτή η ουσιαστική έλλειψη της σειράς ήταν και ένας λόγος που κόπηκε στον τέταρτο κύκλο. Έδινε έναν μονότονο και ανάλατο χαρακτήρα που εύκολα σε παρότρυνε να σταματήσεις να την παρακολουθείς.
Σεναριακά το 80% της υπόθεσης αφορούσε το ρομάντζο των δυο πρωταγωνιστών. Αν και ξεδίπλωσε πτυχές αυτής της ερωτικής σχέσης που δεν είχαμε δει ποτέ στα κόμικ ή σε κάποια άλλη μεταφορά, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την λογική ταινιών Αμερικανικού love story.
Η επιδερμική προσέγγιση των συναισθημάτων των χαρακτήρων, έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει μέσα από διαφημιστικά τηλεοπτικά spots.Μην ξεχνάτε όμως πως τότε άκμαζαν σειρές όπως το Beverly Hills. Too good to be true. Και εμείς οι μαλάκες τα βλέπαμε....
Αυτή ήταν η επιταγή της τάσης της εποχής αλλά και ο λόγος επιτυχίας της σειράς. Αυτό το ιδεατό love story έκανε τους θεατές να την αγαπήσουν και να της δώσουν υψηλά νούμερα θεαματικότητας. Η απογευματινή ώρα που παιζόταν αποδεικνύει και την μερίδα του κοινού που στόχευε η σειρά.
Σήμερα σκηνές όπου αρχίζει να βρέχει όταν ο πρωταγωνιστής θέλει να κάνει πρόταση γάμου στην καλή του ή θα τις θεωρήσεις cult ή θα καταφέρεις με δυσκολία να συγκρατήσεις έναν μικρό εμετούλι που θα ξυπνήσουν μέσα σου. Πλέον, μόνο ο παπακαλιάτης νομίζω πως έχει άλλη άποψη.
Σε ότι αφορά την μυθοπλασία του Superman , υπάρχουν θετικά και αρνητικά σημεία. Η ζυγαριά γέρνει όμως προς τα αρνητικά. Η οπτική του πολιτισμού του πλανήτη Krypton παραπέμπει σε αποτυχημένα sci -fi cosplay party της δεκαετίας του 80. H προσέγγιση των δυνάμεων του αρχετυπικού υπέρ ήρωα που μπορεί να κάνει τα πάντα, έμειναν μέχρι το σημείο του να μπορεί να πετά, να λυγίζει ατσάλινες μπάρες με τα χέρια του και να έχει heat vision.. ...Sorry αγαπητοί δημιουργοί της σειράς αλλά αυτό δεν μας φτάνει..
Για να μην γίνομαι όμως μηδενιστής, θα έλεγα πως από την άλλη μεριά είναι η πιο πιστή ιδεολογική προσέγγιση του Superman που έχω δει. Είναι ο καλός πρόσκοπος. Δεν σκοτώνει ποτέ, δεν λέει ψέμματα και δεν ξεφεύγει ποτέ από τα ιδανικά πλαίσια ενός Super Hero. He fights for Justice and The American Way... # ξανά μικρός εμετούλις...
Τέτοιες στιγμές ευχαριστώ την DC που αποφάσισε να επανεφευρει την φιγούρα του. Και το ότι επιτέλους σταμάτησε να φοράει το βρακί πάνω από το παντελόνι... Στο Lois & Clark αυτό το στυλ φοριέται πάντως πολύ...
Στα θετικά θα προσθέσω και την εκτεταμένη παρουσία του Clark Kent. Πρώτη φορά κατάλαβα γιατί κατάφερε να γίνει ένας από τους καλύτερους ρεπόρτερ της Daily Planet. Πάντα νόμιζα πως μόνο λόγω των δυνάμεων του ως Superman πετύχαινε τέτοιες αποκλειστικότητες.
To Cast σύμφωνα με τις ανάγκες της σειράς, είναι πολύ καλά επιλεγμένο. Ο ΓαλλοΚαναδοΙρλανδοΟυαλοΙαπωνικής καταγωγής Dean Cain αποδίδει με επιτυχία τον ρομαντικό και ευαίσθητο Clark/Kent όπως και τον Superman που δρα ως σύμβολο ελπίδας και δικαιοσύνης για τον απλό Αμερικανό πολίτη και καμιά φορά και για τον υπόλοιπο κόσμο...
Σαν Clark, αν εξαιρέσεις τις τρομερά άσχημες γραβάτες που φορούσε, η persona του ταίριαζε γάντι με τον ρόλο που του είχαν αναθέσει. Δεν είναι ο χαζός και άτσαλος Clark Kent, αλλά ο μαζεμένος, μετρημένος και ντροπαλός Clark που ερωτεύεται την Lois Lane. Σαν Superman μου φαίνεται κάπως βαρετός. Είναι ο άρτιος και αποστειρωμένος υπερασπιστής των νόμων... Δεν φταίει αυτός όμως για αυτή την προσέγγιση του. Μου είναι αρκετά συμπαθής αλλά ανάμεσα σε όλους του ηθοποιούς που έχουν φορέσει το μεγάλο S δεν νομίζω πως καταφέρνει να διακριθεί.
Πολύ δυνατό του χαρτί είναι και η πολύπλευρη χημεία του με την Teri Hatcer.
Η πρώην επαγγελματίας μαζορέτα, Teri Hatcher καταφέρνει να αποτυπώσει με επιτυχία την Lois Lane όπως όλοι την ξέρουμε, μέσα από τα κόμικ. Δαιμόνια Ρεπόρτερ, δραστήρια και αεικίνητη. Νευρική , δυναμική και κυκλοθυμική. Η Persona της εμφανισιακά σε παραπέμπει στα χάρτινα καρέ, ειδικά όταν φοράει το κόκκινο κλασικό ταγέρ της. Φοράει την στολή της Lane και την τιμάει. Μέσα στην σοβαρότητα της ως διάσημη δημοσιογράφος, δεν ξεχνάει πως είναι γυναίκα γεμάτη εγωισμό, τσαχπινιά και νάζι. Δύσκολα δεν θα την συμπαθήσεις. Νομίζω πως ήταν η ιδανική επιλογή για την σειρά. Αυτός ο ρόλος την πρόσθεσε στην λίστα με τις πιο Sexy Αμερικανίδες της δεκαετίας του 90 και στην συνείδηση των comic fans - forums ως μια από τις καλύτερες Loin Lane που έχουμε δει.
Αξίζει να αναφέρω και πως το Lois & Clark : The New Adventures of Superman, έχει και την πολύ καλή ερμηνεία του Lane Smith ως Perry White . Προσωπικά νομίζω πως είναι και ο καλύτερος Perry White που έχουμε δει ποτέ. Αν και συμπληρωματικός χαρακτήρας κερδίζει τις εντυπώσεις. Δυστυχώς πέθανε το 2005.
Η σειρά υπήρξε η αφορμή για την δημιουργία πολλών Short tie- in books και ενός μυθιστορήματος - Lois & Clark : A Superman Novel, τα οποία πούλησαν αρκετά.
Κλείνοντας θα σε ενημερώσω αγαπητέ κομιξάκια αναγνώστη πως για να δεις αυτή την σειρά θα πρέπει να έχεις την διάθεση να δεις κάτι πολύ πολύ απλό ή το ενδιαφέρον σου να είναι καθαρά εγκυκλοπαιδικό. Αν ισχύει ένας από τους παραπάνω παράγοντες κάν' το χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν όχι καλύτερα δες κάτι άλλο ή καλύτερα διάβασε κανένα κόμικ..
Η Teri Hatcher είναι η καλύτερη Lois Lane που έχω δει. Όπως και ο Lane Smith ως Perry White. Οι καλύτεροι ρόλοι σε αυτή την σειρά.
ΑπάντησηΔιαγραφή