Dredd (2012)

          Πολλοι και οχι άδικα  θα αναρωτηθείτε '' Μα καλά , για ποια κινηματογραφική μεταφορά του Judge Dredd  μας μιλάει ο τύπος αφου όποιον και να ρωτήσεις το όνομα αυτό είναι συνώνυμο με την τιτανοτεράστια και πλέον Cult ταινία του 1995 με τον αγέραστο , ανυπέρβλητο , και φανατικό πολέμιο σε οτιδήποτε μειλίχιο , γλυκανάλατο και μη υποτιτλισμένο  Sylvester Stallone αφου με το ζόρι θα μπορούσαμε  να καταλάβουμε τι λεει το στόμα του , αγιοποιώντας πολλάκις  μεταφραστων που θυσιάστηκαν στο βωμό της εξερεύνησης αυτής της νέας γλώσσας !!!
Σαφώς και η διακωμώδηση απο μέρους μου δεν είναι και οτι καλύτερο αφου ο πολυαγαπημένος Sly των παιδικών μας χρόνων κατα πολλούς εχει ήδη πάρει μια θέση στο πάνθεον των χρυσών αναμνήσεων της προηγούμενης χιλιετηρίδας και συνεχίζει παρότι μεγάλωσε (67 χρονών) να μας χαρίζει άπειρες στιγμές γέλ.... , συγνώμη δράσης.
Δεν θα πω πάρα πολλά για τη συγκεκριμένη ταινία του 95' απλά και μόνο ότι ήταν η πρώτη σοβαρή -για τα δεδομένα της εποχής- προσπάθεια να μεταφερθεί κινηματογραφικά ο αμείλικτος  υπέρμαχος της δικαιοσύνης ήρωας των κόμικ Δικαστής  Τζο Ντρέντ.

Απο τις πολύ καλές ταινίες που πρωτοεμφανιστήκαν πέρισυ στα ράφια των video club κι αν δεν κάνω λάθος στη χώρα μας δεν παίχτηκε ποτέ στους κινηματογράφους (Συνηθισμένη ανοησία των εταιριών διανομής) το Dredd στηρίζεται στο γνωστό κόμικ των John Wagner / Carlos Ezquerra και ειναι η δεύτερη προσπάθεια  κινηματογραφικής μεταφοράς του αμείλικτου λάτρη της δικαιοσύνης που θαρρώ πως οι πιο πολλοί αγαπήσαμε μεσα απο τις σελίδες του περιοδικού ''Αγόρι''.
Για την ιστορία ο Δικαστής Dredd δημιουργήθηκε ή μάλλον κλωνοποιήθηκε αφού έτσι εξηγείται η αρχή της ύπαρξης του στα τέλη της δεκαετίας του 70' και μέχρι τις μέρες μας στη  γενέτειρα του
 Μ. Βρετανία συγκαταλέγεται στην ελίτ των αγαπημένων ηρώων κόμικ ενώ από το 1990 διατηρεί το δικό του περιοδικό '' Judge Dredd Magazine''

Επιστρέφοντας στην ταινία στο τιμόνι του σκηνοθέτη βρίσκουμε τον Pete Travis στου οποίου το παρελθόν δεν έχουμε δει κάτι αξιόλογο παρόλαταυτα η αλήθεια είναι  πως στο συγκεκριμένο έργο την δουλειά του την έκανε πολύ καλά !!
Συμπαθητικό το cast με πρώτο και σημαντικότερο για το ρόλο του αδέκαστου Dredd τον Carl Urban
( Eomer - LOTR  Return of the king ) σε μια καλή ερμηνεία χαρίζοντας του μια θέση στο  πάνθεον των καλύτερων σαγονιών κινηματογραφικού ήρωα ανάμεσα σε ιερά τέρατα όπως ο Robocop και ο λατρεμένος Batman...
Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη στο cast είναι η εμφάνιση της Laura Heady ή αλλιώς της τηλεοπτικής βασίλισσας Cercei Lannister της λατρεμένης ψυχοπαθούς που την ''βρίσκει'' συχνά πυκνά με τον αδερφό της Jaime και για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά αναμένεται να μας καθηλώσει μπροστά από τη μικρή οθόνη !!
Στο Dredd πάντως κλέβει την παράσταση στο ρόλο της Μa-Ma της μεγαλοπαρασκευάστριας εμπόρου του φουτουριστικού ναρκωτικού Slo Mo και πιστεύω πως κι εσείς θα συμφωνήσετε πως
σαν χαρακτήρας δίνει μια πάρα πολύ καλή ερμηνεία πείθοντας μας για το εξαιρετικό ταλέντο της !!

       Σε γενικές γραμμές το Dredd είναι μια ικανοποιητική παραγωγή και τιμά ιδιαιτέρως τον δικαστή που λατρέψαμε.  Κατά την ταπεινή μου άποψη η ταινία αυτή αποδίδει με περισσότερη ακρίβεια τον σκοτεινό κόσμο που κινείται ο Dredd στο κόμικ καθώς από τις πρώτες σκηνές και την συνηθισμένη αφήγηση περί κατάντιας του πλανήτη ο θεατής μπαίνει αυτόματα στην σκληρή λογική της αναρχίας που κυριαρχεί παίρνοντας εύκολα την πάσα για την ύπαρξη του σώματος των δικαστών ως απόλυτη αρχή απονομής δικαιοσύνης !!

Τα σκηνικά είναι εντυπωσιακά καθώς και τα πλούσια εφέ ειδικά στη σκηνή οπού γαζώνουν  με υπεροπλοπολυβόλα τον όροφο που καλύπτεται ο Dredd . Η ταινία δεν είναι πάρα μια ευχάριστη action movie  ιδανική για ένα ''κινηματογραφικό'' βράδυ.. Θεωρώ πως της άξιζε μεγαλύτερη προβολή στη χώρα μας αφού σαν παραγωγή είναι αρκετά τίμια και το αποτέλεσμα σε όλη τη διάρκεια της κρατάει το θεατή κάτι που είναι το ζητούμενο σε οποιαδήποτε ταινία !!

 Το σενάριο της μας πάει σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον οπού η ραδιενέργεια έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος της Αμερικής δημιουργώντας έτσι για την επιβίωση των ανθρώπων τείχη και στο εσωτερικό τους έχουν στηθεί μεγαλουπόλεις με υπερμεγέθη κτίρια  που μαστίζονται από υπερπληθυσμό, εξαθλίωση και βία... 

         Η μόνη υπολογίσιμη δύναμη που υπάρχει σε αυτό το χάος είναι μόνο το σώμα των Δικαστών και κάπως έτσι ξεκινάει το story με τον αγαπημένο Dredd σε μια καταδίωξη καβάλα στις φουτουριστικές μοτοσυκλέτες που κάποτε βλέπαμε στις εικονογραφήσεις του κόμικ..

Καλοστημένο σενάριο με αρχή μέση και τέλος , με σκληρές ομολογουμένως σκηνές αραιά και πού αλλά και έντονο το σκοτεινό σημείο που χαρακτηρίζει το Judge Dredd.

Εν κατακλείδι την συστήνω ανεπιφύλακτα για ένα διασκεδαστικό βράδυ και ξαναλέω πως έμενα μου ανέσυρε πολλές αναμνήσεις  από τον Dredd του κόμικ..

Προσωπικά θα περιμένω την ευκαιρία να τη δω σε 3D όπως ήταν και το πρώτο release της στους κινηματογράφους του εξωτερικού.. Θεωρώ πως τα καρέ με τη slow motion παρενέργεια υποτίθεται του ναρκωτικού θα θερίζουν...

Δείτε την πάντως !! Έτσι... Σαν φόρο τιμής στον Dredd..

Ποιος ξέρει? . Μπορεί κάποια μέρα να χτυπήσει και τη δική μας πόρτα !!!