C is for Comics: Απριλίου 2013

Comicdom con. Athens 2013

Τέλειωσε λοιπόν και το φετινό comic convention και η ομάδα του C is for Comics δεν έλειψε φυσικά απο εκεί, καλύπτοντας όλο το τριήμερο απ'την παρασκευή 9 Απριλίου που ξεκίνησε μέχρι την Κυριακή 11 Απριλίου που έφτασε στο τέλος του, ανανεώνοντας το ραντεβού του για το 2014. Η γιορτή των comic οργανώθηκε με επιτυχία απ'την Comicdom Press με πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα και εμφανίσεις διεθνούς φήμης δημιουργών απ'τον χώρο των comic καθώς και πολλών αναγνωρισμένων Ελλήνων. Ας περάσουμε να δούμε τις εντυπώσεις των συντακτών μας.

Νίκος
Είχα πολλά χρόνια να παραστώ στο comic con. αφού η δουλειά μου δεν μου επέτρεπε να έχω ελεύθερο χρόνο τα π.σ.κ., αλλά φέτος καταχάρηκα που μπόρεσα να παραβρεθώ και μάλιστα όλο το 3ήμερο απ'το πρωί μέχρι το βράδυ.Ο χώρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης στην οδό Μασσαλίας στην Αθήνα φιλοξένησε την γιορτή των comic στους 4 ορόφους του κτιρίου της.Το κλίμα ιδιαίτερα ευχάριστο με πολλά χαμόγελα απ'όλα τα άκρως εξυπηρετικά παιδιά της διοργάνωσης.
Αν και πέρασα πολλές ώρες εκεί, δεν κατάφερα να παραστώ σε όλα τα event. Θα αναφέρω 2-3 πραγματάκια για ότι παρακολούθησα...
Όλα τα εργαστήρια ήταν καταπληκτικά!Θα σταθώ κυρίως στα μεγάλα ονόματα John Wagner, Jamie Delano, Mahmud Asrar και Matteo Scallera με τον τελευταίο να κάνει ένα ιδιαίτερο "μάθημα" πάνω στο σχέδιο μαζεύοντάς μας όλους γύρω του ενώ σχεδιάζοντας, απαντούσε τις ερωτήσεις μας.Αν τα καταφέρω θα ανεβάσω ένα μικρό βίντεο. Επίσης και το σεμινάριο των δημιουργών του ελληνικού comic "Σύνδρομο:Η αρχή είναι το Τέλος" των Η.Κατιρτζιγιανογλου και Χ.Μαρτίνη υπήρξε ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τους νέους Έλληνες δημιουργούς.
Θα σταθώ στην μικρή αλλά πολύ όμορφη έκθεση για την ζωή και το έργο του Herge του δημιουργού του πολυαγαπημένου Tintin καθώς επίσης και στο γεμάτο ζωντάνια Cosplay του Σαββάτου.Μπράβο απο εμένα σε όλα τα παιδιά για της αμφιέσεις τους με νικήτρια την Queen Amidala...
Όλα ήταν όμορφα και πέρασα ευχάριστα,δεν μπορώ να πώ οτι βρήκα κάτι ιδιαίτερα άσχημο στην έκθεση.Ίσως κάπως ο χώρος κατα τις απογευματινές ώρες που μαζευόταν περισσότερος κόσμος ήταν κάπως στενάχωρα αλλά δέν έδωσα ιδιαίτερη σημασία.Εκεί που θα σταθώ λίγο παραπάνω είναι στον όροφο με τα Fanzines.Πιστεύω οτι θα χρειαζόταν να δοθεί στους νέους Έλληνες δημιουργούς ένας μεγαλύτερος και καλύτερος χώρος για να μπορέσουν να προβάλουν καλύτερα τις δημιουργίες τους.Κάποια στιγμή είχα την αίσθηση οτι βάδιζα στους διαδρόμους κάποιου Τ.Ε.Ι...Πάραυτα είδα πολλά αξιόλογα comic και μίλησα με αρκετά απ'τα παιδιά αλλά πιστεύω θα έπρεπε να πέσει μεγαλύτερο "spotlight" πάνω τους...Αναδείξτε λιγο παραπάνω τα ελληνικά προιόντα...
Νίκος Yatamura για το C is for Comics...Σαϊνινγκ οφ.

Κωνσταντίνος
Χωρίς αμφιβολία ένα τόσο σημαντικό event που προάγει την κουλτούρα της 9ης τέχνης στην Ελλάδα, μπορώ μόνο να το επικροτήσω και να συγχαρώ τους διοργανωτές του. Μεγάλη η προσφορά τους, ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς την λογική της δωρεάν εισόδου. Αν δεν κάνω λάθος δεν υπάρχει άλλο comic con με ελεύθερη είσοδος. Μόνο και μόνο για αυτό, τους δίνω τα εύσημα. Ομολογώ ευθαρσώς πως δεν μπόρεσα να δώσω το παρόν όλες τις μέρες διεξαγωγής του event αλλά από αυτό το λίγο χρόνο που βρισκόμουν στην Ελληνοαμερικανική Ένωση έβγαλα θετικές εντυπώσεις. Υπήρχε ένα κλήμα γιορτής από όλους τους παρευρισκόμενους. Δημιουργούς, εκθέτες, επισκέπτες.
Ξεκινώντας την καλοπροαίρετη κριτική μου θα μιλήσω για το θέμα των Fanzines. Νέοι Έλληνες δημιουργοί που προσπαθούν να παρουσιάσουν την δουλειά τους, χρειάζονται μια παραπάνω προβολή από το να τους δοθεί ένας τέτοιος χώρος να εκθέσουν την δουλειά τους. Ο επάνω όροφος θα μπορούσε κάλλιστα να ειναι ενα απλό bazaar αδιάφορου θέματος ,έτσι όπως ήταν κολλημένα τα τραπεζάκια των εκθετών το ένα πάνω στο άλλο. Αισθάνομαι πως εκεί είναι η ουσία και το μέλλον των κομικς στην Ελλάδα και πως αξίζουν κάτι παραπάνω αυτές οι προσπάθειες, εκτός αν έχουμε σκοπό να ασχολούμαστε και να εμπορευόμαστε μόνο τίτλους του εξωτερικού για πάντα.
Επίσης θα ήταν πολύ καλή κίνηση οι εκθέτες που αποσκοπούσαν στην εμπορική κίνηση των περιπτέρων τους να είχαν και κάποιες προσφορές σε τιμές γνωριμίας , χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είχαν αρκετές προσφορές. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, πόσοι απο εσάς φύγατε με λιγότερα πράγματα από όσα θέλατε ; Καλύτερες τιμές σημαίνει πιο ικανοποιημένους πελάτες και περισσότερους πελάτες στο μέλλον. Δώσε στο άλλον κίνητρο να αγοράσει ενα comic book να του μπεί το μικρόβιο και μετά θα γίνει μόνιμος πελάτης σου....
Σε ότι αφορά τον φιλόξενο χώρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, υπήρξαν φορές που μου φάνηκε μικρός απο τον συνωστισμό του κόσμου. Προσωπικά δεν με πείραξε και πιστεύω και αρκετούς άλλους comic lovers που είχαν το μυαλό τους στα εκθέματα, συζητούσαν με τους δημιουργούς ή έβγαζαν φωτογραφίες με τους αξιόλογους cosplayers. Αλλά γονείς με μικρά παιδιά η επισκέπτες που έχουν επιδερμική επαφή με τα κόμικς και τα γνωρίζουν τώρα, απο τα σχόλια που άκουσα, τους εμπόδισε να περάσουν παραπάνω χρόνο στην έκθεση. Αυτό μου γέννησε την ερώτηση αν η έκθεση έχει σκοπό να απευθυνθεί μόνο σε πωρωμένους κομιξάκιδες σαν και εμάς ή στοχεύει κάθε χρόνο να γνωρίσει έστω και σε μία μικρή μερίδα του κόσμου τα κόμικς και την κουλτούρα τους.
Επαναλαμβάνω πως η κριτική μου είναι καλοπροαίρετη και δηλώνω πως δεν εστιάζω στα αρνητικά σημεία παρα μόνο σαν πρόταση που μπορεί να δώσει ιδέες για καλύτερο αποτέλεσμα στο μέλλον και να μεγαλώσει τον αριθμό των Ελλήνων που αγαπάνε τα κόμικς.
Κλείνοντας θα πω απλά πως πέρασα καλά στο Comicdom.con, ξεπαραδιάστηκα και το διασκέδασα απο καρδιάς. Να ευχηθώ κάθε χρόνο να έχουμε πάντα τέτοια και ακόμα καλύτερα.

Παναγιώτης

Σαν τακτικός επισκέπτης της ετήσιας έκθεσης κόμικ στην Ελλάδα, έτσι και εφέτος ανέβηκα την οδό Μασσαλίας όπου τα τελευταία χρόνια λαμβάνει μέρος ένα γεγονός όπου χαροποιεί κάθε geek με τα κόμικ. Είναι ένα γεγονός όπου θα βάλεις το t-shirt σου με τον σούπερ-ήρωα, θα μιλήσεις για καινούργιες κυκλοφορίες, θα σχολιάσεις την καινούργια blockbuster ταινία με τον Iron Man, θα γνωρίσεις αξιόλογους Έλληνες καλλιτέχνες και θα έχεις την ευκαιρία να αγοράσεις τα έργα τους.
Είναι το μέρος όπου, χωρίς να είναι απόκριες, θα δεις απίθανες στολές και θα θαυμάσεις τα παιδιά που έκατσαν, αχολήθηκαν και έφτιαξαν από το μηδέν κοστούμια που βλέπεις μόνο στις ταινίες, στα κόμικς ή στα βιντεοπαιχνίδια που σου έχουν φάει την ζωή. Το περίφημο cosplay που κάθε χρονιά γίνεται όλο και καλύτερο αποκτά περισσότερους φαν και πραγματικά οι νικητές του διαγωνισμού είναι παράδειγμα προς μίμηση σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με το "άθλημα".
Τα κόμικς, όλων των ειδών, κυρίως από Αμερική και Ευρώπη ήταν σε κάθε γωνιά της έκθεσης. Αν είχες υπομονή και όρεξη μπορούσες να βρεις αρκετές προσφορές ή ακόμα και σπάνια τεύχη για να συμπληρώσεις την συλλογή σου. Graphic novels, ξεχωριστά τεύχη, πακέτα ιστοριών ήταν στα ράφια και σου θύμιζαν ότι έπρεπε να πάρεις περισσότερα χρήματα πριν φύγεις από το σπίτι. Μακάρι να μπορούσαμε να τα πάρουμε όλα. Ο πολύς κόσμος όμως και η στενότητα του χώρου δεν σε άφηναν να τα δεις με την ησυχία σου.
Οι αυτοεκδόσεις με τα fanzines που ήταν στον 3ο όροφο θα μπορούσαν να είχαν οργανωθεί καλύτερα. Όπως ήταν στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον, ήταν αδύνατο να καταλάβεις ποιός είχε τι. Υπήρχαν πολύ καλές δουλειές αλλά τις έχανες στο πλήθος. Αν υπήρχε κάποιο σταντ με πληροφορίες για την υπόθεση ή το έργο του κάθε κόμικ θα ήταν ευκολότερη η επιλογή.
Σε πολύ καλύτερη μοίρα ήταν οι πιο γνωστοί Έλληνες δημιουργοί που ήταν σε σταντ εκδόσεων του 2ου ορόφου όπου και μαζευόταν η πλοιοψηφία του κόσμου. Επίσης αξιόλογα τα κόμικ τους που τα περισσότερα δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα από αντίστοιχα του εξωτερικού. Κατά την γνώμη μου φάνηκαν ακριβούτσικα τα 8-10 ευρώ, με την έκπτωση, που κόστιζαν, αλλά αυτό είναι θέμα της εκδοτικής πολλές φορές και όχι του δημιουργού. Με χαροποιεί που υπάρχουν Έλληνες που δημιουργούν πολύ καλά κόμικ και μακάρι να βγαίνουν συνεχώς κι άλλοι.
Ξεχωριστή θέση είχε και η έκθεση στον Herge, δημιουργού του Τεν Τεν, ο οποίος είναι αγαπημένος παιδικός ήρωας.
Στα θετικά της φετινής έκθεσης θα έβαζα τα πολλά και καλά κόμικς όπως πάντα, το καλύτερο κάθε χρονιά cosplay και οι καλεσμένοι με τα χρήσιμα workshop τους.
Στα αρνητικά θα είχα τον χώρο όπου είναι μικρός για τον πολύ κόσμο που μαζεύει κάθε χρονιά, την έλλειψη action figures όπου ήταν λιγότερες από πέρισυ και τις αυτοεκδόσεις όπου μπορούσε να τους δινόταν περισσότερη προσοχή. (Ακόμα θα έβαζα και την χαμένη μου ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τον John Wagner του οποίου το έργο θαυμάζω.)
Και του χρόνου εκεί θα είμαστε και μακάρι να είναι ακόμα καλύτερα.

Αλέξης

Για 2^η συνεχή χρονιά είχα την ευκαιρία να παραβρεθώ στο comicdom. Στον ίδιο χώρο (και μάλλον αντίστοιχο χρόνο).

Να ξεκαθαρίσω κάτι: οι εκθέσεις παύλα εκδηλώσεις παύλα πανηγύρια μ’ αρέσουν flat. Σ’ έναν επίπεδο χώρο, να πετάγεσαι από το ένα περίπτερο στο άλλο, να τη βλέπεις απ’ άκρη σ’άκρη. Σε ορόφους όχι. Χάνει τη μισή μαγεία της. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί έχει επιλεχτεί ο συγκεκριμένος χώρος πέρα από το ότι είναι στο κέντρο. Δεδομένου του χώρου, οι συμμετέχοντες κι οι επισκέπτες έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν.

Στριμωγμένα κατά κάποιο τρόπο, η αφθονία (για τα ελληνικά δεδομένα) ήταν εμφανής. Είδα πολλές καινούργιες κυκλοφορίες, πολλά (όλα;) τα παλιά comic που αγάπησα κι απέκτησα κατά καιρούς καθώς και συλλεκτικές κυκλοφορίες διαθέσιμες για αγορά. Λιγότερες φιγούρες από τις προσδοκίες μας αλλά αρκετές για το χώρο που φιλοξενήθηκαν.

Η έκθεση είχε μια τάση να ακολουθεί την αμερικάνικη συνταγή – χωρίς αυτό να σημαίνει καλό ή κακό. Θυμάμαι που έκραζα τα nerds στα videos που συνοστίζονταν μπροστά από ένα τραπέζι έτσι ώστε να αποκτήσουν σε μια κόπια τους την υπογραφή του τάδε συγγραφέα/σχεδιαστή/δημιουργού αλλά, god knows, έκανα σα δεκαεξάχρονη μπάρμπι στο πάρτι ενηλικίωσης όταν ο Δερβενιώτης, χαμογελαστός έφτιαξε ένα σκίτσο με την υπογραφή του στην τελευταία κυκλοφορία του που “βούτηξα” ν’ αγοράσω μη και δεν προλάβω...

Και το cosplay. Αν με ρώταγες παλιότερα θα ισχυριζόμουν (με ύφος) ότι δε χρειάζεται – πρώτα η ποιότητα κι η αφθονία. Αλλά χάρηκα πραγματικά όλα τα τιμημένα αρρωστάκια που έκατσαν κι έφτιαξαν τη στολή του αγαπημένου τους ήρωα/ηρωίδας ή δημιούργησαν μια μίνι αναβίωση της αγαπημένης τους σειράς. Ειλικρινά μπράβο στα παιδιά, έδωσαν πολύ χρώμα στην εκδήλωση κι έκαναν το geek να ξεπηδήσει από μέσα μας με χαμόγελο. Κι αν δεν τα δεις αυτά σε Con, που αλλού μπορείς να τα πετύχεις.

Οι προσφορές επίσης ήταν παρούσες. Για να είμαστε ειλικρινείς, η τιμή των comics, τουλάχιστον για μια ελλάδα μέσω κρίσης, είναι τραβηγμένη ως απαράδεκτη. Ναι είμαστε άρρωστοι αλλά (σε σας μιλάω, distributors) αν η τιμή είναι εξωφρενική, θα βοηθήσει με κάποιο τρόπο στις πωλήσεις; στη διάδοση; στο κόλλημά μας; Πουθενά.

Ας είναι καλά λοιπόν αυτοί που εφάρμοσαν “τιμές έκθεσης”, ακόμα και σε νέες κυκλοφορίες και προμηθευτήκαμε υλικό με εκπτώσεις που κυμαίνονταν από 10 έως 50 %.

Nice guys. Και του χρόνου σε μεγαλύτερη άπλα να γουστάρουμε περισσότερο.

Μπορείτε να δείτε παρακάτω και κάποιες φωτογραφίες απο την έκθεση.

H Φιλόξενη γραμματεία

Κόμικς & Action Figures

Απο την πολύ καλά μελετημένη έκθεση του Herge

Ο Herge και η 9η τέχνη

Matteo's Scalera Workshop

Matteo's Scalera Workshop part II

Ο Iron Man και ο Japan Lover - ειδικός στα Anime συντάκτης μας, Νίκος Yatamura Κωσταράς

Κόμικς - Κόμικς -Κόμικς !!!!!

Το πρώτο βραβειο στον διαγωνισμο Cosplay : Queen Amidala !

Ο Κορυφαίος John Wagner. Kάποιοι απο τους συντάκτες πήραν και αυτόγραφο....

Για το κλείσιμο αυτού του post σας έχουμε ένα πολύ ωραίο video :Matteo Scalera at work...

Διαβάστε περισσότερα »

Spawn The Dark Ages

Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το Spawn το 1997 το λάτρεψα.Το σχέδιο,τα χρώματα,το καταπληκτικό του σενάριο με κέρδισαν αμέσως.Φυσικά η πρώτη μου επαφή με τον τίτλο έγινε μέσω του δίσκου των Iced Earth "The Dark Saga" με το καταπληκτικό εξώφυλλο που κυκλοφόρησε το 1996.

Αφού είχα "λιώσει" το άλμπουμ και έμαθα ότι μπόρεσα για το Spawn προχώρησα σε μηνιαία συνδρομή στον παράδεισο των comics τότε,το Solaris στην Αθήνα.Κάποια στιγμή γύρω στο Μάρτη του 1999 και ενώ έχω κατέβει βόλτα στο κέντρο για να παραλάβω το νέο τεύχος(Grotta-Solaris-Palladium είχε το πρόγραμμα για τους παλιούς που θυμούνται) με ρωτάει η ταμίας αν θέλω να κάνω συνδρομή και για την καινούρια σειρά "Spawn The Dark Ages"(παύση επεξεργασίας δεδομένων)......Και Spawn, και Dark Ages??Μα φυσικά κοπέλα μου,τα προσπερνάνε κάτι τέτοια?!Σε καλό μου βγήκε η επένδυση. Περίπου δηλαδή ,γιατί τώρα πια θα δαπανούσα 2 χιλιαρικάκια το μήνα και δεν μου περίσσευαν εκείνη την φοιτητική περίοδο.Αλλά άξιζε φυσικά.Ήταν SPAWN + DARK AGES λέμε!!Πάμε να το δούμε μα τον Crom!

Nor Heaven's,Nor Hell's...Earth Is MY Domain!

Όσοι έχετε διαβάσει το original Spawn ξέρετε πάνω κάτω τι παίζει με τους Spawn,κόλαση,παράδεισο κτλ.Όσοι δεν έχετε διαβάσει ,χάνετε την σειρά σας και πάτε πίσω στην αφετηρία...Για όσους δεν κατάλαβαν,διαβάστε τα ή ανατρέξτε στο ανάλογο άρθρο για τον Spawn που επιμελήθηκε ο Mr.Comic και ξαναπεράστε.

Το Spawn The Dark Ages θα μας μεταφέρει σε μια αόριστη χρονική στιγμή κατα την διάρκεια ή λίγο μετά τις σταυροφορίες,σε μια μεσαιωνική Αγγλία που μαστίζεται απ'την φτώχεια και την αδικία.Η ιστορία μας παρουσιάζει ένα "νεογέννητο" Hellspawn αδύναμο και φυσικά μπερδεμένο αφού δεν μπορεί να θυμηθεί τίποτα απ'το παρελθόν του,ούτε καν το όνομα του.Η ίδια ακριβώς κατάσταση με τον Al Simmons μόνο που ο πρωταγωνιστής μας υπήρξε αιώνες πρίν.Τα πράγματα για τον νέο Spawn δεν καλυτερεύουν φυσικά όταν θυμάται ποιός ήταν και μαθαίνει τι έπαθε από έναν γνωστό μας

χαρακτήρα στο σύμπαν του Spawn τον Cogliostro(ναι-ναι).Το όνομα του ήταν (Lord) Iain Covenant άρχοντας του δάσους του Rhyll και των γύρω περιοχών. Αφήνοντας πίσω την γυναίκα του χωρίς να γνωρίζει για το μωρό που κουβαλούσε,έφυγε να πολεμήσει στις σταυροφορίες για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων.Θεοσεβούμενος άνθρωπος και δυνατός πολεμιστής πίστευε ότι έκανε το έργο του Θεού και θα συγχωρούταν απ΄τις αμαρτίες του όταν θα ελευθέρωναν την Ιερουσαλήμ απ'τους αλλόθρησκους βάρβαρους.Δεν κατάφερε όμως ποτέ να φτάσει ως εκεί μια και σκοτώθηκε στην πολιορκία μιας πόλης.Ο Covenant περίμενε αγγελάκια να τον μεταφέρουν στις πύλες του παραδείσου αλλά προς τεράστια έκπληξη του όλα ήταν ανάποδα και να σου μπροστά του ο Malebolgia...Του δόθηκε φυσικά μια ευκαιρία να ξαναζήσει και έτσι υπογράφτηκε ένα καινούριο συμβόλαιο και σφραγίστηκε άλλη μια κατάρα στην ιστορία των Hellspawn.Ο Covenant μην μπορώντας φυσικά να χωνέψει πόσο εξαπατήθηκε απ΄τον Θεό του αλλά και απ΄την Κόλαση ορκίζεται εκδίκηση και στα δύο στρατόπεδα...

Όμορφο και Αβέβαιο...

Η ιστορία του Lord Covenant ολοκληρώθηκε στα 28 τεύχη ξεκινώντας να εκδίδεται μηνιαία από τον Μάρτιο του '99 και για τα επόμενα δύο χρόνια και τέσσερις μήνες.Αν και το concept ήταν ίδιο με το original εδώ έχουμε πολύ διαφορετικά σκηνικά πράγμα που το κάνει να ξεχωρίζει αρκετά έχοντας ως μόνο συνδετικό του κρίκο τον Cogliostro και ορισμένους δαίμονες.Ο Covenant είναι διαφορετικός χαρακτήρας απ΄τον Al Simmons όπως φυσικά και η εποχή που σημαδεύεται απο μια σκοτεινή, πιο "απολίτιστη" κοινωνία με δεισιδαιμονίες,Δρυίδες ,μάγισσες και διεφθαρμένους βασιλιάδες.

Το σχέδιο όπως και η ιστορία δεν ανήκουν στον Todd Mcfarlane και την ομάδα του Spawn.To Dark Ages ξεκίνησε με την ιστορία γραμμένη απ'τον Brian Holguin,το σχέδιο και τα μελάνια από Liam McCormack και τα χρώματα από τους Brian Haberlin,Dan Kemp και Josh Myers.Μετά το 12 περίπου τεύχος η ομάδα χρωματισμού άρχισε να αλλάζει και φτάνοντας το 15 τεύχος βρίσκουμε αλλαγές σε όλους τους τομείς.Η ιστορία περνάει στα χέρια του Steve Niles, το σχέδιο στον Nat Jones,τα μελάνια στους Chance Wolf και Kevin Conrad και το χρώμα στον Mark Nicholas.Με αυτή την ομάδα θα φτάσει μέχρι και το τέλος του στο 28 τεύχος και παρ'όλες τις αλλαγές στα "πόστα" των δημιουργών, ήταν μια ωραία σειρά που κράτησε επάξια το όνομα του κορυφαίου τίτλου της Image στους ώμους της.

Το μόνο ίσως ψεγάδι που μπορώ να αναφέρω είναι μια μικρο σύγχυση που προκάλεσε η αλλαγή στο κεντρικό σχέδιο του Spawn που με έκανε να νομίζω οτι ή πειραματίζονταν με το σχέδιο του και δεν είχαν καταλήξει στο τελικό αποτέλεσμα ή είχα να κάνω με άλλον spawn της ίδιας περιόδου...Δικαιολογείται εν μέρη απ'τις όλες ανακατατάξεις που έγιναν στην σχεδιαστική ομάδα αλλά απ'την άλλη μεριά μου φαινόταν ωραίο το να βλέπω μια διαφορετική εκδοχή του ίδιου Spawn μιας και όλες ήταν εξαιρετικές.

Spawn Meets Conan (short of)

To Spawn The Dark Ages δεν θα αφήσει κανένα fan της σειράς απογοητευμένο.Ειδικά αν είστε και εσείς fan του Conan θα βρείτε πολλές ομοιότητες στο ύφος του.Στο ύφος,όχι στο σχέδιο.Το σχέδιο και τα χρώματα είναι στα πρότυπα που μας έχει συνηθίσει η Image στην original σειρά.Με λίγα λόγια τρομερά όμορφα και λεπτομερή και λόγω πολλών διαφορετικών δημιουργών ξεχωριστά σε κάθε 3-4 τεύχη, πράγμα που δεν του χαλάει την αισθητική και το κάνει πιο ενδιαφέρον.
Αυτά τα λίγα απο εμένα,αυτή την φορά μακριά απ'την Ιαπωνία(δεν το καταλάβατε??) και τα manga,έτσι για αλλαγή.Καλό Πάσχα σε όλους( εγώ δεν γιορτάζω,ο Crom δεν έχει Πασχα...) και καλό κουράγιο σε όσους νηστεύουν!!
'Till Next Time!

Διαβάστε περισσότερα »

Gotlib

Γεννημένος στης 14 Ιουλίου του 1934 στο Παρίσι, ο Gotlib ή όπως είναι το πραγματικό του όνομα, Marcel Gotlieb, αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία των Γαλλικών κόμικς. Με το έργο που παρουσιάσε όλα αυτά τα χρόνια, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μετάβαση των κόμικς από μια καθαρά παιδική ασχολία και διασκέδαση, σε ένα πιο ώριμο μέσο που απευθύνεται και σε μεγαλύτερης ηλικίας αναγνωστικό κοινό. Δούλεψε από το πόστο του σχεδιαστή, του σεναριογράφου και εκδότη και βοήθησε αισθητά στην ανάπτυξη της κουλτούρας των κόμικς στην Γαλλία αλλά και στην διεύρυνση τους ως κλάδος εργασίας.

Μέλος μιας εβραικής οικογένειας πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια αφού βίωσε από μικρός τον αντισημιτισμό. Χωρίς πολλές οικονομικές δυνατότητες, δούλευε σε διάφορες δουλειές ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα εφαρμοσμένων τεχνών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πιάσει την πρώτη του δουλειά ως letterer στον Γαλλικό εκδοτικό οίκο Opera Mundi που μετέφραζε και δημοσίευε Αμερικάνικά Comic Strips. To 1959 ξεκινά να εικονογραφεί παιδικά βιβλία και βιβλία εκμάθησης ζωγραφικής.

To 1962 δημοσιεύει τα πρώτα προσωπικά του κόμικ Gilou , Klop , και Gai -Luron . Το Gai - Luron που έχει σαν βασικό ήρωα ένα σκύλο που θυμίζει τον Droopy, εμφανίζεται μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Pif -Gadfet και κάνει αισθητή την παρουσία του στον χώρο των κόμικς.
Το 1965 παρουσίασε τα strips του στο περιοδικό Pilote , τα οποία υποδέχθηκε με ενθουσιασμό ο συν -ιδρυτής και εκδότης του Rene Goscinny. Μαζί δημιούργησαν την σειρά Les Dingodossiers. Σενάριο Goscinny, σκίτσα Gotlib. Μια σάτιρα ποικίλης θεματολογίας. Το 1967 ο Goscinny λόγω φόρτου εργασίας ζητάει από τον Gotlib να συνεχισει μόνος του την σειρά. Αυτός αποφάσισε να ξεκινήσει ένα νέο τίτλο με το όνομα Rubrique-à-brac που είχε το ίδιο format με το Dingodossiers αλλά απευθυνόταν σε πιο ενήλικο κοινό. Είχε κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα από την Μαμούθ Κόμικς με τον τίτλο ''διαβολομαζέματα''.

Στην πορεία αποφασίζει να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο σενάριο και ελαττώνει την ενασχόληση του με το σχέδιο. Συνεργάζεται με κορυφαίους σχεδιαστές όπως Bretecher, Moebius, κ.α. Με τον Alexis δημιούργησαν το Cinemastok , μια υπέροχη παρωδία διάσημων κινηματογραφικών ταινιών. Το 1971 δημιουργεί με τον κορυφαίο Lod, τον Superdupont. Ένα Γάλλο Super Hero που αποτελεί μια σάτιρα στον Γαλλικό σωβινισμό.

Το 1972 αποχωρεί από το Pilote και φτιάχνει μαζί με τους Mandryka και Bretecher το περιοδικό Le echo des savvanes. Εκεί οι ιστορίες του γίνονται ακόμα πιο προκλητικές και πικάντικες. Άλλωστε σε όλη την καριέρα του ισορροπούσε πάντα μεταξύ του επιτρεπτού και μη.

Το 1975 αποχωρεί και από το Le echo des Savvanes και ιδρύει το Fluide Glacial...Δεν θα πω τίποτα παραπάνω από το ότι εκεί γράφει κ σχεδιάζει ένα τίτλο που η Ελληνική του μετάφραση είναι '' το πορνόπαπο''..... Μέσα από όλα αυτά τα περιοδικά απέδειξε πως εκτός από τις ιστορίες του είναι προοδευτικός και σαν άνθρωπος, αφού ανακάλυψε και προώθησε νέα ταλέντα όσοι λίγοι. Το 1991 του απονέμεται και το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ της Angouleme για το έργο του.

Ένα σύνολο στοιχείων θα έλεγα πως είναι το Trademark της δουλειάς του . Σε ότι αφορά το σχέδιο υπάρχει πάντα μια υπερβολή. Έντονες γραμμές, έκδηλη κινητικότητα και εκκωφαντικοί ήχοι είναι κάποια χαρακτηριστικά που παρέμεναν σταθερά σε όλη την διάρκεια της καριέρας του.
Σε ότι αφορά το σενάριο συνδυάζει με υπέροχο τρόπο διάφορα είδη ευφημισμού, όπως το Αγγλικό χιούμορ - πολλές φορές μακάβριο, το Εβραιοαμερικανικό χιούμορ με τέτοιο τρόπο που έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ως αιρετικός και άθεος αλλά και το Γαλλικό χιούμορ με πολλές δόσεις ερωτισμού, πότε πρόστυχου και πότε όχι.

Πολύ σημαντικό κεφάλαιο ο Gotlib για τα χιουμοριστικά κόμικς παγκοσμίως. Μπροστάρης ενάντια στην λογοκρισία και πρωτοπόρος στο σπάσιμο των ταμπού. Ασεβής, ριζοσπαστικός και ιδιοφυής, έδωσε στην 9 τέχνη έναν αέρα ελευθερίας όσο λίγοι.

Διαβάστε περισσότερα »

Dragonball

Μια αξεπέραστη παιδική ανάμνηση.....

Πρωινά Σαββατοκύριακου στον Αντ1 ,10 το πρωί. Φτιάχνω το πρωινό μου και στρογγυλοκάθομαι στον καναπέ. Αντίκρυ μου η τηλεόραση. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα μου όταν άκουγα τα progressive τύμπανα της εισαγωγής με τα σύνθια και τη γνωστή χροιά (που παραπέμπει σε Τζίμη Πανούση αλλά δεν είναι -οι στίχοι ειναι γραμμένοι από τον Πάνο Τσαπάρα και το ερμηνεύει μαζί με την Άννα Μερκούρη)να τραγουδά:
"Πρέπει και μπορώ,
κι απ΄τον ουρανό,
θα ξαναγυρίσω dragonball..."
Ο λόγος για την αξεπέραστη κατ' εμέ anime σαπουνόπερα, το θρυλικό dragonball που απέκτησε εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον κόσμο και χιλιάδες στην Ελλάδα.Η προβολή του ξεκίνησε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 90'.
Δημιουργός του, ο γνωστός στους περισσότερούς μας, Akira Toriyama (δημιουργός του chrono trigger προς ενημέρωση όσων έχουν ή κοντεύουν να πατήσουν την ώριμη ηλικία των 30...).Την σκηνοθεσία την έχει αναλάβει ο Daisuke Nishio ενώ την έκδοση η Shueisha.Εκδόθηκε επίσημα στις 3 Δεκεμβρίου 1984 και μας συντρόφευσε έως τις 5 Ιουνίου του 1995
Όσοι αποφασίσετε να αρχίσετε να το παρακολουθείτε,να είστε προετοιμασμένοι για συνεχείς ανατροπές στο σενάριο(ειδικά στις μάχες) οι οποίες θα σας καθηλώσουν.
Επτά μπάλες του δράκου,διασκορπισμένες σε επτά διαφορετικά σημεία πάνω στη Γη.'Oποιος τις μαζέψει γίνεται πανίσχυρος καθώς οταν οι επτά μπάλες ενωθούν,εμφανίζεται ο Shenlong,ο πανίσχυρο δράκος που μπορει να σου πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επιθυμία. Ο Goku(Κakarot) ή αλλιώς Σογκοκου όπως τον γνωρίσαμε στην Ελλάδα,μαζί με την παρέα του αναλαμβάνουν πολλάκις να σώσουν τον πλανήτη από εισβολές εξωγήινων και κάθε είδους πανίσχυρα τέρατα-άσσους των πολεμικών τεχνών.Το anime χωρίζεται σε 3 μέρη.DRAGONBALL, DRAGONBALL Z , DRAGONBALL GT και DRAGONBALL KAI.
To πρώτο σκέλος,περιλαμβάνει 153 επεισόδια και μας παρουσιάζει τη ζωή του πρωταγωνιστή από τα παιδικά του χρόνια,την κομβική γνωριμία του με τη Bulma,την εκπαίδευσή του από το Χελωνοντζίνι (Master Roshi) και τον κοινωνικό περίγυρο που χτίζεται σιγά σιγά γύρω από τον ήρωά μας,με μπόλικη δόση humor.Οι εχθροί σε αυτό το πρώτο μέρος δε δείχνουν ιδιαίτερα επικίνδυνοι(στρατός της κόκκινης κορδέλας,Master Pilaf,Tao Pi Pi κοκ)με μοναδική φωτεινή εξαίρεση την εμφάνιση του Piccolo.Το ενδιαφέρον μας θα επικεντρώθει κυρίως στα τουρνουά πολεμικών τεχνών που διεξάγονται.

Το δεύτερο και κατά πολλούς το καλύτερο μέρος της τριλογίας,μας παρουσιάζει τον Goku από την εφηβεία του και μετά μέσα σε 291 επεισόδια. Ξεκινά ουσιαστικά απο το τέλος του τουρνουά των πολεμικών τεχνών(με τον επικό τελικό ανάμεσα στον Goku και τον Piccolo j.)και την εισβολή των δυο εξωγήινων,του Vegeta και του Napa,στη Γη.Απίστευτη δράση,ανατροπές και συγκίνηση απαρτίζουν ένα concept -που όπως θα συμφωνήσουν οι λάτρεις της σειράς-μόνο για ανήλικους δεν είναι.
Η πλοκή εδώ αρχίζει και εξελίσσεται σημαντικά,έχοντας σαν άξονά της πάντα τις πολεμικές τέχνες.Οι ήρωες σιγά σιγά αρχίζουν και περνούν σε άλλο επίπεδο ικανοτήτων με σημαντικότερη στιγμή τη μεταμόρφωση του Goku στο θρυλικό super Saiyan.

Κατά τη διάρκεια του Ζ οι ήρωές μας θα αντιμετωπίσουν πανίσχυρους αντιπάλους όπως η Frieza,ο Cell,ένα πανίσχυρο δημιούργημα-ανδροειδές- του Dr.Gero, καθώς και ο Majin Buu τον οποίο εμπνεύστηκε ο βοηθός του Αkira, Fuyuto Takeda ένα ροζ πλασματάκι που παραπέμπει σε τσιχλόφουσκα.
Tέλος στο GT κάπου η μαγεία αρχίζει και χάνεται.Ένα μπούγιο από fusions που έχουν σαν σκοπό να κάνουν τους ήρωες ακόμα δυνατότερους αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη ότι έχει επέλθει ο κορεσμός.Δημιούργημα της Toei Animation και όχι του Αkira Toriyama και διάρκειας 64 επεισοδίων,είναι ουσιαστικά ένα sequel των αλλων 2.
Tο DRAGONBALL KAI, προβλήθηκε για πρώτη φορά το 2009 στην Ιαπωνική τηλεόραση και αποτελεί ουσιαστικά ένα remake των προηγουμένων.Σαφέστατη βελτίωση της ποότητας του animation εδω,καθώς δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη η οποία φυσικά επηρρέασε και την τέχνη του anime.Τα πιο ζωηρά χρώματα,οι σκιές καθώς και η βελτίωση της κίνησης των ηρώων συντέλεσαν στο να γίνουν οι μάχες πιο απολαυστικές.

Αξίισημείωτες είναι οι προελεύσεις των ονομάτων των ηρώων του συγκεκριμένου anime.Oλα τα ονόματα έχουν σα βάση τις διατροφικές συνήθειες των Ιαπώνων.Για τους δυσπιστους παραθέτω τα παρακάτω:Vegeta=Vegetable,Goku(Kakarot)=carrot,Broly=broccoli

Η εμπορική επιτυχία του dragonball στην Ελλάδα ήταν τεράστια.Αν αναλογιστεί κανείς ότι η προβολή της σειράς είχε ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και ότι ακόμα μέχρι και σήμερα,γνωστά μαγαζιά κάνουν ανάρπαστες τις φιγούρες του,αποτελεί προφανώς τρανή απόδειξη ότι το συγκεκριμένο anime έχει γράψει τη δική του ιστορία στo χώρο και μπορεί να χαρακτηριστεί ως classic...
Δε θα μπορούσαμε ποτέ όμως να κλείσουμε το άρθρο κατ'αυτόν τον τρόπο.Φυλάξαμε τα καλύτερα για το τέλος.Στις 30 του περασμένου μήνα έγινε στην Ιαπωνία η πρεμιέρα της νέας ταινίας dragonball με το όνομα "Battle of Gods"και με τον Akira Toriyama "deeply involved".H νέα ταινία είναι η μόνη(από τις άλλες 13 που έχουν προηγηθεί) που αποτελεί ουσιαστικά μέρος της σειράς και την τοποθετούμε χρονικά ανάμεσα στα chapters 517 και 518.Ο Birus,o θεός της καταστροφής(ανατριχιάζω) μαθαίνει πως η Freeza ηττήθηκε από έναν Sayan...Oι Ιάπωνες το τίμησαν με 2.2 δις σε 3 εβδομάδες...η συνέχεια επί της οθόνης...

Το ιστορικό των ταινιών

Λόγω της μεγάλης επιτυχίας της σειράς anime, το Dragonball κατάφερε να φτάσει και ως τη μεγάλη οθόνη πολύ γρήγορα. Κυκλοφόρησαν συνολικά 17 (Η δέκατη όγδοη βγαινει στις 30/3/2013) κινηματογραφικές ταινίες εκ των οποίων οι 4 ανήκουν στο Dragonball και οι υπόλοιπες 14 στο sequel της σειράς, Dragonball Z.

Οι 4 ταινίες του Dragon Ball

Ο θρύλος του δράκου Σένρον, 1986
Η ωραία κοιμωμένη στο κάστρο των μυστηρίων, 1987
Το τουρνουά των Μιιφάν, 1988
Η γενιά των ηρώων, 1996

Οι 13 ταινίες του Dragon Ball Z

Η θεία εκδίκηση, 1989
Ο πιο δυνατός πολεμιστής στον κόσμο, 1990
Η μεγάλη μάχη για το μέλλον του κόσμου, 1990
Η αναμέτρηση των ανίκητων πολεμιστών, 1991
Το πεπρωμένο των Σάγιαν, 1991
Η εισβολή στο Νεονάμεκ, 1992
Οι τρεις Σούπερ Σάγιαν, 1992
Ο θρυλικός σούπερ Σάγιαν, 1993
Η απειλή του μοχθηρού δαίμονα, 1993
Θρυλική αναμέτρηση, 1994
Ο ακλόνητος Βιο-πολεμιστής, 1994
Ο σατανικός πολεμιστής του κάτω κόσμου, 1995
O ήρωας του Πλανήτη Κόνατς, 1995
Η μάχη των Θεών, 2013

Τηλεοπτικές ταινίες

Πέρα από τις κινηματογραφικές ταινίες, δημιουργήθηκαν άλλες 3 τηλεοπτικές ταινίες, δύο αφιερωμένες στο Dragonball Z και μία αφιερωμένη στο Dragonball GT. Οι ταινίες αυτές εξηγούν γεγονότα και καταστάσεις της τηλεοπτικής σειράς όπως η καταστροφή του πλανήτη Βετζέτα, το εναλλακτικό σύμπαν του Τρανκς και η περιπέτεια του Σονγκόκου Τζούνιορ.

Dragon Ball Z 1 ~ Η αρχή του Μύθου, 1990
Dragon Ball Z 2 ~ Η ιστορία του Τρανκς, 1993
Dragon Ball GT ~ Η τελευταία μάχη, 1997

OVA

Το Dragonball Z εκτός από κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες, έχει και 4 original video animation ή εν συντομία ova.

Το σχέδιο εξόντωσης των Σάγιαν, 1993
Γεια! Ο Σονγκόκου και οι φίλοι του επιστρέφουν!!, 2008
Το σχέδιο εξόντωσης των Σούπερ Σάγιαν, 2010 (Αποτελεί remake του πρώτου ova αποκλειστικά για το παιχνίδι των Play Station 3 και XBOX 360, Dragonball Raging Blast 2)
Το επεισοδιο του Μπάρντοκ, 2011

Ταινίες Live Action

Πέρα από τις ταινίες άνιμε που δημιουργήθηκαν, η 20th Fox δημιούργησε το 2009 το Dragonball Evolution, η οποία είναι επιεικώς τραγική. Η ταινία δεν προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους(ως συνήθως και ευτυχώς δηλαδή) όμως κυκλοφορεί σε DVD και Blu-ray. H ταινία Dragon Ball Evolution 2 δεν είναι γνωστό πότε θα βγεί αλλά το project έχει ανακοινώθει. Παράλληλα με την αμερικανική ταινία, είχαν δημιουργηθεί τη δεκαετία του '80 άλλες δύο, κινεζικής και κορεάτικης παραγωγής.

Διαβάστε περισσότερα »

Candy Candy

Τον Απρίλιο του 1975 εκδίδεται η πρώτη ιστορία με πρωταγωνίστρια την Candice(Candy) White μια χαριτωμένη κοπέλα με μεγάλα πράσινα μάτια,φακίδες και ξανθά ατίθασα μαλλιά.

Η γνωστή σε όλους μας Candy ξεπήδησε απ'την ρομαντική νουβέλα της συγγραφέως Kyoko Mizuki η οποία σε συνεργασία με την σχεδιαστή manga Yumiko Igarashi κατάφεραν να εκδώσουν την ιστορία της Candy μέσα απ΄τις σελίδες του μηνιαίου περιοδικού Nakayoshi ολοκληρώνοντας την τον Μάρτιο του 1979 γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία σε Ανατολή και Δύση ,καταφέρνοντας να κερδίσει το 1977 το Kodansha manga award στην κατηγορία shojo("μικρή κοπέλα",χαρακτηρίζει manga που απευθύνονται σε κοπέλες 10-18 ετών)και να γίνει anime σειρά 115 επεισοδίων.

Ιστορίες Αγάπης Και Πόνου...

Πριν προχωρήσω παραπέρα να ενημερώσω οτι δεν υπήρξα ποτέ fan του manga ή του anime.Αν ήμουνα, κάτι δεν θα πήγαινε καλά με τον ανδρισμό μου.Το review γίνεται έπειτα από θερμή παράκληση της αδερφής μου.Χατίρι δεν μπορώ να χαλάσω αν και οφείλω να της πώ οτι το να παρακολουθώ μαζί της Candy Candy τα απογεύματα δεν ήταν ευχάριστο και στιγμάτισε την τρυφερή παιδική μου ηλικία σαν αγοράκι.Φυσικά τότε δεν είχαμε και πολλές επιλογές με δύο μόνο κανάλια.Πάλι καλά λέγαμε που έβαζαν και κινούμενα σχέδια...Θα μπορούσαν όμως να έβαζαν Ninja Boy ή Geta,όχι Candy Candy!Και δεν έφτανε αυτό, τώρα έπρεπε και να το διαβάσω...Ουφ...αδελφική αγάπη.Άντε να μαζέψω όλη την αντικειμενικότητά μου και να δούμε αυτό το πασίγνωστο manga που γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία.

Η ιστορία της Candy ξεκινάει στο ορφανοτροφείο Pony's home κοντά στην λίμνη Michigan όπου η μικρή ορφανή Candy θα μεγαλώσει ανέμελα σαν αγοροκόριτσο μέσα σε ένα ευχάριστο κλίμα.Στα 12 της θα υιοθετηθεί από μια πλούσια οικογένεια τους Leagan οι οποίοι όμως της συμπεριφέρονται άσχημα και όχι σαν μέλος της οικογένειας, ενώ τα θετά της αδέρφια Neil και Eliza κάνουν την ζωή της ακόμα πιο δύσκολη.Μόνη της παρηγοριά τα αδέρφια Archie και Stear Cornwell και ο ξάδερφος τους Anthony,όλη τους μέλη μιας ισχυρής οικογένειας,των Ardlay,οι οποίοι φαίνονται να είναι και οι μόνοι που συμπαθούν την ηρωίδα μας.Ο Anthony επίσης θυμίζει στην Candy έναν νεαρό που είχε συναντήσει τυχαία κάποια μέρα στα χρόνια της στο ορφανοτροφείο και έκτοτε τον είχε ερωτευτεί σαν να ήταν ο πρίγκιπας των ονείρων της και τώρα το όνειρό της γινόταν πραγματικότητα (.....ουφ...και ξανα ουφφφ...).Η Candy θα αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες μέσα στην καινούρια της οικογένεια και θα βιώσει αρκετό πόνο, κυρίως ψυχολογικό,καταφέρνοντας όμως πάντα να μην χάσει το κουράγιο της και να αγωνιστεί για τα όνειρά και την αγάπη της αντιμετωπίζοντας τα όποια εμπόδια στο δρόμο της και το σκληρό πρόσωπο της ζωής με ζωντάνια και χαμόγελο...

Σαπούνι+Όπερα=Η Γλυκιά η Candy...

Ναι λοιπόν έχουμε μια comic σαπουνόπερα με ίντριγκες,πάθη,μυστικά και φυσικά μια μεγάλη ιστορία αγάπης.Απ'την ανδρική μεριά : lame!Απ'την γυναικεία δεν ξέρω παρα μόνο οτι δεν υπάρχει κοπέλα σήμερα γύρω στα 30 που να μην διάβαζε ή έβλεπε Candy candy.Τώρα καλό αυτό ή κακό θα σας γελάσω αξίζει όμως να αναφέρω σε όσες απ'τις κοπέλες μπορεί να διαβάζουν αυτό το review οτί τα πρόσωπα και τα γεγονότα που διαδραματίζονται είναι πέρα για πέρα φανταστικά...αυτό γιατί ίσως ορισμένες απο εσάς ακόμα περιμένουν τον γοητευτικό,έξυπνο και όμορφο πρίγκιπα με το άλογο μάρκας ferrari και το εξοχικό Κάστρο στο Dubai...χρμχμμ.Στο θέμα μας και να σοβαρευτώ.

Η Candy δεν είναι κάτι που θα διάβαζα ποτέ για ευνόητους λόγους και έτσι δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για κάτι που απλά με αφήνει αδιάφορο.Μπορώ να πώ όμως με σιγουριά οτι για το γυναικείο κοινό στο οποίο απευθύνεται θεωρείται ένα αριστούργημα.Όλες οι κοπέλες της γενιάς μου μεγάλωσαν πραγματικά λατρεύοντας το.Η αδερφή μου έχει όλα τα ελληνικά τεύχη που κυκλοφόρησαν!Τώρα αν θα είχε την ίδια απήχηση στην σημερινή γενιά κοριτσιών,θα σας γελάσω.Δεν νομίζω πάντως, μια και ο ρομαντισμός που παρουσιάζει δεν υπάρχει στην εποχή μας.Αξίζει επίσης να αναφερθώ στο σχέδιο αφού έψαξα και βρήκα να διαβάσω(δυστυχώς) το original manga για να κάνω το review.Το σχέδιο είναι πολύ όμορφο, απλό και προσεγμένο σε βαθμό που αν μου το παρουσίαζαν σαν καινούρια κυκλοφορία θα το πίστευα.Ασπρόμαυρο φυσικά αντίθετα με τις ευρωπαϊκές κυκλοφορίες.Αν αναλογιστεί κανείς οτι μιλάμε για ένα manga που κυκλοφόρησε πριν από 38 χρόνια με αυτό το σχέδιο, αξίζει συγχαρητήρια.

Κλείνοντας

Ένας θρυλικός τίτλος που έκανε επιτυχία εντός και εκτός Ιαπωνίας κυρίως στην anime εκδοχή του και

στο γυναικείο κοινό.Όσες fan είστε εκει έξω μπορείτε να βρείτε την original μορφή του διαδικτυακά στο http://mangafox.me/manga/candy_candy/ και να θυμηθείτε τα παιδικά σας χρόνια.Είναι μαζεμένο σε 9 τόμους και κάποια στιγμή το 2005 έγινε μια κίνηση για επανακυκλοφορία της anime σειράς(remastered ή κάτι αντίστοιχο) αλλά ακυρώθηκε λόγω διαμάχης που υπήρξε μεταξύ συγγραφέα και σχεδιάστριας όσον αφορά τα δικαιώματα της Candy ένα θέμα που τις οδήγησε στα δικαστήρια το 1999 και αν και η απόφαση παραχωρεί τα δικαιώματα και στις δύο δημιουργούς απο κοινού, η διαμάχη τους έχει παγώσει την όποια κίνηση για να "αναδυθεί" ξανά ο τίτλος μέχρι και σήμερα...Αχ,γυναίκες...τι να πεί κανείς...

Κάπου εδώ θα σας αφήσω παραχωρώντας σας το Γιαπωνέζικο αλλά και το Ελληνικό opening της anime σειράς.Καλή ανάγνωση και θα τα πούμε πάλι σύντομα!

'Till Next Time!

Japanese openin

Greek Opening

Διαβάστε περισσότερα »

Iron Man

I am Iron Man ..... νομίζω πως η ιδανική εισαγωγή για τον χαρακτήρα που θα σας παρουσιάσω σήμερα, είναι to intro του γνωστού κομματιού των Black Sabbath . Για αυτό και στην κινηματογραφική μεταφορά του το ακούσαμε ουκ ολίγες φορές. Νομίζω πως δεν χρειάζεται να το ανεβάσω σε αυτό το άρθρο, το πιάσατε το νόημα..
Τα ράσα λένε δεν κάνουν τον παπά αλλά σίγουρα μια αρματωσία υψηλής τεχνολογίας που σου δίνει ικανότητες υπεράνθρωπου, κάνει τον Iron Man.

Ο σιδεράνθρωπος της Marvel Comics δημιουργήθηκε από μια ιδέα του παν μέγιστου Stan Lee που στην συνέχεια αναπτύχθηκε από τον αδερφό του και σεναριογράφο Larry Lieber. Το σχέδιο είναι του Don Heck και του Jack Kirby. Μια δημιουργική ομάδα που στην ουσία αποτελεί την ραχοκοκαλιά της λεγόμενης Silver Age of Comics. Πως να μην κάνει τεράστια επιτυχία μετά αυτός ο χαρακτήρας;

Εκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Tales of Suspense # 39 τον Μάρτιο του 1963. Ένας τίτλος ο οποίος στην ουσία ήταν μια ανθολογία απο ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και υπερφυσικού. Εκεί μέσα σε λίγες σελίδες παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Antony Stark . Ένας πολυεκατομμυριούχος επιχειρηματίας ,εφευρέτης και κατασκευαστής στον τομέα των εξοπλισμών έκανε ένα ταξίδι που θα άλλαζε την ζωή του για πάντα. Εκτελώντας μια μυστική κυβερνητική αποστολή στο Βιετνάμ, είχε την ατυχία να πατήσει μια νάρκη. Οι βιετκόνγκ τον έπιασαν και τον υποχρέωσαν να δουλέψει για αυτούς κατασκευάζοντας ένα υπέρ όπλο. Με την βοήθεια ενός βιετναμέζου επιστήμονα με το όνομα Γινσέν, που ήταν και αυτός κρατούμενος, κατάφερε να φτιάξει αντί για το υπέρ όπλο που ήθελαν οι Βιετκόνγκ μια σούπερ -πανοπλία. Αυτή η πανοπλία προστάτευε το τραυματισμένο από τα θραύσματα της νάρκης κορμί του και υποβοηθούσε την καρδιά του με την βοήθεια μιας μπαταρίας. Αυτή την πανοπλία χρησιμοποίησε για να δραπετεύσει από την φυλακή του αλλά δεν κατάφερε να σώσει τον Γινσεν, ο οποίος πέθανε κατά την διάρκεια της απόδρασης. Γυρνώντας στα πάτρια εδάφη, τίποτα πια δεν ήταν ίδιο στην ζωή του. Με την βοήθεια της στολής έγινε ένας Super Hero.

Κύριο χαρακτηριστικό του Iron Man είναι πάντα η στολή του. Στην πρώτη του εμφάνιση είχε χρώμα γκρι μεταλλικό και έμοιαζε με τον τενεκεδάνθρωπο από τον μάγο του Οζ. Στο τεύχος 40 που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1963 έγινε κατακόκκινη ενώ στο τεύχος 40 που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1963, ο Steve Ditko, του έδωσε την γνωστή σε όλους χρυσοκόκκινη εμφάνιση του. Με την πορεία του χρόνου η πανοπλία άλλαζε και αποκτούσε χάι τεκ προδιαγραφές που συμβάδιζαν αλλά και ξεπερνούσαν την τεχνολογία της εποχής. Αμυντικά και επιθετικά συστήματα που έδιναν την ικανότητα σε αυτόν που την φορούσε να κάνει σχεδόν τα πάντα. Σε κάποιες από αυτές τις απεικονίσεις άλλαζαν και οι δυνάμεις του αλλά οι βασικές όπως Superhuman Strenght, Supersonic flight, energy repulsors ,life support κ.α δεν έλειπαν ποτέ. Επίσης η πανοπλία από μία έγιναν πολλές. Κάθε μία σχεδιασμένη για συγκεκριμένες συνθήκες, πχ. διάστημα, βυθός κ.α.

Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές -ιστορίες για τον Iron Man αλλά υπάρχουν και για τον Tony Stark. Σε κάποια από αυτές( δεκαετία του 70) έγινε αλκοολικός, έχασε την περιουσία του και κοιμόταν στους δρόμους..Μετά την αναβίωση όμως που έγινε σχεδόν σε όλους τους ήρωες της Marvel την δεκαετία του 90, κατάφερε να ξαναβρεί τον εαυτό του, να πάρει πίσω την εταιρεία του και από τότε ο χαρακτήρας του περιγράφεται επιτυχημένα λέγοντας : Playboy - millionaire- philanthropist.
Ο Iron Man είναι ένα από τα βασικά κομμάτια της μυθοπλασίας της Marvel αφού εκτός από την ομώνυμη σειρά του, έχει εμφανιστεί και σε πολλές άλλες σειρές σαν μέλος ομάδων όπως : The Avengers, West Coast Avengers, S.H.I.E.L.D, Guardian of the Galaxy κ.α.
Παράλληλα έχει παρουσιαστεί μέσα απο πολλές άλλες σειρές όπως : 1602, Age of Apocalypse, Bullet Points, Earth X, House of M, Iron Maniac, Iron Man noir, Marvel adventures, Marvel zombies κ.α

Εκτός από τα κόμικ, έχει εμφανιστεί και στην τηλεόραση με την μορφή animation. Πρώτη του εμφάνιση στην μικρή οθόνη ήταν το 1966 σε δικιά του σειρά , ενώ το 1981 εμφανίστηκε στην σειρά Spider man and his amazing friends. To 1990 απέκτησε και πάλι δικιά του animation σειρά ενώ εμφανιζόταν και στην animation σειρά των fantastic four που παιζόταν την ίδια εποχή. Το 2009 στην animation σειρά Iron Man : Armored adventures εμφανιζόταν μαζί με πολλούς άλλους χαρακτήρες ως teenager. Τον Οκτώμβριο του 2010 ξεκίνησε μια συνεργασία μεταξύ της Marvel Animation και της Madhouse που είχε σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει μια anime japan style σειρά. Το story μας μεταφέρει σε ένα ταξίδι του Tony Stark στην Ιαπωνία, οπού εκεί συναντά πολλές περιπέτειες...

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να μιλήσω για την εμπορικότητα αυτού του χαρακτήρα και τα εκατομμύρια έσοδα που έχει χαρίσει στους κατόχους των εμπορικών του δικαιωμάτων όλες αυτές τις δεκαετίες.. Πετυχημένος χαρακτήρας για την αμερικανική βιομηχανία των κόμικς σημαίνει και πετυχημένο προιόν.Εκτός από τηλεοπτικές animation σειρές ,Τ- Shirt, προιόντα σχεδόν κάθε μορφής , έχει εμφανιστεί και αρκετές φορές σε τίτλους Video games είτε σαν Iron Man είτε σαν War Machine.

To 2008 έγινε και η πρώτη του κινηματογραφική μεταφορά (απόλυτα επιτυχημένη κατά την γνώμη μου) με σκηνοθέτη τον John Favreau και πρωταγωνιστή τον Robert Downey Jr που απέδωσε καταπληκτικά τον Tony Stark. Για την μεταφορά αυτή, θα έχουμε στο C is for Comics στο μέλλον ένα ξεχωριστό άρθρο. Το 2010 κυκλοφόρησε η συνέχεια της Live action movie εκδοχής του με το Iron Man 2 ενώ περιμένουμε μέσα στο έτος και το Iron Man 3 ελπίζοντας να είναι καλύτερο απο το 2.....

Μεγάλο κεφάλαιο στην Ιστορία των Super Hero κόμικ αυτός ο χαρακτήρας. Αιχμή του δόρατος για την Marvel αλλά και παράγοντας για την επιρροή των Αμερικανικών κόμικ σε όλο τον κόσμο. Να του ευχηθώ σιδερένιος και μην σταματήσει για πολλές δεκαετίες ακόμα να έχει την δημοτικότητα που έχει μέχρι σήμερα.

Διαβάστε περισσότερα »

Biomega

Αν και το είχα πρωτοσυναντήσει πριν 2 χρόνια,δεν έκανα μέχρι τώρα την κίνηση να το διαβάσω ασχέτως που "σκόνταφτα" κάθε τόσο πάνω του.Πριν από 2 βδομάδες λοιπόν εκεί που έψαχνα κάτι "καινούριο" σε manga βρέθηκε για άλλη μια φορά μπροστά μου.Αυτό σήμαινε ότι όντως ήταν σημάδι απ'τον Crom να το διαβάσω και έτσι και έκανα.

To Biomega ανήκει στην κατηγορία Seinen(surprise!!) ,αποτελεί δημιούργημα του mangaka Tsutomu Nihei και εκδόθηκε το 2004 απ'την Shueisha στο Ultra Jump Magazine.Ολοκληρώθηκε το 2009 συμπληρώνοντας 42 τεύχη τα οποία εκδοθήκαν αργότερα σε 6 tankobon.

Zombies+Space Japanese style

Βρισκόμαστε στο έτος 3005 μ.Χ όπου η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να αποικήσει τον Άρη μέσα στα τελευταία 700 χρόνια. Ακολουθούμε το πλήρωμα μιας αποστολής στον κόκκινο πλανήτη σε μια κατεστραμμένη εδώ και πολλά χρόνια ανθρώπινη αποικία όπου θα έρθουν σε επαφή με μια ζωντανή γυναίκα...

Μισό χρόνο μετά το διαστημόπλοιο αυτής της αποστολής θα βρεθεί σε τροχιά γύρω απ΄τη Γή κατεστραμμένο ,με τα περίεργα μεταλλαγμένα πτώματα του πληρώματος που έχουν προσβληθεί από κάποιον ιό ονόματι N5S να σκορπούν μολυσμένους σπόρους στην ατμόσφαιρα της Γής.Ώρες απομένουν μέχρι να μολυνθεί όλος ο πλανήτης και ο ανθρώπινος πληθυσμός να μεταμορφωθεί σε Drones, ένα είδος Zombie-like πλασμάτων.Σε αυτό το σημείο θα γνωρίσουμε τον πρωταγωνιστή μας τον Zoichi Kanoe ένα "συνθετικό άνθρωπο" όπως αναφέρεται,ειδικός πράκτορας της TOA Heavy Industries, ο οποίος καβάλα πάνω σε μια "τούμπανο" μοτοσυκλέτα τρέχει με 666 km/h(δεν λέω ψέματα,τόσο δείχνει το κοντέρ)προσπαθώντας να φτάσει εγκαίρως στην πόλη 9JO που βρίσκεται σε καραντίνα λόγο του ιού.Μαζί με την Fuyu Kanoe το ΑΙ ολόγραμμα της μοτοσυκλέτας του(όνειρο κάθε μοτοσυκλετιστή πιστεύω) θα ψάξουν για την Ion Green μια κοπέλα που έχει ανοσία στο ιό προτού αυτή πέσει στα χέρια της DRF(data recovery foundation) ή αλλιώς "οι κακοί της υπόθεσης"...

Fast Action

Γρήγοροι ρυθμοί και ξέφρενη δράση είναι τα δύο πράγματα με τα οποία "ξεχειλίζει" το Biomega.Απ'την ώρα που το ξεκίνησα δεν σταμάτησα να το διαβάζω μέχρι που έφτασα στο 11 τεύχος!

Κυριολεκτικά δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα,η δράση είναι καταιγιστική και τόσο ωραία αποδεδομένη σε κάθε στιγμή.Το σχέδιο είναι σκοτεινό και περίεργα λεπτομερές μέσα στην απλότητά του, αναδεικνύοντας το σχεδιαστικό ταλέντο του Tsutomi Nihei ο οποίος με άφησε άφωνο ουκ ολίγες φορές κατα την διάρκεια της ανάγνωσης.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι δεν έχει και ελαττώματα...Βρήκα το σενάριο του λίγο φτωχό και χωρίς να πρωτοτυπεί ιδιαίτερα.Η γρήγορη δράση του σε συνδυασμό με το μυστηριώδες βάθος που προσπαθεί να του δώσει ο Nihei καταλήγει να δημιουργεί σύγχυση και να μπερδεύει τον αναγνώστη.Ακόμα και σε συγκεκριμένη στιγμή απίστευτης ανατροπής κατάφερε να με μπερδέψει περισσότερο απ'ότι να με εντυπωσιάσει.Όπως και το σχέδιο αν και εξαιρετικό στο μεγαλύτερο κομμάτι του, υπήρχαν στιγμές που οι σελίδες ήταν κάπως "μπουκωμένες" στο μελάνι πράγμα που με κούραζε και κάποιες φορές έκανε ακατανόητη την εικόνα....Όλα τα παραπάνω δεν κάνουν το Biomega άσχημο manga διότι αποτελούν μικρά ψεγάδια αλλά έτσι καταφέρνει να χάσει πόντους που θα το ανέβαζαν πολύ ψηλά στην βαθμολογία.Πάραυτα το Biomega είναι ένα αρκετά αξιόλογο ανάγνωσμα που δεν θα σας πάρει καιρό να τελειώσετε,μια και η γρήγορη δράση του σε παρασέρνει.Αν δεν άξιζε σίγουρα δεν θα βρισκόταν ανάμεσα στα Reviews μου,θα μπορούσε όμως να ήταν πολύ καλύτερο.