Best Movies from Comics 1990-2000

5.Spawn (1997)
To 1997 ήταν η πρώτη χρονιά που βγήκε ταινία κόμικ με πρωταγωνιστή έναν Αφροαμερικάνο. Βασισμένη στο κόμικ του Todd McFarlane αφορά την ιστορία του Al Simmons ενός στρατιώτη δολοφόνου που σκοτώνεται και ανασταίνεται ως Spawn, ενός πανίσχυρου δαίμονα αρχηγού του στρατού της κολάσεως. Ο Spawn αρνείται να ηγηθεί του στρατού της Κολάσεως ενάντια του Παραδείσου και έτσι διαβολικές δυνάμεις θα φέρουν την μάχη στη Γη. Το σενάριο αναφέρεται στο origin του Spawn και η σχέση του με τον κλόουν δαίμονα, Violator. Αν και είχε κάποιες διαφορές με το κόμικ, αυτό δεν το εμπόδισε από το να είναι μια αρκετά καλή μεταφορά του Spawn στη μεγάλη οθόνη. Οι πιο σκληροπυρηνικοί φαν το Spawn δεν το είδαν με πολύ καλό μάτι, γιατί δεν μπορούσε να μεταφέρει την βία και το splatter που κυριαρχούσε στο κόμικ. Παρ’ όλα αυτά έχει γίνει κάλτ από τότε αν και έχουν αναφερθεί προσπάθειες για καινούργια ταινία με τον ήρωα του Todd McFarlane. Αυτό που ξεχωρίζει στην ταινία είναι και το πολύ καλό soundtrack που αποτελείται από συνεργασίες rock, metal με rap, hip hop και dance συγκροτημάτων. Orbital/Kirk Hammet, Korn/Dust Brothers, Tom Morello/Prodigy, Metallica/Dj Spooky, Slayer/Atari Teenage Riot είναι μερικά από αυτά.

4. Dick Tracy 1990
Ο αστυνόμος ντετέκτιβ με το χαρακτηριστικό κίτρινο αδιάβροχο, από την δεκαετία του 30, που δημιουργήθηκε από τον Chester Gould, μεταφέρθηκε στην τηλεόραση το 1937 σε μια σειρά και στον κινηματογράφο σε ταινία το 1945. Το 1990 όμως βγήκε το Dick Tracy και έδωσε καινούργια διάσταση στον ήρωα. Πολλοί ξαναθυμήθηκαν τις περιπέτειές του και αναζήτησαν τις παλιές συλλογές με τα κόμικ που είχαν εκδοθεί το 30. Αναλυτικά μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τον ήρωα εδώ.
Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Warren Beatty, κάνοντας τον πανέξυπνο, σκληρό, ερωτευμένο με την δουλειά του αστυνομικό, αρκετά επιτυχημένα. Εμφανίζει την άγρια πλευρά του Tracy στην προσπάθεια του να κυνηγήσει το έγκλημα, αλλά ταυτόχρονα και την πιο ευαίσθητη του στη σχέση του με την Tess και τον Kid. Ο Al Pacino είναι αγνώριστος από το make up στο ρόλο του αρχιμαφιόζου Big Boy Caprice. Εμφανίζονται και άλλοι εγκληματίες, αντίπαλοι του Tracy από το κόμικ όπως οι Mumbles, Flattop, Itchy, Pruneface, Influence και άλλοι.
Το ατού της ταινίας, κατά την γνώμη μου είναι τα σκηνικά και τα κοστούμια. Κάθε χαρακτήρας έχει διαφορετικό χρώμα ρούχου και αυτό του δίνει μια ξεχωριστή ταυτότητα και φαίνεται σαν να έχει ξεπηδήσει από τις σελίδες ενός περιοδικού. Αυτή η πολυχρωμία μπορεί να φαίνεται λίγο κιτς αλλά, κάνει μια χαρά την δουλειά της και το όλο θέαμα θυμίζει θεατρική παράσταση. Οι διάλογοι των ηθοποιών είναι μικροί και κοφτοί σαν να βγήκαν από τα καρέ του κόμικ. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που κάνουν μια καλή κόμικ ταινία και αυτό περνάει και στον θεατή. Κρίμα που δεν γυρίστηκε συνέχεια.

3. The Rocketeer 1991
Για το Rocketeer υπάρχει και το αναλυτικό review εδώ. Η ταινία έχει κρατήσει πολλά από τα στοιχεία του κόμικ ανέπαφα και αυτό είναι το θετικό.
Ο πιλότος αεροπλάνων, Cliff Secord, αποκτά τυχαία μια εφεύρεση του Howard Hughes, που την αναζητεί η μαφία και ένας επιτυχημένος ηθοποιός, ο οποίος είναι πράκτορας των ναζί. Η εφεύρεση αυτή είναι ένα jetpack που φορώντας το μπορεί να πετάξει στους ουρανούς σαν μια ρουκέτα. Έτσι ο Cliff γίνεται ο Rocketeer και αντιμετωπίζει τους ναζί που θέλουν να αποκτήσουν το jetpack για να κατακτήσουν τον κόσμο.
Η ταινία έχει ωραία εφέ και το περιβάλλον της Αμερικής του 40 πριν τον πόλεμο, παρουσιάζεται άψογα.

2. Batman Returns 1992
Το Batman Returns του 1992 είναι από τα λίγα sequel που είναι ισάξιο και ίσως καλύτερο από το προηγούμενό του. Ακολουθώντας την επιτυχία του Batman του 1989 o Tim Burton με τους ίδιους πάνω κάτω συντελεστές συνεχίζει με την ίδια συνταγή και σκηνοθετεί άλλη μια περιπέτεια του Σκοτεινού Ιππότη.
Ο Michael Keaton ξανά σαν Bruce Wayne / Batman ο οποίος αντιμετωπίζει τους Penguin και Catwoman. Ο Danny DeVito ενσαρκώνει τον δυσμορφικό και εκδικητικό Penguin, που ψάχνει να βρει τους βιολογικούς του γονείς που τον είχαν παρατήσει μετά την γέννηση του. Παράλληλα σκοπεύει να βάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος της Gotham City, αλλά ο αληθινός του σκοπός είναι να σκοτώσει όλα τα πρωτότοκα παιδιά της πόλης για εκδίκηση. Χαρακτήρας παιχνιδιάρης μαζί με το θίασο εγκληματιών που έχει, αλλά και τρομαχτικός που δεν διστάζει για τίποτα αρκεί να πετύχει τον σκοπό του. Η εμφάνιση του Penguin από τον Burton είναι πιο σκοτεινή και αποκρουστική από τον Penguin στα κόμικς.
Την παράσταση κλέβει όμως η Michelle Pfeiffer ως Catwoman. Είναι η καλύτερη Catwoman που έχει εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, στα κινούμενα σχέδια, ακόμα και στα κόμικ του Batman. Μπορεί να είναι λίγο υπερβολικό αυτό αλλά όλα είναι άψογα πάνω της. Η στολή, μαύρη δερμάτινη με λευκές κλωστές ατημέλητα ραμμένες, με μάσκα που φαίνονται έντονα το άσπρο δέρμα και τα βαμμένα μάτια και το μαστίγιο, απαραίτητο αξεσουάρ της Catwoman. Μια σέξι εμφάνιση που μπορεί να ξεγελάσει και να χτυπήσει με τα γαμψά της νύχια τους εχθρούς της. Μια μεταμόρφωση της βαρετής γραμματέας που δεν έχει κανένα νόημα η ζωή της, σε μια δυναμική γυναίκα εκδικήτρια, που δεν φοβάται τίποτα.
Χαρακτηριστική και η σκηνή που η Selina Kyle αφού φορά τη στολή της Catwoman, σπάει 2 γράμματα νέον που είχε σπίτι της και από hello there τα κάνει hell here. Με αυτό το σπάσιμο αλλάζει την ζωή της, την διάθεση της και τον τρόπο που θα βλέπει από δω και πέρα τα πράγματα.
Ο Christopher Walken είναι ο αδίστακτος επιχειρηματίας Max Shreck (αναφορά στον ηθοποιό Max Schreck που έπαιξε τον Count Orlok στο φιλμ Nosferaru του 1922). Είναι αφεντικό της Selina Kyle και ζητά την υποστήριξη του Penguin για να εξουσιάσει την Gotham City.
Ο Tim Burton είπε ότι οι πραγματικοί εγκληματίες, που χρηματίζουν εις βάρος όλων των άλλων, δεν φοράνε πάντα στολές. Έτσι ο πραγματικός κακός στην ταινία είναι ο Max Shreck που εκμεταλλεύεται την ανάγκη του Penguin να βρει τους γονείς του και τον παίρνει με το μέρος του για να σκορπίσει το χάος στη Gotham. Επίσης είναι υπεύθυνος για την απόπειρα δολοφονίας της Selinas Kyle, που κατάληξε στην γέννηση της Catwoman.
Η ταινία ήταν εισπρακτική επιτυχία και κλείνει την συνεργασία του Tim Burton και Michael Keaton με την Worner Bros στις ταινίες Batman. Δυστυχώς οι επόμενες 2 συνέχειες δεν ήταν ανάλογες των προσδοκιών μας.

1. The Crow 1994
Το 1994 ο Alex Proyas σκηνοθετεί το Crow μια ταινία βασισμένη στο ομώνυμο επιτυχημένο underground κόμικ του James OBarr. Μια σκοτεινή, με gothic ατμόσφαιρα ταινία που εξυμνούσε την δύναμη της αγάπης και της επιθυμίας για εκδίκηση ακόμα και μετά το θάνατο.
Ο Eric Draven είναι ένας ροκ μουσικός, είναι ερωτευμένος με την Shelly Webster, ζουν μαζί και σκοπεύουν να παντρευτούν την μέρα του Halloween. Είναι ευτυχισμένος γιατί έχει ότι θέλει από την ζωή του. Όλα αυτά όμως πρόκειται να διαλυθούν γιατί μια ομάδα κακοποιών θα εισβάλει στο σπίτι τους την προηγούμενη του γάμου τους. Θα μαχαιρώσουν, πυροβολήσουν και θα πετάξουν από το παράθυρο τον Eric και θα χτυπήσουν και βιάσουν την αρραβωνιαστικιά του Shelly η οποία θα υποκύψει στα τραύματα της.
Ένα χρόνο μετά η μικρή Sarah, ένα μικρό κορίτσι που είχαν στην προστασία τους το άτυχο ζευγάρι, θα επισκεφτεί τον τάφο τους και θα παρατηρήσει ένα κοράκι να χτυπάει το μνήμα. Αργότερα την ίδια νύχτα ο Eric θα αναστηθεί, θα βγει από τον τάφο του και θα γυρίσει στο διαμέρισμα τους. Με την βοήθεια της Sarah, ακόμα μπερδεμένος, με πολλά flashback, θα θυμηθεί τα άτομα που σκότωσαν αυτόν και την Shelly. Ντυμένος στα μαύρα και βαμμένος με άσπρη και μαύρη μπογιά σαν σκοτεινός αρλεκίνος, έχοντας υπερφυσικές δυνάμεις και με οδηγό το κοράκι, θα αναζητήσει εκδίκηση.
Θα βρει όλα τα άτομα που ήταν υπεύθυνα και θα φτάσει μέχρι τον αρχηγό τους. Αφού τους εξοντώσει όλους θα γυρίσει στον τάφο του για να βρει την χαμένη του αγάπη και να είναι για πάντα μαζί.
Αυτή είναι η ιστορία που ξετυλίγεται, καθώς ο Eric/Crow βγάζει έναν έναν από την μέση τους δολοφόνους του, με τον εσωτερικό πόνο από την απουσία της αγαπημένης του είναι μεγάλος. Είναι ένα βασανιστήριο που το έχει μέχρι το τέλος.
Τραγική φιγούρα όμως σαν τον Eric, είναι ο πρωταγωνιστής της ταινίας Brandon Lee και γιός του Bruce Lee. Δυστυχώς οκτώ μέρες πριν το τέλος των γυρισμάτων, σε μια σκηνή, μία λάθος εκπυρσοκρότηση όπλου με αληθινές σφαίρες σκοτώνει τον Brandon. Πολλοί λένε ότι ήταν ατύχημα, άλλοι λένε για την κατάρα που είχε και ο πρόωρα χαμένος Bruce Lee, άλλοι ότι ήταν κανονισμένο να γίνει και άλλα. Η ταινία ολοκληρώνεται με εφέ και σωσία του Brandon και κυκλοφορεί κανονικά στις αίθουσες. Το πέπλο αυτό μυστηρίου που δημιουργήθηκε, με τον θάνατο του πρωταγωνιστή, της έδωσε διαφήμιση και είχε επιτυχία.
Το φοβερό soundtrack της ταινίας έχει τραγούδια από τους Cure, Stone Temple Pilots, Nine Inch Nails, Rage Against the Machine, Violent Femmes, Rollins Band και άλλους.
Είναι ένα σκοτεινό, μελαγχολικό φιλμ που σε ταυτίζει με τον ήρωα του. Η γρήγορη δράση με τα οπτικά παιχνίδια σκοταδιού και φωτός είναι μέσα στα θετικά του. Μπορεί να μην έχει τα visual εφέ άλλων ταινιών αλλά αυτό που κάνει καλύτερα είναι να σου μεταδώσει την σκοτεινή ατμόσφαιρα του κόμικ.

Επίσης μπορεί να μην είναι στην πεντάδα για μένα, αλλά είναι πολύ καλές μεταφορές από κόμικ για την δεκαετία 1990-2000. Ο λόγος για τα Blade (1998), το Mask (1994) και το Men In Black (1997).

3 σχόλια:

  1. Ένσταση θα κάνω όσον αφορά ένα πολύ ωραίο Top 5.Συμφωνώ με όλους τους τίτλους εκτός το Spawn.Σαν μεγάλος φαν και εγώ της σειράς(περίμενα θυμάμαι τότε την ταινία εναγωνίως)δεν μπορώ παρά να πω ότι είναι μια απ τις χειρότερες μεταφορές Comic σε ταινία.Το σενάριο διαστρεβλωμένο και πετσοκομμένο,η υποκριτική αδιάφορη(τα anime series είχαν καλύτερο voice acting και storyline)και το μόνο που ίσως ξεχώρισε ήταν τα εφέ(για την εποχή)και ο John Leguizamo σαν Clown/Violator o οποίος απέδωσε τρομερά τον χαρακτήρα του.Η μεγάλη μου απορία όμως τότε ήταν πώς ο Mcfarlane που ήταν παρών σε όλη την δημιουργία της ταινίας επέτρεψε να βγει..."αυτό"(δεν θα χαρακτηρίσω) σαν ταινία Spawn(ή Σποουν όπως το έκδιδε η Modern Times).Ωραίο review φίλτατε Παναγιώτη αλλά χάθηκε να βάλεις ένα Conan,300(Comic ήταν και αυτό!!!),Sin city για 5η θέση?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με τα παραπάνω, εκτός ότι τα 300, Sin City βγήκαν μετά το 2000.

    ΑπάντησηΔιαγραφή