From Book To Comic 3: The Legend of Drizzt

Και ήρθε η ώρα γι αυτό που περιμένατε: από τον R.A. Salvatore, Ο θρύλος του Drizzt Do Urden του Dark elf που ξεπέρασε σε φήμη, περιπέτειες και δημοτικότητα κάθε άλλο ήρωα Τολκινικής φαντασίας.

O Salvatore και τα Ξεχασμένα Βασίλεια

Ακούραστος συγγραφέας ο Salvatore, βασισμένος στον κόσμο των Forgotten Realms ή αλλιώς Faerun, άρχισε να γράφει ιστορίες με ήρωες αυτού του κόσμου που βέβαια μοιραζόταν με άλλους παραγωγικούς συγγραφείς όπως ο Ed Greenwood, η Elaine Cunningham, o Troy Denning, o Richard Lee Byers, o David Cook και άλλοι πολλοί, γνωστοί και άγνωστοι. Η αλήθεια είναι ότι τα Forgotten Realms αποτελούσαν έναν παρθένο Τολκινικό χώρο με μόνη διαφορά ότι μπορούσε ν' αναπτύξει κανείς τις ιστορίες του ελεύθερα - σε αντίθεση με τη "Μέση γη" του Τόλκιν που έχει έκτοτε "κλειδώσει". Κι έτσι πολλοί έριξαν τις ιδέες τους κι εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία αυτή, ξεκινώντας μέσα στη δεκαετία των '80s.

O Salvatore είχε πολλές καλές ιδέες που εξελίσσονταν σε επικές περιπέτειες γι αυτό και ξεκίνησε να γράφει χρησιμοποιώντας ως ήρωα ένα νεαρό βάρβαρο, τον Wulfgar...
ο οποίος πέρασε την ενηλικίωση ως αιχμάλωτος των νάνων...
έμαθε να σφυρηλατεί το σίδερο κοντά τους...
κάποια στιγμή θα χρειαζόταν έναν master των όπλων να τον διδάξει την τέχνη του πολέμου...
θα μπορούσε να είναι ένα Elf απόμακρο dark Elf (γιατί το είχαν παρακάνει όλοι με τα Elves)...
ο οποίος βρέθηκε εκεί διωγμένος και κατατρεγμένος από την πατρίδα του και το λαό του...
γιατί ο λαός του, τα Drows, ήταν ανελέητος κι αιμοδιψής...
κι οι περιπέτειες που πέρασε μέχρι να συναντήσει τον Wulfgar ήταν...
Κάποια στιγμή ο Salvatore έκανε τη διαπίστωση ότι δεν έγραφε για ένα human βάρβαρο και τελικά, ο Drow που ξεκίνησε ως sidekick ήταν ο ενδιαφέρον χαρακτήρας και κεντρικός ήρωας της ιστορίας του. Κι έτσι αναπτύχθηκαν τα έπη του Drizzt Do Urden.

Τα βιβλία

Ο συγγραφέας, έχοντας βρει έναν ήρωα φρέσκο και πρωτοποριακό, άρχισε να ξεπετάει το ένα βιβλίο πίσω από τ' άλλο, κάθε φορά και καλύτερο. (Όχι ακριβώς, δεν είναι όλα καλά. Όχι είναι.Όχι, κάπου αρχίζει και κουράζει ο ήρωας που είναι ο καλύτερος απ' όλους. Διαφωνώ, τουλάχιστον δεν το γύρισε σε σαπουνόπερα όπως πολλοί του είδους του. Δε με νοιάζει! Shmaaack)
Έτσι δημιουργείται κι ένα ρητορικό ερώτημα σ' αυτό το σημείο: Ο Salvatore έφτιαξε το Drizzt ή ο Drizzt το Salvatore; Ίσως και τα δύο φτιάχτηκαν ταυτόχρονα.
Τα βιβλία αποτελούνται από αυτοτελείς ιστορίες και ανά τρία (ή κάποιες φορές τέσσερα) κλείνουν κάποιο κύκλο της ζωής του Drizzt.Οι ενότητες μέχρι σήμερα, κατά σειρά ηλικίας του χαρακτήρα (γιατί η σειρά γραφής είναι διαφορετική) είναι οι εξής:
The Dark Elf Trilogy
The Icewind Dale Trilogy
Legacy of the Drow
Paths of Darkness
The Hunter's Blades Trilogy

Κάθε τόμος comics αφορά ένα αυτοτελές βιβλίο άρα μπορεί να διαβαστεί το καθένα ξεχωριστά έστω κι αν δεν έχουν διαβαστεί τα προηγούμενα (αλλά δεν το κάνει κανείς έτσι, είναι τουλάχιστον ηλίθιο). Σε μορφή comics έχουν περαστεί οι δύο πρώτες τριλογίες καθώς και τα δύο πρώτα βιβλία της τρίτης ενότητας (Legacy of the Drow).

Λίγο Back Story

Forgotten Realms, Drows, Drizzt. Ίσως ακούγονται λίγο παράξενα κι εξωτικά για τον αμύητο. Αν είναι έτσι, πάρτε κι άλλα. Τα Dark Elves εξορίστηκαν από τα όμορφα ξαδέρφια τους (τα υπόλοιπα Elves) λόγω κακής συμπεριφοράς - και διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων που αφορούσαν αιμοδιψείς θεότητες, λένε οι κακές γλώσσες - και κατέφυγαν σε υπόγειες στοές όπου ανέπτυξαν τον πολιτισμό τους (το υπέδαφος στα FR κατά τα φαινόμενα είναι εντελώς τρύπιο...) Εκεί σήκωσαν θεαματικές υπόγειες πόλεις με τη Menzoberranzan να ξεχωρίζει σε κύρος, αρχιτεκτονική και πληθυσμό. Η ζωή σε μια τέτοια πόλη που ζει κυριολεκτικά στο σκοτάδι, όχι απλά δεν είναι εύκολη αλλά έχει το θάνατο σαν επικρατέστερη και πιο δημοφιλή επιλογή. Οι πόλεις αυτές διοικούνται από επιφανείς οίκους των Drow ανάμεσα στους οποίους μαίνεται ένας διαρκής ανταγωνισμός, στην ουσία ένας υπόγειος πόλεμος για κυριαρχία. Οι μηχανορραφίες, οι συνωμοσίες, οι ανίερες συμμαχίες, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, η προδοσία, οι θυσίες στη θεά αράχνη, η επίκληση δαιμόνων, η αρρωστημένη δίψα για εξουσία, στις πόλεις των Drow μεταφράζεται με μια λέξη: καθημερινότητα. 

Εκεί βρήκε να γεννηθεί ο Drizzt, ένας εξαίρετος πολεμιστής που είχε την τύχη/ατυχία να επηρεαστεί από την πατρική φιγούρα, τον Zaknafein, ο οποίος έβλεπε τα πράγματα λίγο διαφορετικά από το μέσο Drow, πίστευε στην αξία της ζωής. Ο Drizzt, εγκλωβισμένος σ' ένα χώρο χάους και παράνοιας, άρχισε να πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο εκεί έξω, ένας άλλος τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς κι έτσι άρχισε την αναζήτησή του και το ταξίδι του (με ορδές Drow στο κατόπι του) να βρει τον κόσμο στον οποίο θα χωρά και θα αισθάνεται δικό του.

Ο κόσμος που ανακάλυψε ήταν κατά πλειοψηφία ανθρώπινος με όσες παραξενιές και προκαταλήψεις θα μπορούσε να έχει ένας τέτοιος. Και φυσικά δεν έλειπε το κακό που παραμόνευε σε κάθε γωνιά, εκφρασμένο με όσες διαφορετικές μορφές χωράνε σ' ένα κόσμο φαντασίας (hint: πολλές).

Εχθροί και φίλοι

Αφού λοιπόν ο μοναχικός drow είναι ο κεντρικός ήρωας, χρειάζεται συντρόφους, έστω απλώς για να μιλάει. Οι επιλογές του Salvatore δεν ήτανε και πολύ εντυπωσιακές για να είμαι ειλικρινής. Ένας νεαρός βάρβαρος, ο Wulfgar που μαθήτευσε κάτω από τον Drizzt, ο Bruenor Battlehammer, ο περιστασιακός βασιλιάς των νάνων που τυχαίνει να βρίσκεται στη γειτονιά, ο Regis το halfling που κουβαλάει όλα τα στερεότυπα της φυλής του (!όπως κι οι υπόλοιποι!) και η Catti-brie ένα νεαρό κορίτσι (human) σε ρόλο damsel in distress - που αργότερα όμως (ω, τι έκπληξις) τα σπάει γιατί μπορεί. Πέρα όμως από τους συντρόφους, ο Drizzt κουβαλάει κι έναν ιδιωτικό Deus ex Machina, ένα από τα μαγικά μπιχλιμπίδια που βούτηξε πριν φύγει από την πόλη των drow (που ως γνωστόν, σφύζει από τέτοια). Το όνομά του είναι Guenhwyvar (κλοπή! Arthurian Legend!) και είναι ένας πάνθηρας από το αστρικό επίπεδο που όταν βαριέται τον κόσμο γίνεται ένα μικρό αγαλματάκι που χωράει στην τσέπη του κατόχου του. Εκάστοτε σώνει το τομάρι του Drizzt όταν δε βρίσκεται κανένας άλλος στα πέριξ ικανός να το κάνει.

 
Εκτός από τους πιστούς ή περιστασιακούς συντρόφους, ο Drizzt χρειάζεται και αντιπάλους. Πολλούς αναγκαστικά για να γεμίσουν τόσα βιβλία.
Τα Drow που αποφάσισαν ότι δεν έχουνε πρόβλημα με τον τρόπο ζωής και τα χούγια της φυλής τους παίζουν συχνά αυτό το ρόλο. Από τ' αδέρφια του που ατιμάστηκαν λόγω των επιλογών του Drizzt, μέχρι μέλη ή μισθοφόρους αντίπαλων οίκων. Ή στρατούς από δαύτους (...)
Άλλες φορές είναι δαίμονες, κτήνη ή άλλα κακόβουλα πλάσματα, είτε της επιφάνειας είτε του κάτω κόσμου (γνωστού και ως Underdark).
Αυτός όμως που ξεχώρισε και χρησιμοποιήθηκε ως νέμεση ή Archenemy στην ιστορία του ήρωα, δεν ήταν δαίμονας μήτε δράκος μηδέ κάποιος αντάξιος από τη φυλή του. Ήταν άνθρωπος, ο κακόφημος δολοφόνος Artemis Entreri (το τελευταίο προφέρεται "άι" όπως I-pad, μη φέρω κάνα άλλο παράδειγμα)
Δεν ήταν απλά ότι ήταν πολύ καλός, πολλές φορές ισάξιος του Drizzt, είχε ένα θέμα, μάλλον ψυχολογικό. Στην ουσία δεν τον ένοιαζε να είναι "ο καλύτερος". Τον ενδιέφερε απλά να μην υπάρχει κανένας άλλος που να αντιμετωπίζεται ως τέτοιος. Κι έτσι όποτε το μονοπάτι του διασταυρωνόταν με του Drow, η μόνη του επιθυμία ήταν να επιζήσει ένας από τους δύο. Πολλές φορές. Μάλλον δεν τα κατάφερε αλλά σίγουρα έκανε τη ζωή του Drizzt και των φίλων του εκνευριστικά δύσκολη. Αλλά αυτή είναι κι η ρουτίνα των ηρώων.

Εκτιμώντας το comic

Κάποιες από τις ιστορίες είναι ιδιαίτερα συναρπαστικές και κoψω-αναπνευστικές (breath-taking, ok? @*$%-#\&) από άλλες, καμιά όμως δεν παρεκκλίνει από τον κανόνα των περιπετειών φαντασίας. Ο Salvatore σκοτώνει αυτούς που χρειάζεται να πεθάνουν για να προχωρήσει το σενάριο αλλά οι υπόλοιποι παραμένουν στην προστατευτική αγκαλιά του συγγραφέα τους - όσο κοντά στη λήθη και στο θάνατο κι αν βρεθούν.

Η έκδοση έγινε από τον οίκο Devil's Due Publishing, το scripting είναι του Andrew Dabb και το σχέδιο του Tim Seeley, του Val Semeiks και του Robert Atkins (ο καθένας από μια τριλογία). Σε κάθε βιβλίο βέβαια υπάρχει η επιτήρηση του ίδιου του Salvatore και της Wizards of the Coast στην οποία ανήκει το trademark των Forgotten Realms.

Κρίνοντας το σύνολο των εκδόσεων κι όχι κάθε τόμο ξεχωριστά,
Σεναριακό Μεγαλείο 8/10
Σκίτσο 8/10
Χρώμα 9/10 (Ιδιαίτερη μνεία για τη Menzoberranzan, κατάμαυροι σε μαύρο φόντο - Excellent)
Περιεκτικότητα του βιβλίου 8/10.
Κόλλημα και αναζήτηση επόμενου 7/10
Συντελεστής μεγέθους ιστορίας (Μεγάλο) 7/10
Total 7,85 στα 10.