Worst Movies from Comics 1990-2000


5.Fantastic Four (1994)


Η πρώτη προσπάθεια των Fantastic 4 στην μεγάλη οθόνη ήταν δυστυχώς αποτυχία. Για να πούμε την αλήθεια η ταινία αυτή ήταν τόσο low budget που δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα στους κινηματογράφους.
Τα εφέ ήταν τόσο ανύπαρκτα και υποτυπώδη που ο Human Torch ήταν κινούμενο σχέδιο ενσωματωμένο στο φιλμ. Ακόμα και οι στολές ήταν πολύ προχειροφτιαγμένες. Γενικά η ταινία μοιάζει σαν μια εργασία για κάποιο άλλο project.
Προσπεράστε άφοβα και δείτε το Fantastic 4 του 2005.

4.Nick Fury Agent of Shield (1998)
Μια ταινία που παίχτηκε στην τηλεόραση και ήταν «πιλότος» για μελλοντική σειρά. Αυτό θα γινόταν αν είχε επιτυχία. Το 1998 το κοινό είχε περισσότερες προσδοκίες από άλλη μια ταινία με καλούς, κακούς, εκρήξεις και τον ήρωα να βγαίνει αλώβητος από όλα αυτά.
Βασισμένη στον ήρωα της Marvel, Nick Fury και αρχηγό της κυβερνητικής οργάνωσης S.H.I.E.L.D. που ενώ είναι σε σύνταξη, τον καλούν να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες HYDRA οι οποίοι απειλούν το Manhattan με ένα φονικό ιό. Ο Nick θα πάρει το όπλο του, θα αγνοήσει όλους τους κανόνες, θα παραβεί εντολές ανωτέρων για να δώσει λύσεις. Ότι δηλαδή δεν θα έκανε ο Nick Fury από τις σελίδες των κόμικ. Και ξεκινάμε τις διαφορές που έδωσαν στην ταινία αυτή μια θέση στο Top 5. Ο Nick Fury είναι οργανωτικός, σκέφτεται πριν πράξει οτιδήποτε και πάντα βάζει τις ζωές των συναδέλφων του πάνω από την δική του.
Στην ταινία παρουσιάζεται σαν ένας άξεστος, αλκοολικός, αποτυχημένος, πρώην στρατιωτικός που με την πρώτη ευκαιρία θα χτυπήσει, πυροβολήσει, κλωτσήσει ότι βρει μπροστά του. Αν και παρουσιάζονται πολλοί πράκτορες του S.H.I.E.L.D. και εχθροί, από το περιβάλλον της Marvel όπως οι Contessa Val, Viper, TimothyDum DumDugan, Armin Zola, Baron von Strucker, η εμφάνιση και συμπεριφορά τους δεν έχει καμία σχέση με το κόμικ. Ακόμα και οι τρομοκράτες HYDRA, αντί για τις κλασικές πράσινες στολές τους, φορούν κοστούμια σαν σύγχρονοι πράκτορες.
Οι διάλογοι και η ηθοποιία είναι ανύπαρκτα και εννοείται ότι δεν μπορείς να την δεις σοβαρά χωρίς να σε πιάσουν τα γέλια.
Για το τέλος άφησα το καλύτερο. Πρωταγωνιστεί ο ηθοποιός, τραγουδιστής, κριτής ριάλιτι, Μάικλ Νάιτ, Μιτς Μπιουκάνναν, David Hasselhoff. O Mr. Hoff δίνει οσκαρικές ερμηνείες και απορεί κανείς πως η ταινία δεν είχε επιτυχία. Για όσους έχουν δει το “The SpongeBob SquarePants Movie”, η εμφάνιση του εκεί ήταν πολύ καλύτερη. 

3.Steel (1997)
Την δεκαετία του 90’ κάτι είχε πιάσει τους Αμερικάνους και λάτρευαν τον επιτυχημένο, παιδοβούβαλο, μπασκετμπολίστα Shaquille ONeal. Τόσο ώστε να του δώσουν την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει σε αρκετές ταινίες, να τραγουδήσει (rap, τι άλλο;), να βγάλει cd, να κάνει άπειρες διαφημίσεις και γενικά να γίνει αυτό που λέμε celebrity. Οι ικανότητα του να τραγουδήσει ή να παίξει στο σινεμά ήταν τόσο καλή, όσο και οι ελεύθερες βολές που (δεν) έβαζε. Δεν τράβαγε το παλικάρι, αλλά ας τον αρμέξουμε όσο μπορούμε, γιατί είναι επιτυχημένος.
Και όμως δεν φταίει η ηθοποιία μόνο, που το Steel του 1997 είναι μια κακή ταινία. Εντάξει, φταίει, γιατί αν αντέξει κάποιος και το δει όλο, θα καταλάβει ότι ο Shaquille παίζει σαν να διαβάζει τον ρόλο του σε πρόβα. Μάλλον σαν να τον αναγκάζουν να διαβάζει τον ρόλο του.
Η ταινία αναφέρεται στον ήρωα της DC, Steel και αυτό ήταν όλο. Δεν υπάρχει καμία άλλη σχέση με τον χαρακτήρα των κόμικ και αν έβγαινε με κάποιο άλλο όνομα δεν θα υπήρχε καμία διαφορά. Στο κόμικ ο Henry Irons κατασκεύασε την στολή μετά το θάνατο του Superman από τον Doomsday, σαν φόρο τιμής προς τον ήρωα του και την φορούσε συνεχίζοντας κατά κάποιο τρόπο το έργο του.
O Shaquille πρωταγωνιστεί (;) σαν τον John Henry Irons,πρώην σχεδιαστή όπλων, που μαζί με την φίλη του Susan Sparks, που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από ατύχημα, κατασκευάζουν μια στολή-πανοπλία που την φορά ο πανύψηλος μπασκετμπολίστας, όχι στο παρκέ του γηπέδου, αλλά στους κακόφημους δρόμους της Νέας Υόρκης και κυνηγά κακοποιούς. Όμως δεν του πάει καθόλου.
Είναι δυσκίνητος, αστείος με τη μάσκα που φοράει και δεν καταλαβαίνεις τι λέει όταν μιλάει. Σε κάποιο σημείο, για να μην τον πιάσει η αστυνομία, πετάει από το σφυρί-όπλο του ένα γάτζο και με 2,16 ύψος και 150 κιλά, κάνει ένα σάλτο σαν τον Batman και φτάνει στην ταράτσα. Δεν μπορείς να μη γελάσεις με το πώς καταλαβαίνεις, ότι τον τραβάνε άχαρα με σύρματα, παρόλο που δεν φαίνονται.
O Shaquille είχε μια υποψηφιότητα για Razzie Award for Worst Actor αλλά το έχασε από τον Kevin Costner στο “The Postman”. Μεγάλη αδικία κατά τη γνώμη μου. 

2.Judge Dredd (1995)

Για τον Judge Dredd έχουμε αναφερθεί εδώ και επιμένω ότι είναι ένας από τους πιο δημοφιλής κόμικ ήρωες που έχει «γεννήσει» η Αγγλία. Είναι στην ενεργό δράση για πάνω από 40 χρόνια και συνεχίζει ακάθεκτος να αποδίδει δικαιοσύνη στους δρόμους της Mega City 1.
Όταν ανακοινώθηκε η μεταφορά του στην μεγάλη οθόνη, όλοι περιμένανε με αγωνία το αποτέλεσμα. Αν και άργησε να γίνει, όλοι είχαμε τις καλύτερες προσδοκίες. Και πρωταγωνιστής θα είναι ο Sylvester Stallone. Χμ! Εντάξει λέμε. Ηθοποιός με μεγάλη πορεία σε ταινίες δράσης, για να δούμε. Και το υπόλοιπο κάστ έχει καλά ονόματα με Max von Synow και Armand Assante. Έχει και Rob Schneider, και εκεί χαλάει κάτι.
Η ταινία αποδεικνύεται μεγάλη πατάτα. Και όταν λέω πατάτα, το εννοώ. Βλέπεται μόνο από τους φανατικούς του κόμικ, οι οποίοι όμως δεν θα του δώσουν δεύτερη ευκαιρία. Ξεκινώντας σχετικά καλά και κρατώντας κάποια στοιχεία από το κόμικ, συνεχίζει με πολλές διαφορές, που αυτές κάνουν την ταινία κακή. Ο Judge Dredd στα πρώτα λεπτά βγάζει το κράνος του και βλέπουμε την φάτσα του Sylvester γιατί είναι ωραίος. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε κάτι τέτοιο. Είναι άγραφος νόμος από όλους τους σχεδιαστές του Dredd να μην αποκαλύπτουν το πρόσωπό του. Εκτός από αυτό, έχουμε τις μηχανές των Δικαστών να πετάνε και να κάνουν περίεργα ακροβατικά, ιδιαίτερα όταν έχουν βλάβη, πράγμα που δεν γινόταν στα κόμικ. Έχουμε και μια ένδειξη αισθήματος από τον Dredd στην Judge Hershey, απαγορευτικό για τους Δικαστές, αλλά ο Stallone δεν μασάει γιατί κάνει ότι θέλει.
Άλλοι ηθοποιοί παίρνουν βάρος για κάποιο ρόλο, ο Stallone πήρε ύψος. Για να φαίνεται επιβλητικός, καθώς ο Dredd είναι και λίγο ντουλάπας, φοράει μπότες με κάτι πάτους που θα ζήλευε και ο Boris Karloff όταν έκανε τον Frankenstein. Αν το προσέξει κανείς φαίνεται πολύ αστείο.
Ο ρόλος του Rob Schneider είναι να κάνει ότι και στις ταινίες που πρωταγωνιστεί. Τον γελοίο που μπλέκεται συνεχώς, πετάει όλο άκυρες ατάκες και σε όλη την ταινία φοβάται μην πάθει κάτι κακό.
Δεν ξέρω τι από όλα αυτά είναι χειρότερο στο Judge Dredd. Προσπαθεί να δείχνει σοβαρό, αλλά καταλήγει να είναι κωμωδία χωρίς να το θέλει. Στα μόνα θετικά η εμφάνιση του Mean Machine, το ρομπότ που θυμίζει ABC Warriors, η αλλά Blade Runner απεικόνιση της Mega City και 2-3 άλλα που δεν σώνουν την κατάσταση.
Αν δεν έχετε ιδέα για τον Judge Dredd και θέλετε να μάθετε, δείτε καλύτερα το Dredd του 2012. Αν σας άρεσε το κόμικ και κάνατε το λάθος να δείτε τον Judge Stallone καλά να πάθετε.


1.Batman & Robin (1997)
Αναμφισβήτητα το Batman & Robin του Joel Schumacher παίρνει τα πρωτεία για την χειρότερη ταινία από κόμικ την δεκαετία του 90. Μετά το μέτριο Batman Forever, ο σούπερ ήρωας της DC πιάνει κυριολεκτικά πάτο.
Ο συνωστισμός φαίνεται από την αφίσα της ταινίας που πάσχει από πολυκοσμία. Ήρωες και κακοί μπουκώνουν το σύστημα και προσπαθείς να καταλάβεις ποιός πρωταγωνιστεί. Arnold Schwarzenegger, George Clooney, Chris O'Donnell, Uma Thurman και Alicia Silverstone δίνουν το παρών σε μια ταινία που γυρίστηκε για να πουλήσουν οι εταιρίες action figures και παιχνίδια.
Στο σενάριο έχουμε τον Batman με τον Robin και την Batgirl, να προσπαθούν να σταματήσουν τον Mr. Freeze, την Poison Ivy και τον Bane, από το να παγώσουν την Gotham City. Άλλους 5 να είχαμε και θα λεγόταν η ταινία Super Oceans 11.
Από την αρχή της ταινίας φαίνεται πόσο χάλια θα είναι. Ο Batman βάζει την στολή του και έχουμε close ups στο σήμα (οκ), στα γάντια του (οκ), στη μάσκα του (οκ), στα οπίσθιά του (ε;), στο στήθος του, (η στολή του έχει ρώγες;). Γιατί; Για ποιο λόγο η στολή του Batman και του Robin να έχει ρώγες; Αν προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε αυτό βλέπουμε τον Robin να παραπονιέται γιατί δεν έχει δικό του αμάξι. Και ο μπάτλερ Alfred  αναφέρει, ότι αφού φεύγουν για να σταματήσουν τον Mr. Freeze, θα ακυρώσει τις μπριζόλες για το δείπνο. Έλεος. Στα πρώτα 5 λεπτά της ταινίας οι διάλογοι σε κάνουν να θες να σταματήσεις την ταινία.
Ο Schumacher θα ήθελε να κάνει το Batman & Robin σαν μια μοντέρνα βέρσιον της σειράς του 1966, Batman με τον Adam West. Αλλά ούτε αυτό δεν καταφέρνει. Νομίζω ότι ο χειρότερος εκεί είναι ο Mr Freeze. Πόσες ατάκες με θέμα το κρύο μπορείς να σκεφτείς; Ε, πρέπει να τις είπε όλες.
Σκοπός του Freeze είναι να μαζέψει διαμάντια που φορτίζουν την μηχανή που χρησιμοποιεί για να παγώσει την Gotham. Και αυτό για να τους εκβιάσει να βγάλει χρήματα. Και τότε γιατί δεν πουλάει τα διαμάντια που μάζεψε για την μηχανή του; Τέτοια κενά πολλά στην ταινία.
Ο Schwarzenegger φαίνεται ότι κάνει την πλάκα του και δεν πολυπροσπαθεί να μας πείσει. O Clooney από την άλλη, σαν Batman, ακούγεται σαν να μιλάει κανονικά. Εντάξει δεν είπαμε να μιλάει σαν τον Batman του Nolan που ακούγεται σαν να έχει κρυώσει και βραχνιάσει, αλλά πρέπει να είναι λίγο τρομαχτικός και να μην καταλαβαίνει κάποιος ότι μιλάει σαν τον Bruce Wayne.
Επίσης έχει και μια Bat Credit Card με infinite credit (ουάου) που την παρουσιάζει κάποια στιγμή για να εντυπωσιάσει. Εκτός τόπου και χρόνου.
Τον καημένο τον Bane, τον παρουσιάσανε σαν ένα άβουλο γορίλλα που υπακούει τις εντολές της Ivy. Γιατί αυτό; Ο Bane παραλίγο να σκοτώσει τον Batman στα κόμικ και είναι υπολογίσιμος αντίπαλος. Δεν του άξιζε καθόλου τέτοια μεταχείριση.
Ακόμη και οι ίδιοι ηθοποιοί θέλουν να ξεχάσουν ότι πήραν μέρος σε κάτι τόσο άσχημο. Δεν λέω σε κάποιον να μην την δει. Πρέπει να την δει, για να έχει κάποιο σημείο αναφοράς για το πόσο χάλια μπορεί να γυριστεί μια superhero movie.
Βαθμολογία υπό το μηδέν που θα έλεγε και ο Freeze.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου