30 Days of Night

Το 2002 από την IDW Publishing κυκλοφόρησε το 30 Days of Night, ένα κόμικ τρόμου που γνώρισε μεγάλη επιτυχία λόγω του σεναρίου του και του ιδιαίτερου artwork. Υπεύθυνοι για αυτό ήταν ο Steve Niles στο σενάριο και ο Ben Templesmith στο σχέδιο. Κυκλοφόρησε σε 3 τεύχη, σε περιορισμένο αριθμό αλλά πολύ γρήγορα έγινε ανάρπαστο προς έκπληξη των δημιουργών του. Αν και η ιστορία αφορά βρυκόλακες, ήταν γραμμένο και σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο που δεν είχε ξαναγίνει στα κόμικς.


Το 30 Days of Night αναφέρεται σε μια μικρή πόλη της παγωμένης Αλάσκας, το Barrow. Εκεί λόγω της γεωγραφικής της θέσης, ότι βρίσκεται δηλαδή στο βορειότερο σημείο της πολιτείας, η μέση θερμοκρασία είναι υπό του μηδενός και από τις 18 Νοεμβρίου μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου, διαρκεί η νύχτα. Συγκεκριμένα η ιστορία μας αρχίζει όταν ο ήλιος ετοιμάζεται να δύσει για 30 ημέρες. Το συνεχές σκοτάδι ευνοεί μια ομάδα βρυκολάκων που θα βρουν καταφύγιο στη μικρή αυτή πόλη και θα εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να τραφούν με τους κατοίκους της.
Ο σερίφης Eben Olemaun και η γυναίκα του Stella καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάε καλά στη πόλη, όταν αρχιζουν να εξαφανίζονται κάτοικοι χωρίς λόγω, να καταστρέφονται αυτοκίνητα και επικοινωνίες με τον υπόλοιπο κόσμο και να επικρατεί μια ατμόσφαιρα πανικού.
 Όταν αντιλαμβάνονται ότι βρυκόλακες είναι υπέυθυνοι για αυτό, είναι πολύ αργά να τρέξουν για να ξεφύγουν και αποφασίζουν να κρύφτούν για να τους αντιμετωπίσουν. Σύμμαχός τους είναι το πολύ κρύο που έχει εξασθενήσει τις αισθήσεις των βρυκολάκων και έτσι δεν μπορούν εύκολα να τους εντοπίζουν.
Αν και μικρή η ομάδα των εισβολέων βρυκολάκων, γρήγορα μεγαλώνει γιατί όποιος κάτοικος δαγκωθεί και δεν φαγωθεί, μετατρέπεται και αυτός σε δαίμονα της νύχτας. Έτσι μειώνωνται σταθερά οι πιθανότητες επιβίωσης των κατοίκων του Barrow και κάνει το έργο διάσωσης του σερίφη Eben δυσκολότερο.
Αρχηγός των βαμπίρ είναι ο Vicente, ένας πολύ δυνατός και μεγάλος σε ηλικία βρυκόλακας που προσπαθεί να επιβιώσει στον κόμο των ανθρώπων. Ο Vicente ηγούταν παλιότερα στο λεγόμενο Council of Elders των Νοσφεράτου, όπου όταν αποφασίστηκε, οι βρυκόλακες, να αποκαλυφθούν στο ανθρώπινο είδος, οι άνρθωποι τους κυνήγησαν και εξόντωσαν τους περισσότερους. Το είδος τους εξαλείφθηκε και ξεχάστηκε. Μετά από μια χιλιετία ο Vicente και η ομάδα του, σαν μόνοι επιζώντες, καταφύγουν στο Barrow.
Στο 30 Days of Night ο βαμπιρισμός αναφέρεται σαν ένας "ιός" που μπορεί να μεταδωθεί με γρατζουνιά, δάγκωμα ή επαφή με το μολυσμένο αίμα. Ο μολυσμένος θα πεθάνει και θα επανέλθει σαν νεκροζώντανος, με μυτερά δόντια, άσπρο κρύο δέρμα και κατάμαυρα μάτια. Θα έχει μεγάλη δύναμη και ταχύτητα, ευαισθησία στο φως του ηλίου και αυξημένες τις αισθήσεις του, όπως όραση, ακοή και όσφρηση. Το πολύ κρύο όμως, τους εξασθενεί και μειώνει τις αντιδράσεις τους.
Κάποιοι πιο μεγάλοι έχουν και άλλες ικανότητες όπως τηλεμεταφορά, διάβασμα σκέψης και αλλαγή εμφάνισης. Έχουν αρκετές διαφορές από τους κλασικούς βρυκόλακες γιατί τα ξύλινα παλούκια στην καρδιά δεν κάνουν τίποτα, το σκόρδο δεν τους ενοχλεί και έχουν μεγάλη ανθεκτικότητα στη φωτιά.
Η μόνη τους αδυναμία είναι η έκθεση τους στο φώς του ηλίου που μπορεί να τους κάψει σε δευτερόλεπτα και ο αποκεφαλισμός. Όταν καούν και μείνουν οι στάχτες τους, αν πέσει πάνω αίμα μολυσμένο μπορούν να ξαναγεννηθούν. 
Οπότε καταλαβαίνουμε ότι οι βρυκόλακες του 30 Days of Night, είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από αυτούς που έχουμε συνηθίσει στις ταινίες. Καμία σχέση και με τους "διαμαντένιους" φλώρους του Twilight ή τους βαριεστημένους δανδήδες πιστολέρο του Underworld.
Τα 3 αυτά τεύχη καλύπτουν απόλυτα τον πιο απαιτητικό οπαδό του τρόμου και των βρυκολάκων. Είναι σκοτεινά από το πρώτο καρέ μέχρι το τελευταίο. Το ιδιαίτερο artwork του Ben Templesmith, μπορεί να μην αρέσει σε πολλούς γιατί ξεφεύγει από το κλασικό καθαρό πολύχρωμο καρέ των κόμικ της Marvel ή της DC. Είναι μοναδικό, πολύ γραφίστικο, με έντονες γραμμές που μπορεί να φαίνονται σαν μουντζούρες αλλά είναι πολύ προσεχτικά βαλμένες εκεί που πρέπει. Τα χρώματα του είναι κύρίως το μπλε και το κίτρινο και οι αποχρώσεις τους. Χρησιμοποιεί τα 2 αυτά κυρίως για να δείξει το σκοτάδι, το κρύο σε αντίθεση με την φωτιά και το φως.
Μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 2007 και η συνέχειά του 30 Days of Night: Dark Days σε βίντεο το 2010. Και τα δύο είναι πολύ καλά και αποδίδουν το κόμικ σε μεγάλο βαθμό. Ιδιαιτέρως το πρώτο που έχει και γνωστά ονόματα και καλύτερη παραγωγή.
Η επιτυχία του κόμικ 30 Days of Night έφερε όπως είναι φυσικό και αρκετές συνέχειες, όπου γνωρίζουμε καλύτερα τους βρυκόλακες και τον σκοπό τους και εμβαθύνουμε στους ανθρώπους πρωταγωνιστές. Όποιος θέλει να το ψάξει και είναι φαν του είδους μπορεί να δει τις παρακάτω κυκλοφορίες: 
30 Days of Night (#1-3)
30 Days of Night: Dark Days (#1-6) 
30 Days of Night: Return to Barrow (#1-6) 
30 Days of Night: Bloodsucker Tales (#1-8) 
30 Days of Night: Spreading the Disease ( #1-5) 
30 Days of Night: Eben and Stella (#1-4) 
30 Days of Night: Red Snow (#1-3) 
30 Days of Night: Beyond Barrow (#1-3) 
30 Days of Night: 30 Days 'Til Death (#1-4)

2 σχόλια:

  1. Απο τα λίγα τεύχη που έχω διαβάσει(δεν τα έχω όλα),θεωρώ πως είναι ένας απο τους καλύτερους τίτλους τρόμου ever!! Και η απόδοση της πρώτης ταινίας αρκετά καλή. Στο μέλλον αν σου αρέσει, ας το έχεις υποψήφιο θέμα για κινηματογραφική μεταφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με το κομικ δεν έχω ασχοληθεί αλλά η ταινία μου άρεσε.Είχε καιρό να βγει ταινία με "πραγματικούς" βρυκόλακες,ξέρετε,κακούλιδες.Εχουμε πήξει στους φλώρους που φωσφορίζουν και θέλουν το καλό της ανθρωπότητας.Η πραγματική φύση τους είναι αυτή του κυνηγού...και εμείς το θήραμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή