Μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη απευθείας από το Comic Trades, πατώντας Εδώ ή αν προτιμάτε μπορείτε να την διαβάσετε και παρακάτω.
Πώς αποφασίσατε να δημιουργήσετε ένα blog για κόμιξ;
Κωνσταντίνος : Δεν υπήρξε κάποια
έντονη σκέψη ή κάποιος σχεδιασμός. Νομίζω πως μας βγήκε σαν εσωτερική
ανάγκη έκφρασης να μιλήσουμε για ένα θέμα που αγαπάμε, τα κόμικς.
Μεγαλώσαμε με αυτά και συνεχίζουμε να τα αγαπάμε, να ασχολούμαστε μαζί
τους και πιστεύω το ίδιο ισχύει για ένα μεγάλο αριθμό ατόμων στην χώρα
μας. Το blog είναι ίσως απλά ένα μέσο να γνωριστούμε μεταξύ μας.
Παναγιώτης : Η αγάπη για τα κόμικς
εννοείται ότι ήταν το κίνητρο αρχικά, αλλά προσωπικά μου άρεσε να
καταθέτω τις απόψεις μου και τα σχέδιά μου σε ένα κοινό που αγαπά τα
κόμικς και ό,τι έχει σχέση με αυτά.
Τι κόμιξ διαβάζατε, τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;
Κωνσταντίνος : Μεγάλωσα διαβάζοντας
Μπλεκ, Αγόρι, Βαβούρα, Γκολ και την ελληνική έκδοση του Spider man,
εκδόσεις Καμπανά αν δεν κάνω λάθος. Όπως επίσης Asterix και Λούκυ Λούκ.
Με άλλα λόγια ότι κόμικ κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά. Όσο μεγάλωνα
τόσο μεγάλωνε και το εύρος των κόμικς που διάβαζα. Αμερικανικά και
Ευρωπαϊκά κόμικς. Αυτό τον καιρό διαβάζω σε ξένη έκδοση τα graphic
novels του The Sandman της Vertigo Comics.Νομίζω πως ο Neil Gaiman με
αυτό τον τίτλο χάρισε άλλο ένα διαμάντι στην 9η τέχνη.
Παναγιώτης : Όπως όλοι ξεκίνησα με
Μίκυ Μάους, Ποπάυ, Σεραφίνο και Τιραμόλα. Αργότερα πέρασα στα Τεν Τεν,
Λούκυ Λούκ, Αστερίξ, Αγόρι, Μπλέκ και Τρουένο. Και μετά γνώρισα τα
αμερικάνικα και ευρωπαϊκά κόμικ. Βοήθησαν βέβαια και τα ανάλογα
βιβλιοπωλεία του κέντρου, που σαν συνδρομητής άρχισα και έπαιρνα ότι
σούπερ ήρωα μου έκανε εντύπωση. Μετά ξεχώρισα αγαπημένους ήρωες αλλά και
σχεδιαστές και έγινα πιο συγκεκριμένος. Εκτός από Marvel και DC διαβάζω
πολύ ό,τι έχει σχέση με Star Wars και Judge Dredd. Επίσης είμαι φαν του
αγγλικού περιοδικού 2000AD. Αγαπημένοι μου ο Alan Moore, John Wagner,
Simon Bisley και Brian Boland. Τον τελευταίο καιρό διαβάζω Walking Dead.
Ως αναγνώστες τι νομίζετε ότι λείπει στην ελληνική αγορά κόμικς και θα θέλατε να δείτε οπωσδήποτε;
Κωνσταντίνος : Εμπορικά αυτό που
λείπει από την ελληνική αγορά κόμικς είναι σίγουρα ένα έντυπο που θα
λειτουργήσει σαν εφαλτήριο για νέους σχεδιαστές και σαν πόλος έλξης για
αναγνώστες κόμικς και όχι μόνο. Όπως υπήρξε για παράδειγμα το Pilote
στην Γαλλία. Γύρω του και μέσα από αυτό, στήθηκε ένα ολόκληρο
καλλιτεχνικό και εμπορικό κύκλωμα. Αυτό βοήθησε πάρα πολύ για να
αναπτύξει η Γαλλία τη δική της κουλτούρα επάνω στα κόμικς αλλά και να
αποκτήσει αυτή την παιδεία περί 9ης τέχνης. Θεματικά αυτό που
θα ήθελα να δω είναι η δημιουργία ενός super hero εμπνευσμένου από την
ελληνική κουλτούρα, χωρίς έντονες αμερικανικές επιρροές. Σχεδιαστικά και
συγγραφικά. Αλλά θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο να παρουσιαστεί κάτι
τέτοιο. Πρώτον, εμπορικά θα πρέπει να στηριχτεί από τον οίκο που θα το
εκδώσει και δεύτερον, ο χαρακτήρας θα πρέπει να παρουσιαστεί σωστά και
σοβαρά χωρίς να φαίνεται αστείος στον Έλληνα αναγνώστη.
Παναγιώτης : Γεγονός είναι ότι λίγοι κομίστες έχουν περάσει τα
σύνορα και έχουν εκδώσει ιστορίες τους και εκτός Ελλάδας. Θα ήθελα να
υπήρχαν περισσότερες ευκαιρίες για σχεδιαστές ή σεναριογράφους κόμικ.
Δυστυχώς δεν υπάρχει η υποδομή και το κίνητρο και όποιος κάνει κάτι το
βγάζει με δικά του έξοδα και συνήθως δεν έχει την κατάλληλη προώθηση και
επιτυχία. Μακάρι κάποτε να φτάσει η Ελλάδα εκεί που είναι τώρα η Γαλλία
ή το Βέλγιο και να αναγνωριστεί από όλους. Είναι κρίμα γιατί υπάρχουν
πολλά αξιόλογα παιδιά που δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν το ταλέντο τους
και να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα.
Κάποια σχέδια του blog για το άμεσο μέλλον;
Κωνσταντίνος : Μεγαλεπήβολα σχέδια
για το άμεσο μέλλον, δεν υπάρχουν. Έχουμε απλά κάποιους μικρούς στόχους.
Να μεγαλώσουμε την συγγραφική μας ομάδα και να προσθέσουμε και άλλες
κατηγορίες άρθρων εφόσον μας αφορούν.
Παναγιώτης : Να αυξηθούν οι αρθρογράφοι για να έχουμε συχνότερες αναρτήσεις. Και να βάλουμε περισσότερα δικά μας comic strips.
Εδώ και καιρό, μέσα από τις
συνεντεύξεις που έχουμε κάνει με Έλληνες και ξένους δημιουργούς,
στριφογυρίζουμε γύρω από το τι είναι σχολή στα κόμικς και πώς
εντοπίζουμε τα χαρακτηριστικά τους. Ως αναγνώστες κόμικ και συντάκτες
ειδήσεων/γνωστοποίησης δημιουργιών της 9ης τέχνης, πιστεύετε ότι θα μπορούσε να υπάρξει Ελληνική σχολή κόμικς στο μέλλον;
Κωνσταντίνος : Όπως και σε κάθε
τέχνη έτσι και στα κόμικ νομίζω πως σχολή χαρακτηρίζεται η δουλειά ενός
συνόλου καλλιτεχνών της ίδιας εποχής, που έχουν παρόμοιο ύφος,
χρησιμοποιούν την ίδια τεχνοτροπία και μέσα από το έργο τους θέλουν να
περάσουν το ίδιο μήνυμα. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλοί ταλαντούχοι
καλλιτέχνες αλλά δεν υπάρχει ο χώρος στον οποίο θα γνωριστούν, θα
ανταλλάξουν ιδέες και απόψεις έτσι ώστε να αποκτήσουν ίδιο τόπο και
κοινή φωνή. Όπως δεν υπάρχει και κάποιο βήμα για να μπορέσουν να δείξουν
τις δουλειές τους. Και όταν καταφέρουν να το κάνουν, δεν πληρώνονται
για αυτό. Οπότε τα κόμικς, αφού δεν μπορούν να γίνουν επάγγελμα,
γίνονται απλά ένα χόμπι. Αν δεν υπάρξει το πλαίσιο που θα μπορέσει να
αξιοποιήσει εμπορικά όλα αυτά τα ταλέντα και να τους δώσει χώρο να
εκφραστούν, νομίζω πως δεν θα μπορέσει να υπάρξει και Ελληνική σχολή
κόμικς.
Παναγιώτης : Όπως αναφέρθηκα και
προηγουμένως, αυτό είναι κάτι που θα ήθελα πολύ να συμβεί στην Ελλάδα.
Με τις κατάλληλες ευκαιρίες μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο.
Έχετε εντοπίσει κάτι κοινό από στυλ
και ατμόσφαιρα σε ελληνικά κόμικς (του παρελθόντος και του παρόντος)
ώστε να μιλάμε για χαρακτηριστικά που θα παρέπεμπαν σε ύπαρξη σχολής να
“αχνοφαίνεται” στον ορίζοντα;
Κωνσταντίνος : Σχεδιαστικά δεν έχω
παρατηρήσει κάποιες ομοιότητες μεταξύ καλλιτεχνών που αν τις συνδυάσεις
θα μπορούσε να γίνει λόγος για κάποια σχολή. Θεματικά πιστεύω πως
συνοπτικά μια επαναστατικότητα κρύβεται μέσα στους Έλληνες. Από τον
Μικρό Ήρωα του Στέλιου Ανεμοδουρά μέχρι την Χωματερή του Λέανδρου. Ίσως
αυτή η θεματολογία θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας ομοιογένειας –
σχολής.
Παναγιώτης : Η Ελλάδα έχει μακρά
παράδοση στη γελοιογραφία. Έχουμε πολλούς αξιόλογους
σκιτσογράφους-γελοιογράφους που έχουν γίνει γνωστοί περισσότερο από τις
πολιτικές εφημερίδες. Μπορεί να μην είναι ακριβώς κόμικ, αλλά κάπως έτσι
ξεκίνησαν πολλοί γνωστοί κομίστες στο εξωτερικό. Από παλιά με τον KΥΡ,
Μητρόπουλο, Ορνεράκη και αργότερα με Αρκά, Στάθη και άλλους νομίζω ότι
έχουμε ένα είδος σχολής που έχει πολύ μέλλον. Επίσης το «9», το ένθετο
της ελευθεροτυπίας που δυστυχώς έχει σταματήσει, ήταν μια πολύ καλή
ευκαιρία να αναδειχτούν κάποιοι νέοι σχεδιαστές. Από εκεί σίγουρα θα
βρίσκαμε κάτι που θα δημιουργούσε σχολή στην Ελλάδα.
Ποια ελληνική κόμικς δημιουργία (του
παρελθόντος ή του παρόντος), πιστεύετε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει τη
μεγάλη επιρροή για τη δημιουργία ελληνικής σχολής;
Κωνσταντίνος : Να επηρεάσει τόσο
πολύ ώστε να κινήσει τα πράγματα ως προς την δημιουργία σχολής, νομίζω
δεν υπάρχει. Και από την άλλη πιστεύω πως αν υπάρξει ποτέ Ελληνική σχολή
κόμικς, θα πρέπει να γεννηθεί από το μηδέν και να μην πατήσει –
επηρεαστεί σε τίποτα και από κανέναν. Θα πρέπει να έχει το δικό της
ιδεολογικό υπόβαθρο, το δικό της μανιφέστο, και το προσωπικό της
αναγνωρίσιμο ύφος και εκτόπισμα. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να
έχει κοινωνικό και εμπορικό αντίκτυπο για να δημιουργηθεί, να ωριμάσει
και να ακμάσει.
Παναγιώτης : Θα συμφωνήσω ότι
καθαρά κόμικ που να συντελέσει στη δημιουργία σχολής δεν υπάρχει. Η
αμερικάνικη σχολή με τους σούπερ ήρωες έχει επηρεάσει πολύ και ό,τι πάει
να γίνει σε στυλ σούπερ ήρωες, αναγκαστικά θα συγκριθεί και θα χάσει.
Πρέπει να βρεθεί κάτι πολύ πρωτότυπο που θα ταράξει τα νερά και θα κάνει
πολλούς να επενδύσουν για να δημιουργηθεί Ελληνική σχολή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου