Serafino

Ο χαρακτήρας που θα σας παρουσιάσω σήμερα, λογικά πρέπει να είναι αρκετά γνώριμος σε όσους από εσάς  είστε στην  ηλικία των  30+. Εδώ και αρκετό καιρό μια καλή φίλη - συνεργάτης μου το έχει ζητήσει οπότε δεν θα ήθελα να της χαλάσω το χατήρι. Μας έρχεται από την γειτονική Ιταλία και είναι δημιούργημα του αείμνηστου Egidio Gherlizza. Μεγάλο κεφάλαιο της 9 τέχνης για την Ιταλία καθώς μέσα από τα κόμικ του προώθησε - πλαισίωσε το κίνημα του Ιταλικού νεορεαλισμού της δεκαετίας του 1940, ειδικά μέσα από την σειρά του χαρακτήρα που θα σας παρουσιάσω σήμερα.Ο Serafino ή Σεραφίνο όπως τον γνωρίσαμε στην χώρα μας, πρωτοσχεδιάσθηκε το 1948 αρχικά με την μορφή ενός  καγκουρό. Το 1952 όμως απέκτησε την γνωστή ανθρωπόμορφη φιγούρα σκύλου  που ταίριαζε γάντι με ψυχοσύνθεση του. 

Με αυτή του την αλλαγή έγινε ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, ειδικά εκείνων που περνούσαν τα ίδια βάσανα με αυτόν. Πως να εξασφαλίσουν δηλαδή, ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα.
Εμπνευσμένος από τους αμέτρητους άστεγους εκείνης της εποχής στην Ιταλία ο Serafino ζούσε ότι και αυτοί. Φορούσε ένα χιλιομπαλωμένο μαύρο παντελόνι με τιράντες, κόκκινο ζιβάγκο, παπούτσια με τρύπιες σόλες και ένα παλιό και φθαρμένο καπέλο. Γυρνούσε από μέρος σε μέρος με σκοπό απλά να ικανοποιήσει δυο βασικές ανάγκες. Τροφή και στέγη.

 Αν και η τσέπη του ήταν μόνιμα τρύπια η μεγάλη του καρδιά ήταν πάντα γεμάτη καλοσύνη και ανθρωπιά. Όσο πεινασμένος και να ήταν μπορούσε να μοιραστεί το φαγητό του με όσους περνούσαν μεγαλύτερες δυσκολίες από αυτόν αλλά και να βοηθήσει όποιον συναντούσε στον δρόμο του που αντιμετώπιζε προβλήματα. Αυτά του τα χαρακτηριστικά  με τα οποία το κοινό μπορούσε να ταυτιστεί και να αγαπήσει, του χάρισαν την μεγάλη του εμπορική επιτυχία ειδικά την δεκαετία του 60 και του 70. Με την πάροδο του χρόνου όμως έχασε την εμπορικότητα και την δημοτικότητα του αφού όλα όσα συμβόλιζε έπαψαν να αγγίζουν το αναγνωστικό κοινό. Λογικό μου φαίνεται αν σκεφθεί κανείς πως στις μέρες μας για κάποιους είναι πρόβλημα μεγάλο πως να αποκτήσουν καλύτερο κινητό τηλέφωνο ή κάποιο ipad.

 Έκανε την πρώτη του εμφάνιση μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Le Gaie Fantasie και μετά από λίγο καιρό μεταπήδησε  αν δεν κάνω λάθος στις σελίδες του περιοδικού  ragazzi Cucciolo.
Στην Ελλάδα πρωτοκυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καμπανά το 1969. Η απήχηση του ήταν πολύ μεγάλη και με τις ιστορίες του μεγάλωσαν αρκετές γενιές Ελλήνων. Ειδικά την δεκαετία του 80 πολλές επιχειρήσεις επέλεγαν το όνομα Σεραφίνο. Υπήρχαν Τυρόπιτες Σεραφινο, Pizza Σεραφίνο, παιδικά παπούτσια Σεραφίνο, παιχνιδάδικα Σεραφίνο κ.α.
Το 1992  οι εκδόσεις Καμπανά σταμάτησαν την κυκλοφορία του λόγο χαμηλών πωλήσεων μαζί με την άλλη σειρά δημιούργημα του Gherlizza , Tiramolla. Την ίδια τύχη είχε και στην Ιταλία μετά το θάνατο του δημιουργού του.

Ο Σεραφίνο είναι κομμάτι μιας άλλης σχολής των κόμικ που δυστυχώς έχει κάνει πια τον κύκλο της. Μιας εποχής που  οι δημιουργοί ατένιζαν το παρόν και το μέλλον με  διαφορετικό τρόπο από ότι στις μέρες μας αφού βίωναν μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα. Και αυτό  αντικατοπτρίζεται μέσα από τα έργα που άφησαν πίσω τους, όπως για παράδειγμα ο Σεραφίνο.
Η φιγούρα του πρόσφερε πάρα πολλά στην χώρα μας ως προς την 9 τέχνη και για κάποιους από εμάς συνδυάζεται με μια γλυκιά νοσταλγία που μας φέρνει αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια.