R.I.P.D (2013)

Μια από τις  κινηματογραφικές μεταφορές κόμικ  που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2013 είναι το R.I.P.D ( Rest In Peace Department). Για την ακρίβεια βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 19 Ιουλίου. Η ταινία είναι βασισμένη στο  ομώνυμο κόμικ  του Καναδού  Peter M. Lenkov που κυκλοφόρησε απο την Dark Horse Comics. Ο Lenkov  είναι περισσότερο γνωστός  για   τηλεοπτικές σεναριακές δουλειές που έχει κάνει  και όχι για  σενάρια κόμικ. Δουλειές όπως τα : Hawaii Five -0 (reboot του 2010) , CSI -NY, και 24.  Διανεμήθηκε απο την Universal Pictures και τα Studio - εταιρείες που συνεργάστηκαν για την δημιουργία της ήταν τα : original film, Relativity Media, Dark Horse Entertainment.

 Σκηνοθέτης δυστυχώς ήταν ο Robert Schwentke. Το βιογραφικό του έχει να επιδείξει λίγες ταινίες. Νομίζω πως αυτή που ξεχωρίζει είναι άλλη μια μεταφορά κόμικ, το RED του 2010. Για αυτή την ταινία θα μιλήσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Χρησιμοποίησα παραπάνω την λέξη δυστυχώς γιατί πραγματικά μέσα στα 96 λεπτά που διαρκεί η ταινία, έχασα τον ενθουσιασμό που είχα πριν αρχίσω την προβολή της. Όπως και το ενδιαφέρον να την δω ολόκληρη αν και το έκανα αλλά μου έμοιαζε πλέον με αγγαρεία. Ίσως είναι μια απο τις πιο φλύαρες ταινίες που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Κρίμα γιατί σεναριακά υπάρχουν κάποια πολύ καλά στοιχεία που όμως κατά την γνώμη μου χάθηκαν  μέσα στον αχταρμά που κατάφερε τελικά να αποτυπώσει ο σκηνοθέτης. Αλλά ας πιάσουμε  τα πράγματα απο την αρχή. Ας ξαναγυρίσουμε απο το 7 - κινηματογράφος,  στο 9 -κόμικς, έτσι ώστε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη.

Το κόμικ  κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1999. Σχεδιαστικά θα έλεγα πως η ατμόσφαιρα του στο σύνολο της υποστηρίζει  μόνο εν μέρη το περιεχόμενο του. Οι φιγούρες αρκετές φορές έχουν ένα καρτουνίστικο ύφος που  μάλλον παραπέμπει σε μικρότερες ηλικίες και δεν καταφέρνει να δώσει την απαιτούμενη ώθηση στην καλή ιδέα του σεναρίου. Πολύ φως και πολύ χρώμα για ένα story που πραγματεύεται νεκρούς, προδοσίες και ψυχές... Δεν μειώνω την δουλειά των Lucas Marangon, Randy Emberlin, και  Dave Nestelle αλλά θεωρώ πως κάποια άλλη  δημιουργική ομάδα με διαφορετική προσέγγιση,  ίσως να είχε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα για αυτό το project.  To story αφορά το τμήμα R.I.P.D. Εκεί όπου υπηρετούν πεθαμένοι αστυνομικοί κάτω απο το μεγάλο αφεντικό που δεν είναι άλλο απο τον παράδεισο - θεό. Στόχος τους είναι να περιπολούν την μεταθανάτια ζωή  και να επαναφέρουν σε τάξη όσους πεθαμένους δεν αποδέχονται την τελική τους κρίση. Πιασιάρικη ιδέα μεταφυσικού περιεχομένου,  που όμως μπαίνει σε δεύτερη μοίρα με την συμμετοχή του έντονου στοιχείου της κωμωδίας. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος κατά την γνώμη μου που αυτός ο τίτλος δεν κατάφερε ποτέ να γίνει massive. Είναι καλή δουλειά αλλά δεν  προσεγγίζει το θέμα της με την απαιτούμενη σοβαρότητα. Βασικός ήρωας είναι ο Nick Walker ο οποίος σκοτώνεται απο τον συνάδελφο του. Τον πλαισιώνει ο καλοδουλεμένος χαρακτήρας του σερίφη της Άγριας Δύσης,  Roychephus ''Roy'' Pulsipher., o οποίος δολοφονείται και αυτός απο τον συνεργάτη του. 

Σε γενικότερα πλαίσια δεν υπάρχουν τρανταχτές σεναριακές διαφορές μεταξύ του κόμικ και της ταινίας.Εκτός απο κάποια ονόματα και στο  ότι στο κόμικ,   το  μεγάλο όπλο που αναφέρετε  είναι το sword of archangel Michael  αντι για  the staff of Jericho που βλέπουμε στην ταινία.  Όμως ακόμα και αν δεν υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ τους, η ταινία υποστηρίζει μόνο ένα  κινηματογραφικό και αποτυχημένο θα έλεγα,   μοτίβο χολιγουντιανής διασκέδασης,  μέτριας αισθητικής. Ο κόμικ χαρακτήρας της είναι αλλοιωμένος και πολλές φορές απουσιάζει.  Με άλλα λόγια μιλάμε για μια λάθος κινηματογραφική μεταφορά. 

Αυτός που καρπώνεται αυτή την αποτυχία δεν είναι άλλος απο τον σκηνοθέτη.  Ο Schwentke για εμένα έκανε δυο μεγάλα λάθη. Ανέγνωσε και μετέφρασε το κόμικ   πρώτον επιδερμικά  και δεύτερον δεν κατέληξε ποτέ στο τι είδους ταινία ήθελε να κάνει. Υπάρχουν στοιχεία adventure, supernatural, soft horror, sci- fi, comedy, χωρίς να υπάρχει χημεία μεταξύ τους. Δεν νομίζω πως θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει μια τέτοια επιτυχημένη κινηματογραφική μαγιά. Το ένα καβαλάει το άλλο και το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που έχει λίγο απο όλα χωρίς στην ουσία να περιέχει τίποτα. Η κινηματογραφική του γλώσσα - χρήση των μηχανών λήψης, είναι καλή αλλά δεν καταφέρνει να μιλήσει  ξεκάθαρα στον θεατή. Αν και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον εντυπωσιάσει.  Δεν υπάρχει κάποιο  ξεχωριστό προσωπικό ύφος η κάτι που να δηλώνει την τέχνη του. Αν δεν φαίνεται κάπου η δουλειά του καπετάνιου, όσο ακριβό και αν είναι το καράβι δεν θα πάει και πολύ μακριά. Η αισθητική της εικόνας και η φωτογραφία της ταινίας υποστηρίζει το παρμένο απο κόμικ θέμα της αλλά δεν καταφέρνει να ισορροπήσει τις άσχημες αντιθέσεις. Τα ειδικά εφέ είναι πολλά και ακριβά. Κάποια είναι επιτυχημένα και κάποια όχι. Λάθος του που εστίασε πάνω τους και τα λειτούργησε ως αιχμή του δόρατος. Τα ειδικά εφέ υποστηρίζουν, δεν  πρωταγωνιστούν. 
 Αυτό βέβαια η Αμερικανική βιομηχανία κινηματογράφου  γενικότερα το έχει ξεχάσει τελείως....
Έκαψε άδικα ένα απο τα πιο καλά χαρτιά του. Πολύ εφέ, πολύ κακό για το τίποτα..

Για να μην μακρηγορήσω θα πω ότι τελικά δημιούργησε  απλά μια συμπαθητική ταινία. Μια pop corn movie που περνάς ευχάριστα την ώρα σου και μετά απο δυο μέρες την έχεις ξεχάσει  τελείως. Ίσως  όμως αυτός να ήταν και ο στόχος του σκηνοθέτη και της παραγωγής. Για αυτό και πήραν την θεματολογία ενός κόμικ τώρα που έχουν πέραση  και ετοίμασαν ένα προϊόν μιας χρήσης  προς τέρψη της μάζας, έτσι ώστε να βγάλουν γρήγορο χρήμα. Το κοινό όμως δεν είναι πάντα τόσο χειραγωγήσιμο όσο νομίζουν.
 

Βασικός πρωταγωνιστής είναι ο Ryan Reynolds. Για μια ακόμα φορά καταφέρνει να παίξει ακριβώς τον ίδιο ρόλο όπως και σε πολλές άλλες ταινίες που έχει πάρει μέρος. Αυτός δεν είναι άλλος απο την persona του που την προσαρμόζει στις απαιτήσεις κάθε ρόλου. Και ο Johnie Depp το κάνει αυτό αλλά το κάνει με επιτυχία αρκετές φορές. Ο Reynolds απλά προσπαθεί να το κάνει χωρίς βέβαια να τα καταφέρνει. Για αυτό και δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του βασικού ρόλου επάξια. Η παρουσία - ερμηνεία του στο film συμβάλει στο μέγιστο στην μετριότητα του.

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με την απόδοση του συμπρωταγωνιστή του Jeff Bridges .  Ο βετεράνος πια Bridges, πετυχαίνει όχι μόνο να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά του ρόλου του αλλά και να τα αναδείξει. Στρέφει όλα τα βλέμματα πάνω του και σε αρκετές σκηνές μετατρέπει τον ρόλο του σε highlight. Παίζει καλά και όχι του τύπου '' ο μονόφθαλμος ξεχωρίζει ανάμεσα στους τυφλούς''. Είναι ηθοποιός πιο παλιάς σχολής με πολύ παραπάνω εμπειρία άλλωστε.
Σίγουρα ξεχωρίζει απο όλο το cast με διαφορά. Κλείνοντας το θέμα του cast θα αναφερθώ και στον Kevin Bacon που έχει αναλάβει τον ρόλο του κακού της υπόθεσης. Τον έχουμε ξαναδεί  στο παρελθόν σε ρόλο evil dude. Έχει αποδείξει πως τα καταφέρνει. Σε αυτή την ταινία προσπαθεί, βάζει τα δυνατά του αλλά δεν καταφέρνει να φανεί ιδιαίτερα. Νομίζω όμως πως φταίει   ρόλος του για αυτό και όχι τόσο ο ίδιος. Σίγουρα ο χαρακτήρας του Bobby Hayes δεν εμπεριέχει και τόσα πολλά στοιχεία για να καταφέρει να τα ανασύρει και να τα αποτυπώσει, όπως για παράδειγμα ο ρόλος του στο X-MEN first class.
 

 Nα ξεκαθαρίσω πως δεν εθελοτυφλώ σχετικά με τα θετικά στοιχεία της ταινίας .Τονίζω απλά πως η ζυγαριά γέρνει προς τα αρνητικά. Δεν την θάβω για να την θάψω. Για αυτό και προσπαθώ να την αναλύσω σε βάθος και να   επιχειρηματολογήσω γιατί δεν μου άρεσε.  Δεν είμαι κατά των pop corn movie αλλά ακόμα και σε αυτή την κατηγορία το R.I.P.D  δεν καταφέρνει να τοποθετηθεί σε υψηλή θέση.  Δεν νομίζω πως είχε τίποτα ιδιαίτερο, ούτε κάτι πρωτότυπο. Για κανένα λόγο δεν γίνεται σημείο αναφοράς.  Μην μου πείτε πως δεν σας παρέπεμψε  απευθείας συνειρμικά σε ταινίες τύπου  Men in Black.
Βέβαια περί ορέξεως κολοκυθόπιτα  δεν λένε ; Το γούστο και η αισθητική του καθενός διαφέρει.
 Για αυτό και ο μόνος παράγοντας που ορίζει αντικειμενικά  την επιτυχία μιας ταινίας είναι τα οικονομικά νούμερα.

Το κοινό νομίζω είχε την ίδια γνώμη με την δική μου τελικά αφού το συνολικό κόστος της ταινίας ήταν 130 εκατομμύρια δολάρια και κατάφερε να εισπράξει μόνο 75 εκατομμύρια και κάτι.... Box office bomb χωρίς καμία αμφιβολία.. Παράλληλα οι κριτικές που πήρε  την ονομάζουν ως μια απο τις χειρότερες κόμικ μεταφορές.

Ξεχάστε τι λέω εγώ και αν θέλετε δείτε την για να βγάλετε την δική σας άποψη. Στην τελική όπως προανέφερα θα περάσετε ευχάριστα τον χρόνο σας. Νομίζω όμως πως ο χρόνος σας θα ήταν πιο δημιουργικός αν διαβάζατε το κόμικ, παίζατε το video game ( R.I.P.D The Game) που έχει κυκλοφορήσει απο τον Ιούλιο που μας πέρασε ή  αν παρακολουθούσατε το animated prequel short film που αποτελεί κομμάτι του promo της ταινίας. Mπορείτε να το δείτε στο youtube.

























Mε κάθε λεπτό που περνάει χάνεται το ενδιαφέρον, η πρωτοτυπία και